Witam serdecznie!
Jesteś w wieku dorastania, dlatego Twoje samopoczucie może być bardzo chwiejne. Niestabilność emocjonalna bardzo często występuje wśród nastolatków ze względu na zmiany hormonalne, jakie zachodzą w tym czasie w ich organizmach. Napisałaś, że ogólnie jesteś pogodną i radosną dziewczyną, ale ostatnio stałaś się bardziej osowiała, smutna, milcząca, nie masz motywacji do działania ani apetytu. Być może są to oznaki przeziębienia albo stresu? Może być to zmiana związania z dorastaniem, która z czasem minie. Może to po prostu objaw chandry, chwilowo gorszego samopoczucia? Jeżeli jednak objawy się będą nasilać, a Ty będziesz czuła się subiektywnie gorzej, koniecznie powiedz o tym komuś dorosłemu, np. mamie. Staraj się dbać o w miarę stały rytm dnia, jedz zbilansowane posiłki, nie zapominaj o odpoczynku, pamiętaj o relaksie. Sport i aktywność fizyczna sprzyjają produkcji endorfin – naturalnych hormonów szczęścia. W poprawie samopoczucia może pomóc słuchanie muzyki, techniki relaksacyjne, rozmowa z kimś zaufanym albo nawet małe „przyjemności”, jak gorąca czekolada czy aromatyczna kąpiel ;)
Życzę powodzenia!
Witam serdecznie
Opisane objawy mogą wskazywać na przeżywanie trudności emocjonalnych, ale mogą być też objawem innych zaburzeń, np chorób somatycznych.
Istotne byłoby uchwycenie, w którym momencie zauważyłaś zmianę w swoim zachowaniu i samopoczuciu, czy poprzedziło ja jakieś zdarzenie, sytuacja, coś, z czym mogłoby się wiązać z późniejszym stanem psychicznym.
Zachęcam do konsultacji ze specjalistą - psychologiem i pedagogiem (szkolnym lub z Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej z Twojego rejonu). Możesz też zgłosić się do swojego lekarza pediatry i poprosić go o pomoc oraz udzielenie informacji, gdzie skorzystać z pomocy.
Wiek dorastanie zawsze przynosi rozterki, wahania nastroju, szukanie najlepszej "drogi życia"
Warto być sobą, nie rezygnować z wartosci, realizować powoli ale konsekwentnie choćby najmniejsze plany i marzenia
Warto marzyć. Sama radość i wesołość nie gwarantuje szczęścia....
Jak długo trwa ten stan? Kilka dni obniżonego nastroju (nawet bez wyraźnego powodu) może się zdarzyć, jeśli jednak trwa to dłużej (ponad 2 tygodnie), a dodatkowo występują inne objawy (płaczliwość, napady złości, bezsenność, trudności w koncentracji, gubienie myśli itp) warto poszukać specjalistycznej pomocy np psychiatry.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Pesymistyczne myśli i długotrwały smutek – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Obniżony nastrój, pogorszenie pamięci i koncentracji – odpowiada Mgr Joanna Wantuch
- Tęsknota i płacz za dziewczyną – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Depresja po rozstaniu z dziewczyną – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Ciągłe wahania nastrojów i problemy z podejmowaniem decyzji u 18-latki – odpowiada Mgr Dorota Szykulska-Paprocka
- Ludzie mówią, że jestem ospała - jak odzyskać witalność? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Brak celu w życiu, myśli samobójcze - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Czy to, że się nie kontroluję, kłócę i wybucham może świadczyć o depresji? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak nauczyć się cieszyć z każdego dnia? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Dlaczego ciągle chce mi się płakać? – odpowiada Paweł Żmuda-Trzebiatowski
artykuły
Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)
-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por
Beata Tadla zszokowana zachowaniem aptekarki. Farmaceutka zapytała, po co jej maseczka skoro koronawirus nie istnieje
Znana dziennikarka Beata Tadla udała się do apteki
O krok od samodzielności
Smutek to cicha rozpacz... Zwątpienie i ogromny za