Wmawianie przez chłopaka choroby psychicznej

Chlopak wciaz powtarza ze jestem chora psychicznie, niedorozwinieta. Mowi, ze mnie nie kocha, nigdy nie kochal. Jestem za granica gdzie nie mam nikogo. Nie ma ochoty ze mna nigdzie chodzic nawet na spacer, przebywa tylko w swoim pokoju a jak mnie widzi wzrasta w nim agresja I dreczy mnie psychicznie. Nie chce juz z nikim sie spotykac, bo ma racje jestem niedorozwinieta, zapominam, patrze w przeszlosc nic mi nie wychodzilo. Jestem otepiala, on tylko uswiadamia ze bede miec ciezko. co robic?

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Agresja Zespoły urojeniowe i otępienie Psychologia Psychoterapia

Mgr Agata Kulpa-Kulpińska

Po co jest Pani z kimś kto Panią poniża, nie szanuje, nie kocha?
Jeśli stale Pani przebywa z osobą, która nie okazuje szacunku, jest agresywna, to ma to wpływ na Pani samopoczucie i samoocenę.Proszę poszukać wsparcia w miejscu zamieszkania, kogoś życzliwego.
Otępienie, zapominanie, negatywne ocenianie swojej przeszłości mogą być objawem np depresji. Proszę koniecznie poszukać pomocy specjalistycznej.

Mgr Ewelina Kazieczko Psycholog, Kraków

58 poziom zaufania

Jak sama Pani zauważyła chłopak dręczy panią psychicznie, jest agresywny, a to nie wpływa dobrze na Pani samopoczucie. Nie napisała Pani w jakim kraju przebywa. Może warto poszukać pomocy np. w Ośrodku Interwencji Kryzysowej.Pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy wybaczyć chłopakowi zdradę? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak sobie poradzić z uzależnieniem mojego chłopaka? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
Dręczenie psychiczne przez ojca alkoholika – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Przemoc psychiczna w rodzinie chłopaka – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak radzić sobie psychicznie z chorobą bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Przemoc psychiczna w związku – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Alkoholizm, czy choroba psychiczna? – odpowiada Magdalena Pikulska
Dlaczego wmawiam sobie miłość do chłopaka? – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Czy ja jestem złym człowiekiem, czy może to jakaś choroba na tle psychicznym? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Lęki i strach przed chorobami psychicznymi – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności

W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na

39 rad psychologa, jak być szczęśliwym każdego dnia

Każdego dnia zmagamy się z wieloma, mniejszymi i w

Wmawianie sobie choroby nowotworowej

Od kilku miesięcy nie mogę sobie poradzić z moim strachem przed nowotworami.Obsesyjnie robię sobie różne badania.Każdy najdrobniejszy objaw w moim organizmie sprawia,że przestaję normalnie funkcjonować i wmawiam sobie raka.Większość dnia spędzam na czytaniu o objawach nowotworów.Ukrywam przed rodziną wizyty u lakarzy,bo już nie potrafią tego zrozumiec.Wydałam mnóstwo pieniędzy na badania,po wyjściu od lekarza jestem szczęśliwa,a za dwa dni wmawiam sobie inny nowotwór.Co mam ze sobą zrobic??

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Choroby nowotworowe Psychologia

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Po pierwsze - hamować się. Ograniczanie lękorodnych zachowań (czyli ciągłe badania i czytanie o objawach) będzie na początku mocno dyskomfortowe, ale z czasem pozwoli Pani wyciszać je zupełnie.
Po drugie - psychoterapia. Jeżeli nie może Pani już kontrolować samej siebie, wydaje pieniądze, rodzina zauważa problem, a i sama Pani stwierdza, że "wmawia sobie" - wszystko to jest absolutnie jednoznaczne, aby podjęła Pani (i to jak najszybciej) psychoterapię. Wydaje się, iż cierpi Pani na zaburzenie ze spektrum nerwic lękowych (prawdopodobnie hipochondrię) - jednakże po prawidłową i trafną diagnozę musi się Pani zgłosić do specjalisty. Jeśli chodzi o zaburzenia lękowe, to najlepsze efekty przynosi terapia poznawczo-behawioralna, do której podjęcia serdecznie namawiam. Pozdrawiam.

Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA Psychologia, Warszawa

62 poziom zaufania

Na początek warto ograniczyć zachowania, które podsycają lęki - czyli nie "podkręcać" obaw czytaniem o objawach. Poza tym warto zastanowić się nad podjęciem psychoterapii, aby zanalizować skąd wzięły się te lęki, jakie jest ich źródło i jaką rolę spełniają w pani życiu (między innymi w relacjach z bliskimi), co pani z nich czerpie?

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę udać się do Poradni Zdrowia Psychicznego, gdzie lekarz Panią zbada, a następnie zaproponuje odpowiednie dla Pani leczenie (farmakoterapia i/lub psychoterapia).

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy wmawianie sobie chorób i ich odczuwanie to nerwica? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Dlaczego wmawiam sobie choroby serca? – odpowiada Dr n. med. Tomasz Grzelewski
Ból głowy a możliwość wmawiania sobie choroby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy w nerwicy hipochondrycznej chory może wmawiać sobie schizofrenię? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Obsesja na punkcie zdrowia – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Dlaczego wmawiam sobie różne choroby? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Uczucie braku myśli - czy to może być rak mózgu? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak leczyć zaburzenia hiperkinetyczne? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Nerwica lękowa a wmawianie sobie obecności chorób – odpowiada Mgr Ewa Czernik
Lęki dotyczące choroby nowotworowej – odpowiada Mgr Magdalena Brabec

artykuły

Cała prawda o hipochondrii

Wielu z nas zaraz po przebudzeniu zaczyna analizow

Nerwica lękowa - co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie, życie z nerwicą lękową

Nerwica lękowa jest dość powszechnym problemem, kt

Życie w izolacji i lęk przed wychodzeniem z domu mogą prowadzić nawet do depresji. Jak pokonać agorafobię i strach w dobie pandemii koronawirusa?

4 marca 2020 roku wykryto w Polsce pierwsze zakaże

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Co się dzieje z moim chłopakiem? Czy to jest choroba psychiczna?

Witam, zacznę od początku, mój chłopak ma 22 lata, pracuje w firmie meblarskiej, jest synem właściciela. Z tego względu spada na niego ogromny ciężar odpowiedzialności. Pracuje praktycznie od 4 rano i czasami do 22, ma masę rzeczy do załatwienia. Od jakiegoś czasu, dokładnie nie wiem, może od pół roku, ma pewne zawahania do tego co robi, tzn. zaczyna mówić, że jemu się nic nie chce, że ma dość tej pracy, że to dla niego zbyt dużo, że nie wie co z tym zrobić, więc cały czas mu powtarzałam, że musi sobie choć chwilę odpocząć i nabrać dystansu. Jednak u niego w rodzinie nie ma "wakacji" - liczy się ciągła praca. Dlatego też po takim jednodniowym załamaniu na drugi dzień jedzie do pracy, jakby nic się nie stało. Ostatnio było tak, że wszystkich zaczął wyklinać, wkurzać się na wszystko, co było dla każdego zaskoczeniem - zwalał to na stres w pracy i na pracowników, więc nic nie mówiłam - zrobiliśmy sobie trochę przerwy, ja wyjechałam do rodziny on został sam i jakoś sobie to wszystko ułożył, aż do teraz. W tym momencie ma takie zachwiania, że mówi, że już chce umrzeć, że ma dość wszystkiego, że weźmie wszystkie tabletki jakie ma, połknie i umrze - no coś strasznego, ja już nie mogę tego słuchać, przecież bardzo go kocham i nie chcę, żeby coś mu się stało, sama przez to żyję w stresie. Niby chce być ze mną zakładać rodzinę, mówi, że wtedy by miał jakiś cel, wiedziałby dla kogo żyje - dla dzidziusia i dla mnie. Rozumiem to - człowiekowi zmieniają się priorytety, ale nie wiem czy to by coś dało. Boję się, że jakby coś wyszło, nawet jakbyśmy byli rodziną, to i tak takie sytuacje mogłyby zajść. Nie wiem co robić - czy normalnie tylko z nim pogadać, choć czuję, że to tylko do rezultat kilkutygodniowy a później znowu się zacznie, czy może iść do jakiejś poradni, na razie sama, żeby się skonsultować, a później iść z nim, czy po porostu uznać to za coś normalnego i wspierać go, czy może powiedzieć mu, żeby się z tego wszystkiego wycofał i znalazł sobie inną pracę - może w tym tkwi sedno? Nie wiem sama… Proszę o jakąś poradę, może ktoś to zdiagnozuje i dzięki temu będę wiedziała co dalej robić, bardzo mi na tym zależy. Z góry dziękuję za mi pomoc.

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Zaburzenia osobowości Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!
Niestety diagnoza na podstawie opisu nie jest możliwa. Jeśli martwi się Pani, że chłopak może cierpieć na poważne zaburzenia psychiczne, to on sam musi się skonsultować z lekarzem psychiatrą.
Z listu wynika, że Pani chłopak ciągle pracuje i nie ma czasu na relaks. Nie można żyć ciągle na pełnych obrotach, bo można łatwo doprowadzić organizm i psychikę do przeciążenia. Proszę przede wszystkim zachęcić chłopaka do odpoczynku i rozmowy o swoich problemach. Samo wysłuchanie wiele znaczy i bardzo pomaga - chłopak będzie czuł się zrozumiany i zauważony. Potrzebny mu jest wypoczynek, dlatego Pani może zadbać o to, żeby miło spędził np. jeden dzień w tygodniu. Warto, żeby wtedy całkowicie odciął się od pracy i skupił na sobie.
Warto uświadamiać chłopakowi, że praca ponad swoje siły łatwo może doprowadzić do wypalenia, a to niesie ze sobą bardzo poważne psychiczne konsekwencje. W razie pogarszania się nastroju i nawarstwiania problemów warto zachęcić chłopaka do rozmowy z psychologiem.

Pozdrawiam