Witaj,
Znajdujesz się teraz w przejściowym momencie swojego życia – koniec studiów to symboliczne wkroczenie w świat dorosłych zobowiązań, takich jak między innymi podjęcie pracy. Dla wielu osób ten moment jest trudny, do tej pory sposób życia i obowiązki były jasno określone, teraz najbliższa przyszłość staje się niewiadomą, trzeba podjąć inicjatywę i odpowiedzialność za własny los. Może pojawić się niepokój, niepewność i to, co Ty opisujesz – zniechęcenie, brak motywacji, zmęczenie, problemy z koncentracją. To są objawy o charakterze depresyjnym, przypuszczalnie jednak nie jest to kliniczna depresja, a raczej pewien kryzys emocjonalny, reakcja na sytuację, w jakiej się znajdujesz. Wiadomo, że obecnie w Polsce sytuacja absolwentów na rynku pracy nie jest najłatwiejsza, ale większość jednak znajduje pracę, może dopiero po pewnym czasie i nie od razu tą wymarzoną, ale jest to tylko pewien etap, pierwszy krok na drodze zawodowej. Zachęcam Cię do stworzenia sobie listy osobistych celów w sferze zawodowej – jaka jest twoja wymarzona praca, gdzie chciałabyś pracować. Zapisz potem konkretne kroki, które należy zrobić aby to osiągnąć, może najpierw trzeba popracować gdzieś indziej, aby zdobyć doświadczenie, albo zrobić jakieś kursy doszkalające. Najlepiej na każdy tydzień stworzyć sobie listę zadań – rzeczy do zrobienia, które przybliżą Cię do zdobycia pracy, staraj się codziennie wykonać choć jedno zadanie, ale… jeśli się nie uda, nie złość się na siebie – każdy może mieć gorszy dzień. Pamiętaj, że szukanie pracy to nie tylko wysyłanie CV, ale także zdobywanie kontaktów, poinformuj ludzi ze swojego otoczenia, że szukasz pracy, być może ktoś Cię gdzieś poleci lub da Ci znać o wolnym stanowisku w jakiejś firmie, które nie jest oficjalnie ogłaszane. Następna ważna sprawa to zastanowienie się, co Cię blokuje w aktywnym poszukiwaniu pracy. Z tego, co piszesz wynika, że nie wierzysz, że znajdziesz pracę dla siebie – to jest potężny czynnik hamujący, takie przekonanie trzeba zmienić, uwierz, że jeśli będziesz działać, nawet małymi kroczkami, będą tego efekty. Jakie są Twoje przeszkody wewnętrzne? Może nie wierzysz w siebie, oceniasz siebie zbyt nisko, może boisz się zrobić krok w dorosłość i niezależność? Dobrze zrobić sobie listę Twoich mocnych stron – co potrafisz, w czym jesteś dobra, czego nauczyłaś się na studiach, jakie są twoje zalety osobowościowe, które może docenić pracodawca. Działaj aktywnie i nie poddawaj się. Jeśli jednak czujesz, że sytuacja zbyt Cię przytłacza, nie możesz ruszyć z miejsca, a twój nastrój coraz bardziej się pogarsza, pomóc może kilka konsultacji z psychologiem.
Pozdrawiam
Agnieszka Erbel
