Życie w ciągłym stresie

Witam Panie doktorze. Od niespełna dwóch lat żyję w ciągłym stresie. Podjęłam pracę na pełny etat, uczę się w szkole farmaceutycznej, jakiś czas temu rozpoczęłam naukę prawa jazdy i do miesiąca mam praktykę w aptece. W domu jestem rzadko, ale gdy już zdarza się ten dzień, gdy mogę spokojnie wrócić do domu - tam czeka na mnie mama. Często się kłócimy i bardzo to przeżywam. Przestaję sobie radzić. Planuję rozpoczęcie leczenia, ale zanim to nastąpi chciałabym to jakoś zminimalizować. Co mam robić?
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie. Co prawda nie do mnie tytułuje Pani maila, ale ja również otrzymałam go na skrzynkę, więc pozwolę sobie odpowiedzieć. Jest Pani w bardzo istotnym momencie życia, u progu dorosłości. Podejmuje Pani aktualnie ważne zadania i jak widać z dużym powodzeniem. To bardzo dobrze. Z drugiej strony jednak Pani relacja z matką jest trudna i warto byłoby się zastanowić dlaczego. W tym momencie życia w którym Pani jest aktualnie w życiu psychicznym kolejny raz przepracowujemy tzw. fazę separacji - indywiduacji. W prostych słowach chodzi o to, że Pani zadaniem jest odseparaować się od matki, jej zdania, oczekiwań, czy nacisków i poszukać osoby spoza rodziny, by stworzyć z nią nowy związek. Bardzo często córkom, ale również matkom jest trudno przejść przez tą naturalną fazę. Towarzyszy temu wiele różnych emocji i lęków. Chociaż nie rozmawiałam z Panią osobiście myślę jednak, że właśnie tego może dotyczyć Pani problem. Rozwiazaniem jest podjęcie psychoterapii. Ja polecam szczególnie podejście psychodynamiczne. Praca z psychologiem ma być systematyczna i zapewne długotrwała, ale z jej efektów będzie Pani mogła korzystać, nie tylko obecnie, ale przez długie lata i w każdej bliskiej relacji. Nie potrafię udzielić Pani szybkiej rady, ale zachęcam do podjęcia pracy terapeutycznej. Małgorzata Danielewicz

0

Nadmiar stresu i przemęczenie może być przyczyną rozdrażnienia i trudności w relacji. Szczególnie, że jest Pani w okresie wchodzenia w dorosłość i samodzielność, co często nie jest łatwe także dla rodziców ( w tym przypadku mamy). Rozpoczęcie psychoterapii jest bardzo dobrym pomysłem. Aktywna i zaangażowana praca nad sobą z pomocą specjalisty pomoże Pani radzić sobie ze stresem i emocjami w relacjach.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty