Życie z anoreksją bulimiczną

Witam mam na imie Klaudia, mam Anoreksje bilimczna zyje z nia 10 lat nie spelne,chodze do pyychologa od pol roku ale choroba wziela gore nademna , pp psychologu dopiero odwazylam sie by powiedziec komu kolwiek ze jestem chora tyle lat dusialam w sobie, teraz czasami trace sily zeby walczyc ale chce, jakich moge uzyc narzedzi by sobie radzic niechce isc do szpitala, prosze o pomoc wskazowki jak moge sie uwolnic by byc zdrowa. prosze niech pani mi po moze .
KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Witaj. Kontynuuj wizytę u psychologa - rozmawiaj z nim stale o drążących Ciebie problemach. Nie obawiaj się leczenia szpitalnego - przecież dążysz do tego aby sobie pomóc. Bądź cierpliwa :)

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
-------------------------
ZAPRASZAM NA
http://psychopedagog.eu

PSYCHOBLOG SPOŁECZNY
http://psychopedagog.eu/blog/

POLUB NA FACEBOOK'u
http://facebook.com/psychopedagogeu

0

Szanowna Pani, anoreksja to nie wyrok, powrót do zdrowia jest jak najbardziej możliwy, tylko trzeba wiedzieć jak sobie pomóc. Chodzenie do psychologa nie zastąpi wizyt u psychoterapeuty. Psycholog to nie to samo co psychoterapeuta. Więcej na ten temat przeczyta pani w Artykule Mileny Karlińskiej-Nehrebeckiej:
http://psychoterapia.natemat.pl/7837,dramat-jeza-na-szczotce

Pani choroba ma mocne podłoże systemowe, rodzinne, dlatego zachęcam Panią do zapoznania się z psychoterapią w modelu Metasystemowym. Odsyłam do strony Polskiego Instytutu Psychoterapii Integratywnej (www.pocieszka.pl), gdzie znajdzie Pani więcej informacji na temat samego podejścia, terapii oraz adresy gabinetów w blisko miejsca Pani zamieszkania.

Pozdrawiam,

Kamil Tarnawski
psychoterapeuta rekomendowany przez
Polskie Towarzystwo Psychoterapii Integratywnej

0

Witaj,
Warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty (nie psychologa!), który specjalizuje się w zaburzeniach odżywiania. Ja pracując z osobami z zaburzeniami odżywiania polecam terapię poznawczo-behawioralną, ponieważ ten nurt terapii ma wysoką skuteczność w leczeniu problemów z jedzeniem.

Zacznij od uregulowania wzoru odżywiania.

Oto wskazówki:

Wzorzec odżywiania się
Śniadanie
Drugie śniadanie
Obiad
Podwieczorek
Kolacja
Wieczorne przekąska

Punkty warte podkreślenia
Jedz wszystkie te posiłki i przekąski, ale nie podjadaj między nimi.
Nie pomijaj żadnych posiłków i przekąsek.
Przerwy między posiłkami nie powinny trwać dłużej niż 4 godziny.
W ramach zaplanowanych przekąsek i posiłków jedz to, co chcesz – nie wolno ci jednak wywoływać wymiotów ani stosować środków przeczyszczjących.
Rozmiar porcji określaj na podstawie tego, co obserwujesz u przyjaciół lub rodziny – powinien być zbliżony.
Po zjedzeniu zaplanowanego posiłku szybko pozbądź się sztućców i talerza, wyjdź z kuchni i zaangażuj się w czynności, które nie są związane z jedzeniem lub mu nie służą np. wyjście z domu, pisanie maila, dzwonienie do przyjaciółki, kąpiel. Zaraz po zakończeniu posiłku możesz też zacząć żuć gumę – to pomoże ci powstrzymać się przed dalszym niekontrolowanym epizodem objadania.
Miej zawsze zaplanowane kiedy (i mniej więcej co) będziesz jadła następnego dnia.

Dodatkowo warto zamówić w internecie książkę Ch. Fairnburna "Jak pokonac objadanie się" . Znajdziesz tam krok po kroku opisany sposób na poradzenie sobie z problemem.

Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Marta Dziekanowska

0

Dzień dobry, zachęcam do omówienia swoich wątpliwości z psychologiem. Rozumiem że uczestniczy pani w psychoterapii. Terapia zaburzeń odżywiania jest długim procesem i trwa często kilka lat (nie miesięcy). Zadaje pani pytania innym specjalistom na forum będąc w terapii co może świadczyć o rozczarowaniu terapią lub innych wątpliwościach - to również radzę omówić z pani terapeutą. Pozdrawiam.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty