Brak radości z życia, brak chęci do działania i odsuwanie się od ludzi

Witam wrócę do wcześniejszego opisu mojego to wszystko co pani opisała występuje u mnie nie ujełam tego wcześniej od kilku miesięcy nic mi się nie chce nawet zakończyłam wszystkie znajomości tylko siedzę w domu pracuję bo muszę nie sprawia mi to przyjemności tylko czekam kiedy do końca pracy złoszcze się sama na siebie nie wiem jak to ujoć ale wpadam w agresje nie ważne kto by stał to nie wiem jak by to się skonczyło

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Agresja Zaburzenia nastroju Psychologia

Mgr Iwona Hildebrandt Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Frustracja rodzi agresję, w różnej formie na siebie innych, słowną, fizyczną, ukryta. Agresja ma wiele twarzy i każde z jej obliczy warte jest przyjrzenia. Proszę skontaktować się z psychologiem, który pomoże Pani odkryć co jest źródłem agresji i jak ja zmienić i ukierunkować na pozytywne znajdowanie ujścia. Trening zastępowania agresji i Trening radzenia sobie ze złością byłby dla Pani na pewno pożyteczny.

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

74 poziom zaufania

Witaj. Niestety nie jestem w stanie do końca zrozumieć Twojej wypowiedzi. Nie mniej jednak myślę, że dobrze by było gdybyś udała się na konsultację do psychoterapeuty. Internetowo tego problemu nie załatwisz.

Pozdrawiam serdecznie
http://psychopedagog.eu

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nagła płaczliwość i brak chęci do życia – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Jak mam nabrać chęci do życia? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
Zamknięcie się w sobie i brak radości z życia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Ataki agresji słownej – odpowiada Mgr Michał Pyter
Niechęć do ludzi i samotność – odpowiada Paulina Witek
Uczucie smutku i brak chęci do życia po rozstaniu z dziewczyną – odpowiada Mgr Marzena Kicińska-Galas
Dwunastolatek przejawiający zachowania charakterystyczne dla nadpobudliwości psychoruchowej – odpowiada Mgr Marta Pociecha
Brak radości z życia pomimo znalezienia lepszej pracy – odpowiada Mgr Maja Suwalska-Wąsiewicz
Krzyk podczas dyskusji z partnerem – odpowiada
Leki odurzające a brak chęci do życia – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska

artykuły

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

"Każda z nas czasem nie wytrzyma". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Agresja antyszczepionkowców wobec lekarzy. "Ubliżają personelowi, nie poddają się procedurom medycznym, protestują"

W Polsce coraz częściej dochodzi do aktów agresji

Smutek, niechęć i brak radości życia

Witam, Jestem młodą dziewczyną w wieku 20 lat. Ostatnio , a włąściwie już dłuższy czas towarzyszy mi ciągły smutek , niechęć do wszystkiego, nie radzę sobie z emocjami , jestem nieufna , nie mam ochoty nigdzie wychodzić, a nawet wstać z łóżka..wspominałam mam 20 lat, mam roczną córeczkę , która mimo mojego młodego wieku sprawiała mi radość .. a właściwie jej usmiech , każdy nowy gest.. a teraz tego nie ma. nie mam siły czegokolwiek zrobić. prosze o pomoc

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Zaburzenia nastroju Psychologia

Mgr Danuta Michalczyk Psycholog, Łódź

45 poziom zaufania

Witam, opisywane przez Panią objawy mogą wskazywać na depresje poporodową, jednak ostateczna diagnozę może postawić lekarz psychiatra wyłącznie w bezpośrednim kontakcie. Z opisu wynika, że Pani stan się pogarsza - w takiej sytuacji wskazana jest pilna konsultacja ze specjalistą (psychiatrą/psychologiem) w celu diagnozy i podjęcia odpowiedniego leczenia. Proszę nie zwlekać i pomyśleć o profesjonalnym wsparciu dla siebie w gabinecie psychologicznym/psychoterapeutycznym. Życzę szybkiego powrotu do zdrowia i ponownego czerpania radości z macierzyństwa. Danuta Michalczyk

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witaj,
to,o czym piszesz może być depresją,więc powinnaś być pod opieką psychoterapeuty.Nie przypadkiem być może nie pojawiają się w Twoim opisie sytuacji żadne inne osoby poza Tobą i maleńkim dzieckiem,więc i na tej podstawie wnioskuję,że psychicznie jesteś pozostawiona sama sobie.Tymczasem rodzicielstwo to zadanie dla rodziców a często też i dziadków.Inaczej jest za trudne.Na razie nie znamy przyczyn Twego osamotnienia,ale jest ich u młodych mam bardzo wiele i nie zawsze akceptowanych w środowisku ,więc tym bardziej izolujących Cię psychicznie.
Zachęcam do skorzystania z poradni zdrowia psychicznego,gdzie pracują również terapeuci lub prywatnych gabinetów-niestety płatnych.O wyborze jednak zadecydujesz sama.Zrób ten krok zanim problem zacznie skutkować dalszymi następstwami w Tobie samej i córce.
Serdecznie pozdrawiam

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Proszę skorzystać z pomocy specjalisty- psychiatry lub psychologa. Będzie mógł zdiagnozować i zaproponować odpowiednie leczenie, zanim objawy się nasilą.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Brak chęci do życia, płacz i smutek – odpowiada Mgr Jakub Bieniecki
Smutek i brak radości z życia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Brak chęci do życia po porodzie – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Smutek, brak radości i myśli o śmierci – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Brak chęci do życia u 15-latki – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
Niska samoocena i brak pracy u 29-latki – odpowiada Mgr Danuta Michalczyk
Brak odczuwania radości z życia – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak odzyskać chęć życia? – odpowiada Mgr Marta Widera-Kędryna
Brak radości z macierzyństwa – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Niechęć do życia i myśli samobójcze u 20-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Dzień Otwarty (NIE)WIDZIALNA NASTOLETNIA DEPRESJA

Bezpłatne konsultacje ze specjalistami, wykłady i

Psychiatra miała proponować mu seks. "Postanowiłem zgłosić tę sprawę"

Znany w sieci biotechnolog i popularyzator nauki w

Psychoterapia online

Jestem psychoterapeutką, która większości swoich k

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Brak radości z życia

Witam. Jestem młodą dziewczyną, mam 14 lat. Około 3 miesięce temu straciłam radość życia. Wszystko to, co mnie wcześniej cieszyło, przestało sprawiać mi radość. Nie miałam większych problemów. Mimo to czułam się samotna, zagubiona, porzucona. Nie mogłam dogadać się z rodzicami. Często zachowywałam się dziwnie. Potrafiłam całymi dniami leżeć i nic nie robić, czasami dopadały mnie ataki agresji, kłóciłam się bez powodu. Kiedy już wydawało mi się, że jest lepiej, kiedy uśmiech malował się na mojej twarzy, znów przytłaczała mnie myśl, że jestem niepotrzebna. Gdy znajomi widzieli mnie smutną, jedni mówili, że trzeba cieszyć się życiem, a inni tylko wyśmiewali mnie. Starałam się więcej uśmiechać, cieszyć, ale mi to nie pomagało. Nie byłam u specjalisty i chciałabym uniknąć takiej wizyty. Co tak naprawdę mi dolega?

KOBIETA, 14 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Joanna Żur-Teper

60 poziom zaufania

Witam,
z Twojego krótkiego opisu trudno jest mi jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, jakie postawiłaś. Rozumiem, że wizyta u specjalisty może napawać lękiem, jednak uważam, że powinnaś skorzystać z pomocy psychologa. Jeśli symptomy, jakie tu opisałaś, pojawiły się bez wyraźnego powodu i trwają już trzy miesiące, pomoc może okazać się konieczna.
Spróbuj porozmawiać z rodzicami lub z inną zaufaną osobą o tym, co się dzieje obecnie w Twoim życiu. Taka rozmowa może okazać się bardzo pomocna, być może uda Ci się również dociec przyczyny złego samopoczucia.
Twoje objawy mogą - ale nie muszą - wskazywać na depresję, możesz rozwiązać test, który znajduje się pod tym linkiem http://portal.abczdrowie.pl/test-na-depresje. Pamiętaj jednak, że tylko lekarz może postawić diagnozę. Jednak, jeśli wyniki w tym teście będą wysokie, powinnaś się udać do lekarza psychiatry. Depresja jest chorobą, którą można pokonać, ale wymaga to wizyty u lekarza i podjęcia leczenia.
Życzę Ci powodzenia i pozdrawiam serdecznie!