Witam serdecznie!
Dziękuję, że zechciał Pan do nas napisać i podzielić się swoimi problemami. Bardzo Panu współczuję doświadczanych trudności i rozumiem Pana wątpliwości co do podjęcia leczenia w szpitalu. Niestety, nie mogę konkretnie odpowiedzieć na pytanie, czy powinien Pan posłuchać lekarza i zgłosić się do szpitala na leczenie całodobowe.
Po pierwsze, tylko Pan i Pana lekarz wiecie, jak silne są objawy Pańskich zaburzeń. Jaki jest Pana ogólny stan? Jak Pan funkcjonuje na co dzień, czy jest w stanie wypełniać swoje obowiązki? Czy przyjmuje jedzenie i płyny? Czy jest w stanie sam zadbać o siebie, czy wymaga opieki? Czy ma Pan myśli samobójcze lub przejawia skłonności autodestrukcyjne? To ważne pytania i jedne z głównych kryteriów przyjęcia na oddział całodobowy.
Po drugie, nie wiem, jak długo trwa leczenie sertraliną. Być może ta substancja nie działa w Pana przypadku, ale jest przecież wiele innych leków (czasem trzeba ich sporo przetestować, zanim znajdzie się ten optymalny). Czy lekarz proponował zmianę leku? Jeśli nie, to warto rozważyć konsultację u innego psychiatry.
Po trzecie, same leki psychotropowe to najczęściej za mało, aby uzyskać trwałą poprawę. Zaburzenia lękowe najskuteczniej leczy się poprzez psychoterapię (najlepiej poznawczo-behawioralną), w połączeniu z farmakoterapią (jeśli jest to konieczne); w zaburzeniach osobowości także niezbędna i najważniejsza jest psychoterapia.
Mogę tylko zasugerować, bo decyzja należy oczywiście do Pana: skonsultować się z innym lekarzem, zmienić lek i rozpocząć psychoterapię (indywidualną lub grupową). I poczekać, aż zacznie działać nowy lek (czyli nawet kilka tygodni). Całodobowy pobyt w szpitalu psychiatrycznym wydaje się ostatecznością, ale przez Internet nie można stwierdzić, czy nie jest potrzebny w Pana przypadku.
Dobrym rozwiązaniem (o ile pozwala na to sytuacja życiowa) jest pobyt na tzw. oddziale dziennym, podczas którego także przechodzi się psychoterapię (grupową i indywidualną), a ponadto trening umiejętności społecznych oraz różnorodne zajęcia warsztatowe (np. arteterapeutyczne, relaksacyjne itd.). Udział w takiej grupie ma swoje plusy: uczy otwierać się na innych, nawiązywać relacje i lepiej komunikować; ponadto pozwala się przekonać, że w naszych problemach nie jesteśmy odosobnieni. Jeśli lekarz stwierdził u Pana zaburzenia lękowe oraz osobowości, to najlepsza byłaby terapia na takim właśnie oddziale. Przed przyjęciem na oddział (także na dzienny) konieczna jest konsultacja z lekarzem psychiatrą w szpitalu. Ostatecznie to on decyduje o tym, czy pacjent kwalifikuje się na takie leczenie, a jeśli tak, to na jaki oddział. Zawsze może Pan niezobowiązująco skorzystać z takiej wizyty – może ta rozmowa pomoże Panu podjąć decyzję. Zachęcam też Pana do tego, żeby jednak spróbował Pan porozmawiać o swoich problemach z kimś bliskim, komu Pan ufa – niezależnie od formy dalszego leczenia, bardzo potrzebuje Pan wsparcia i obecności drugiego człowieka. Relacje (te dobre) też leczą.
Poniżej może Pan przeczytać odpowiedzi specjalistów na podobne pytania:
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/czy-leczenie-w-szpitalu-psychiatrycznym-jest-dobrym-wyjsciem
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/depresja-lekowa-i-leczenie-na-oddziale-dziennym
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/depresja-a-terapia-grupowa-na-oddziale-dziennym
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/w-jaki-sposob-mozna-dostac-sie-na-dzienny-oddzial-psychiatryczny
Pozdrawiam Pana serdecznie i życzę powodzenia.
Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.
