Jak interpretować psychoterapię?

Wszyscy terapeuci radzą,żeby swoje wątpliwości co do terapii,pogorszenia stanu wnosić na sesję.Wnoszę i jestem atakowana,słysząc za każdym razem,że chcę zrezygnować i że on nikogo nie będzie zmuszać i naciągać na kasę.Gdybym chciała rezygnować,nie mówiłabym o tym,tylko to rzuciła.Po 2 latach(integr.) nie widzę zbytnio efektów,nawet gorzej-otwarta rana z przeszłości,bez zagojenia i że mam sobie sama poradzić.Wszystko we mnie krzyczy!Nie potrafię wyciągać wniosków z gadania o sobie.Co robię źle?

KOBIETA, 40 LAT ponad rok temu

Psychoterapia indywidualna Psychoterapia

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam
Aby odpowiedzieć na Pani pytanie, musiałabym
najpierw otrzymać odpowiedź na kilka istotnych pytań.
Dlatego tym razem pozwoliłam sobie zamieścić poniżej link
do artykułu Pani Anny Radomskiej – Malczak.
Proszę go przeczytać uważnie od początku do końca.
Myślę, że dzięki niemu uzyska Pani odpowiedź
na nurtujące Panią pytania dotyczące relacji terapeutycznej.
Gdyby Pani miała jeszcze jakieś pytania, to zapraszam
do kontaktu.
Pozdrawiam serdecznie
http://polki.pl/zdrowie/psychologia,jakie-uczucia-moze-miec-klient-do-psychoterapeuty,10402690,artykul.html

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

71 poziom zaufania

Witam Panią, być może zastosowana metoda psychoterapeutyczna w Pani przypadku nie skutkuje. Być może "chemia" między psychoterapeutą a Panią jest kiepska.
Niech Pani spróbuje kogoś innego. Nie zaprzedała przecież Pani duszy terapeucie.
Stosowanie terapii integratywnej wymaga od terapeuty sporej wiedzy, dużej elastyczności, a przede wszystkim wysokiego stopnia świadomości. Ważne, by terapeuta stosował nie te techniki, które szczególnie lubi, ale te, które naprawdę mogą pomóc klientowi. Sam nie uważam się za psychoterapeutę integratywnego tylko eklektycznego co oznacza, że komponuję terapię pod kątem przyczyn powstania zaburzenia a dopiero na podstawie przyczyn pod kątem potrzeb. 2 lata ? Co prawda tak jest, że psychoterapia trw długo 50 min raz w tygodniu wlecze się to latami, ale faktem jest, że psychoterapia potrzebuje czasu. Przed kilkunastoma latami zmieniłem na to spojrzenie, spotykam się raz na miesiąc - ale za to na 1,5 godz. W międzyczasie
maks 2 sesje przez Skypa i dużo "pracy domowej" dla pacjenta. Czasami wydaje mi się, że ten sposób czyni cuda. Ale czasami przynosi niestety rozczarowania, co potwierdza oczywisty fakt, że każdy człowiek jest indywidualnościę i to co działa tak dobrze na jednego na innego nie musi. Dlatego nie ma patentowej metody psychoterapeutycznej. Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia bo ono to największe z błogosławieństw. Krzysztof Dudziński

mgr Magdalena Rachubińska Psychologia, Łódź

60 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Opowiada Pani o wątpliwościach odnośnie skuteczności obecnej terapii oraz o źle odbieranych zachowaniach terapeuty. Oczywiście - wszelkie wątpliwości powinno się wnosić na sesję. Zachowanie terapeuty nie jest adekwatne. Może warto mu o tym powiedzieć, że czuje się Pani atakowana? Ponadto każdy pacjent jest indywidualną jednostką. Być może obecnie stosowane metody psychoterapeutyczne nie są dla Pani korzystne. Należy zastanowić się co tak naprawdę przeszkadza Pani w terapii. Osoba psychoterapeuty?(Warto o tym powiedzieć na sesji) Brak wyraźnych efektów? (Również warto o tym powiedzieć + rozważyć konsultacje z innych psychoterapeutą, pracującym w innym nurcie) Pani osobiste odczucia "rozgrzebanej przeszłości" i braku przepracowania problemu w teraźniejszości? (wskazówki jak powyżej).
Problem wymaga przemyślenia.
Zapraszam na rozmowę.
Pozdrawiam, Magdalena Rachubińska

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Frustrujące zachowanie na psychoterapii – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Psychoterapia u 31-latki – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Psychoterapia - jak stwierdzić, czy terapeutka i dana metoda są odpowiednie? – odpowiada Paulina Witek
Czy powinnam nadal chodzić na psychoterapię? – odpowiada Mgr Karolina Jankowska-Frej
Jak odejść z psychoterapii? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Jak mam się bardziej otworzyć na terapii? – odpowiada Mgr Magdalena Waśko
Czy jako pacjent mam prawo przerwać psychoterapię w dowolnym momencie? – odpowiada Mgr Joanna Wantuch
psychoterapia psychoanalityczna? – odpowiada Mgr Małgorzata Wierzbicka
Psychoterapia u osoby z depresją – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Psychoterapia a jej efekty – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski

artykuły

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Opór w psychoterapii - charakterystyka, przykłady, przyczyny obiekcji, praca w pacjentem

Opór w psychoterapii może mieć różne oblicza. Świa

Pomoc psychologiczna w związku z epidemią koronowiursa. Nasi eksperci czekają na Twoje pytania

Rozwijająca się epidemia koronawirusa przyczyniła

Czy psychoterapia może zaszkodzić?

Witam. Chciałam się dowiedzieć czy psychoterapia może zaszkodzić. Moja przyjaciółka od dwóch tygodni uczęszcza na zajęcia do grupy stworzonej w naszej miejscowości. Jej zachowanie zaczyna się zmieniać, problem w tym, że na gorsze. Zdarzało jej się być egocentryczną ale teraz już jest to normą. Nie chce nikogo słuchać odtrąca ludzi i na nic nie ma ochoty. Przez zajęcia zaczęła obwiniać o swoje niepowodzenia na innych, jest strasznie toksyczna dla otoczenia. Martwię się o nią i nie wiem co robić.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Psychoterapia grupowa Psychoterapia

Mgr Justyna Plucińska Psychoterapeuta, Tarnowskie Góry

56 poziom zaufania

Psychoterapia jest procesem długoterminowym. Pierwsze 2 tygodnie to sam początek. Przy czym nie wygląda to tak, że z sesji na sesję następuje poprawa. Czasem, wgłębiając się w swoje emocje, pacjent reaguje pogorszeniem formy. W tym procesie aktywizują się różne problemy i każdy indywidualnie przeżywa proces psychoterapeutyczny. Osoby trzecie nie powinny ingerować w proces terapeutyczny przyjaciółki. Jeżeli jest ona osobą dorosłą, powinna sama podejmować własne decyzje oraz ponosić ich konsekwencje. Musi znaleźć swoją własną drogę. Nieznana jest też mi diagnoza przyjaciółki. Np. przy zaburzeniach osobowości, proces terapeutyczny jest długotrwały i trudny. Pani, jako przyjaciółka, może ją wspierać, lecz w tym wszystkim również należy szanować swoje własne granice. Nie jest Pani w stanie wyleczyć się za przyjaciółkę lub wytłumaczyć jej "jak powinno być". Psychoterapia to głęboki, emocjonalny, osobisty proces, który pacjent musi przejść sam.

Mgr Marta Belka-Szmit Psycholog, Kraków

55 poziom zaufania

Osobom z otoczenia może się czasem wydawać, że udział w psychoterapii "szkodzi" pacjentowi - jego zachowanie zmienia się, czasem chaotycznie, czasem jest nieprzewidywalny. Dzieje się tak, bo "pacjent" rezygnuje ze starych przyzwyczajeń, utartych sposobów reagowania, i wypróbowuje nowe. Czasem jest to nieporadne, czasem gwałtowne lub niezrozumiałe dla bliskich. Dopiero po dłuższym czasie osoba w trakcie terapii zaczyna zachowywać się spójnie, potrafi uzasadnić i bronić swoich poglądów i reakcji.
Warto zatem poczekać. Nie musi Pani jednak znosić bez słowa trudnych zachowań koleżanki - osobę w trakcie terapii można traktować jak każdą inną, np. konfrontując ją z nieprzyjemnymi odczuciami otoczenia.

http://www.krakowpsycholog.com.pl/