Jak odejść z psychoterapii?

Dzień dobry,

Decyzja o zakończeniu terapii to ważny krok i rozumiem Pani różnorodne uczucia z tym związane. To dobrze, że zamierza Pani zrobić to osobiście, ponieważ daje to zarówno Pani, jak i terapeucie szansę na zamknięcie procesu terapeutycznego w sposób przemyślany i szanujący obie strony.

Sesja, podczas której zamierza Pani poinformować terapeutę o swojej decyzji, może wyglądać różnie w zależności od jego indywidualnego podejścia. Możliwe, że będzie chciał porozmawiać o przyczynach Pani decyzji, odczuwanych przez Panią emocjach oraz o tym, co terapia Pani dała i czego Pani oczekiwała. Może również zadać pytania dotyczące tego, co Pani planuje zrobić dalej w kontekście dbania o swoje zdrowie psychiczne.

Czas trwania takiej sesji zazwyczaj nie różni się od standardowych sesji, chyba że obie strony uzgodnią inaczej. Terapeuta może zaproponować formę podsumowania współpracy, ale jeśli Pani tego nie życzy, warto to wyraźnie zaznaczyć. Podziękowanie terapeucie za wsparcie i pracę, jaką włożył w Pani proces, jest pięknym gestem i na pewno będzie przez niego docenione. Wręczenie laurki jest osobistym sposobem wyrażenia wdzięczności i z pewnością zostanie przyjęte pozytywnie.

Należy przygotować się na to, że terapeuta może zareagować pytaniami lub propozycjami, mającymi na celu zrozumienie Pani decyzji oraz upewnienie się, że jest to przemyślany krok.

Podsumowując, jest to ważne, aby Pani czuła się komfortowo wyrażając swoje uczucia i decyzję. Szacunek dla pracy terapeuty, z jednoczesnym zadbaniem o swoje potrzeby wydaje się bardzo dobrym podejściem. Nieco zaniepokoiło mnie stwierdzenie, że „nie jest to wina psychoterapeuty, tylko mojej osoby”. Można to zdanie zrozumieć w różny sposób, jeśli ma Pani na myśli wyłącznie fakt, że metody terapeuty nie są dopasowane do Pani osobowości, konstrukcji i dlatego nie widać efektów, to byłoby to zupełnie prawidłowe. Jeśli jednak pobrzmiewa tutaj myśl, że „nie da się mi pomóc, to moja wina”, to zdecydowanie odradzam taki sposób myślenia. Aby terapia była efektywna, oprócz chęci z obu stron i dobrego warsztatu psychoterapeuty, jest potrzebne obopólne dopasowanie, swoisty rodzaj „chemii” między osobami, od przeprowadzanych rozmów i wniosków często lecząca jest sama relacja, która wówczas się tworzy. Jest więc możliwe, że nurt psychologiczno-behawioralny (https://portal.abczdrowie.pl/nurty-psychoterapeutyczne ) nie jest odpowiedni dla Pani sytuacji lub po prostu brakuje tego zgrania się osób, czemu nikt nie jest winien.

Życzę Pani wszystkiego najlepszego na dalszej drodze rozwoju i dbania o swój dobrostan.

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.