Jak pokonać chęć palenia i nerwowe zachowanie podczas rzucania palenia?

Dzień Dobry Pani,

Proszę pogratulować mężowi podjęcia takiej, niełatwej decyzji.
Metoda radzenia sobie z odstawieniem palenia w "wynajdywanie sobie różnych zajęć" jest próbą radzenia sobie - nie jest pomocna.

Może Pani zachęcić męża do podjęcia terapii.
O skierowanie do Poradni zdrowia psychicznego, proszę poprosić lekarza pierwszego kontaktu (w ramach NFZ-tu).

Mąż powinien wyrazić swoją gotowość do pracy terapeutycznej.

Życzę Pani i mężowi, skutecznego poradzenia,
Irena Mielnik-Madej

Niestety Pani mąż musi samodzielnie się uporać z objawami odstawienia. Może go Pani oczywiście wspierać cierpliwością, i starać się unikać sytuacji w których zwykle sięgał po papierosy. Ważne jest także przypominanie mężowi o jego własnej motywacji do rzucenia palenia. Jednak objawy odstawienne muszą iść własnym torem. Dobra wiadomość jest taka, że objawy odstawienne miną, zła jest taka, że wielu uzależnionych po czasie przerwy i tak wraca do nałogu. Dlatego zawsze w takich sytuacjach pomaga zrozumienie mechanizmów działania uzależnień oraz roli jaką papierosy odgrywały w naszym życiu. Należy zidentyfikować sytuacje które zachęcają nas do palenia oraz unikać ich. Zastępczo można zainwestować czas w bieganie lub inny sport, choć trzeba przy tym uważać by czynność zastępcza nie stałą się źródłem kolejnego nałogu. W pełnym zrozumieniu mechanizmów uzależnienia może pomóc psychoterapeuta lub specjalista terapii uzależnień, choć w przypadku nikotyznizmu mało kto z tej formy pomocy korzysta.

http://www.gabinetzmian.pl

Witam Panią
Do czynników uzależniających należą
nie tylko właściwości chemiczne papierosów,
ale także czynniki środowiskowe (np. przynależność
do grupy rówieśniczej) oraz indywidualne,
np. predyspozycje biologiczne i psychiczne człowieka,
takie jak wiek rozpoczynania palenia papierosów,
niedojrzałość emocjonalna, mała tolerancja na frustrację,
ograniczona samokontrola itp.
Dlatego niektórym osobom tak bardzo trudno
przychodzi zerwanie z nałogiem palenia,
zwłaszcza wtedy, gdy przybrał on rozmiary
zespołu uzależnienia.
Poza tym organizm różnie reaguje
na odstawienie papierosów.
Mogą to być objawy zarówno fizyczne jak i psychiczne.
Oprócz głodu nikotynowego palacze mogą odczuwać
stany rozchwiania emocjonalnego, rozdrażnienie,
obniżenie nastroju, kłopoty ze snem, z koncentracją,
zmęczenie, osłabienie, nadmierną potliwość,
uczucie duszności, kołatanie serca, wzdęcia,
zaparcia, bóle głowy i wiele innych.
Istnieje też ryzyko, że mąż w każdej chwili może
powrócić do nałogu.
Żeby skutecznie uwolnić się od nałogu palenia
potrzebna jest praca nad emocjami, umysłem,
psychiką i tym wszystkim co kojarzy się z paleniem
i sprawia, że człowiek sięga po papierosa
nie bacząc na ryzyka z tym związane.
Przy rzucaniu palenia doskonale sprawdza się
psychoterapia, która rozpoznaje źródła
psychicznych uwarunkowań związanych z nałogiem,
wzmacnia poczucie kontroli,
uczy strategii lepszego radzenia sobie ze stresem
oraz pomaga wyeliminować niepożądane
objawy po rzuceniu palenia.
Gdyby chcieli Państwo porozmawiać ze mną
o problemie, to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Szanowna Pani,

należy pogratulować mężowi podjęcia takiej decyzji, jednak obecne "radzenie sobie" Pani męża jest - jak sama Pani zauważa - mało skuteczne. Należy podjąć psychoterapię. W tym wypadku najskuteczniejsza powinna okazać się poznawczo-behawioralna.
Sugeruję poszukać psychologa pracującego w tym nurcie, np. w ramach NFZ.
Potrzebne jest skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu.

Życzę aby się Pani mężowi udało!
mgr Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG KLINICZNY, PSYCHOTERAPEUTA, COACH
www.nagrodzkacoaching.pl

Witam,

To wszystko objawy odstawienne. Pojawiają się one po odłożeniu na bok nałogu. To bardzo trudne do zniesienia i wyczerpujące, jednakże z czasem coraz słabsze. Teraz czeka męża trudny okres, podczas którego będą pojawiać się silne, negatywne doznania i przymus zapalenia papierosa. Będzie to dla niego ważna próba, w której powinna go Pani wspierać. Bycie obok na pewno będzie pomocne.
Wyobrażam sobie jednak, że jest to na tyle trudne przeżycie, że mąż może mieć chwile zwątpienia. Wtedy proponuję konsultację psychologiczną i zasięgnięcie porady co do sposobów samoregulacji emocji oraz radzenia sobie ze stresem.

Zapraszam na rozmowę.
Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA