Jak poradzić sobie z kompleksami i "miękkością"?

Wydaje mi się, że nie potrafię ogarnąć swojego życia. Często się spóźniam, przez nieprawidłowe wyliczenie czasu, odkładam wszystko "na później" i brakuje mi mobilizacji do zrobienia czegoś teraz. Chyba mam bardzo słabą "silną wolę". Wieloma rzeczami bardzo się przejmuję. Kiedy bardzo się zdenerwuję i brak mi już słów lub coś mnie dobije (np. kłótnia z chłopakiem), to płaczę. Bardzo łatwo mi to przychodzi i nie potrafię tego opanować. Później mi głupio, że tak się stało. Nie potrafię również dochodzić swojego. Na przykład kobieta robi mnie "w konia" z pieniędzmi (chce dać mniej, chociaż należy mi się więcej), biadoli, że jej nie stać, a ja zaraz mięknę i zgadzam się na to, co proponuje, chociaż jestem w o wiele gorszej sytuacji. Kiedy mój tata brał komputer na raty, to gdyby nie mój chłopak, to byśmy płacili niesłusznie ubezpieczenie, bo ja bym się z nimi nie "wykłócała", że umawiane było na 0 opłat. Nie wiem, jak sobie z tym poradzić, jak się zmienić, wziąć za siebie. Często przychodzą do mnie myśli, że jestem wrakiem człowieka, do niczego się nie nadaję i na nic nie zasługuję. Czy przebyta śmierć mamy, kiedy miałam 13 lat, miała tak duży wpływ na mnie? Mam również duży kompleks swojej wartości. Łączy się to również z materializmem. Wielu rzeczy mi brakuje. Prowadzę ubogie życie. W głębi duszy wiele zazdroszczę koleżankom (jakaś nowa bluzka, jakieś kolczyki). A jednak, jak już wspomniałam, nie potrafię dochodzić swego i prawdopodobnie znowu zostanę wyprowadzona w pole. Bo chociaż wiem, że powinnam powiedzieć "nie obchodzi mnie, ile pani zarabia, obchodzi mnie, żebym ja nie pracowała za pół darmo" (opiekuję się dzieckiem), to i tak pewnie będzie tak, że jak zacznie biadolić, to zmięknę. Co robić? Jak to wszystko ogarnąć? Jak się zebrać w całość? Proszę o pomoc.

KOBIETA ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Samoocena

Mgr Joanna Kwiatkowska Psycholog

43 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Z Twojego listu wynika, że zmagasz się z niskim poczuciem własnej wartości oraz brakiem asertywności. Zarówno jedno, jak i drugie, potrafi znacznie utrudnić funkcjonowanie. Twoje poczucie, że nie możesz „ogarnąć” życia, brak motywacji jest silnie związany właśnie z niską samooceną. Niestety, tworzy się w ten sposób błędne koło – Twoje niskie poczucie własnej wartości powoduje, że ciężko jest Ci być asertywną (np. ze względu na chęć bycia akceptowaną, aprobowaną przez innych), następnie Twój brak asertywności skutkuje negatywnymi myślami „do niczego się nie nadaję”, co z kolei wpływa negatywnie na samoocenę.

Chciałabym pocieszyć Cię, że nie jest tak trudno przerwać to błędne koło. Możesz skupić się na asertywności – istnieją grupowe treningi asertywności. Mogłabyś zapisać się na takie szkolenie i spróbować poćwiczyć tę umiejętność w grupie osób, które zmagają się z podobnym problemem. Jeśli w miejscu, w którym mieszkasz nie ma takich grup bądź są tylko płatne (wspominałaś o ciężkiej sytuacji finansowej), spróbuj w pierwszej kolejności kupić podręcznik dotyczący treningu asertywności. Taki dobrze napisany podręcznik może być Twoim pierwszym krokiem do zdobywania tej umiejętności (w międzyczasie mogłabyś odłożyć trochę pieniędzy na szkolenie). Inwestycja w rozwój osobisty często jest najbardziej opłacalnym przedsięwzięciem.

Zapytałaś również, czy śmierć mamy, kiedy miałaś 13 lat, mogła silnie wpłynąć na Twoje życie. Nie ma wątpliwości, że takie wydarzenie zostawia ślad i wpływa na dalszy rozwój dziecka. Jednakże o tym, czy jest w Tobie nierozwiązany konflikt związany z tamtymi przeżyciami, czy też niewyrażone emocje, mógłby powiedzieć psycholog po kilku spotkaniach z Tobą. Nie oznacza to od razu, że powinnaś się do psychologa udać. Mam tu raczej na myśli, że jeśli odczułabyś taką potrzebę, na pewno pomógłby Ci on dowiedzieć się kilku rzeczy o sobie, popracować nad samooceną i asertywnością.

Pozdrawiam ciepło!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Obwiniam rodziców za swoją samotność - jak podnieść swoją samoocenę? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Często czuję się beznadziejna, że do niczego się nie nadaję. Czy to jest depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak poradzić sobie z ciągłym stresem i odrzuceniem przez klasę? – odpowiada Magdalena Pikulska
Wrażliwość i niemoc wobec postępowania innych – odpowiada Paulina Witek
Jak poradzić sobię z agresją i częstymi kłamstwami? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pozbyć się nieśmiałości i kompleksów? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak się zaaklimatyzować z nowymi ludźmi, by znowu nie mieć zszarganej opinii? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak sobie pomóc w bardzo ciężkiej sytuacji? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak poradzić sobie z kontaktami w szkole? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy dziecko rozwija się prawidłowo? – odpowiada Lek. Magdalena Kowalska

artykuły

Zaniżone poczucie własnej wartości a depresja

Osobowość człowieka jest bardzo złożona. Każdy z n

Brak przyjaciół w klasie a depresja

Osamotnione, smutne i samotne w szkole dzieci to c

Samotność a depresja

Samotność jest uczuciem wyobcowania, poczuciem bra

Jak poradzić sobie z tym kompleksem wzrostu?

Mam obsesję na punkcie swojego wzrostu. Nie wiem jak to zaakceptować.., mam 185cm, spotykam się z różną reakcją ludzi, i tą pozytywną i tą mniej. Nie przepadam za sportem i nigdy nie będę koszykarką czy też siatkarką. Na powodzenie nie narzekałam nigdy ale każdy teraz znajduje swoją drugą połówkę a ja chyba przez wzrost nie mogę jej znaleźć. Gdy ktoś podkreśli jaka to jestem wysoka i czy gram w siatkówkę czy nie, strasznie się czuje źle. Nie wiem jak mam sobie pomóc i jak z tym walczyć.

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Natrętne myśli Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Mgr Agnieszka Fiszer Psychologia

60 poziom zaufania

Witam. Domyślam się, że może się pani czuć niezręcznie, niekomfortowo ze swoim wzrostem. Wzrost jest cechą, której nie da się zmienić, nie ma na nią wpływu, dlatego może warto zaakceptować to, dostrzec zalety tej cechy, może potraktować z poczuciem humoru to że inni panią pytają o sport (np. samej żartować- "wcale nie jestem koszykarką ani siatkarką ;) Wygląd zewnętrzny, w tym wzrost mogą mieć znaczenie przy pierwszym wrażeniu, ale relację, związek buduje się na czymś więcej. Proszę się zastanowić jakie są pani mocne strony, zalety, talenty, czym chciałaby się pani dzielić z druga osobą w związku i na tym budować swoje poczucie własnej wartości. Jeśli jest to za trudne warto porozmawiać z psychologiem, psychoterapeutą, które pomoże budować poczucie własnej wartości.
pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego
Agnieszka Fiszer
www.agnieszkafiszer.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Duża głowa - mam kompleks – odpowiada Mgr inż. Ola Kilen-Zasieczna
Jak pomóc sobie z kompleksami? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak pomóc osobie z niskim poczuciem własnej wartości i kompleksami? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak poradzić sobie z nieśmiałością i niezdecydowaniem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak pomóc dziewczynie, która chce odebrać sobie życie z powodu swojego wyglądu? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak radzić sobie z kompleksami? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak poradzić sobie z kompleksami związanymi z małym biustem? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Nieśmiałość i strach przed nową szkołą – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Niska samoocena i nieśmiałość a depresja – odpowiada Lek. Paweł Baljon
Jak pomóc dziecku zaakceptować siebie? – odpowiada Mgr Elżbieta Schabowska

artykuły

Matka ją porzuciła, nie chciała chorego dziecka. Tak wygląda dziś 28-latka

Hannah Kritzeck ma bardzo rzadką chorobę genetyczn

Silny stres, a potem wypadają włosy

O tym, że permanentny stres może powodować łysieni

Jarosińska o szczegółach planowanej operacji. Nowe informacje o stanie gwiazdy (WIDEO)

-„Dzień Dobry WP". Cieszę się, że państwo dołącz

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

dr Anna Skrzypek-Grigo Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Renata Błaszkiewicz Psychiatria, Kłodzko

umów wizytę

Lek. Katarzyna Sosnowska Psychiatria, Chełm

umów wizytę

Jak poradzić sobie z kompleksem niskiego wzrostu?

Mam 177 cm wzrostu i jestem za niski .Mam kompleks już od 9 lat i nie ciągle na psychike mi idzie.Nie umiem też sie w jakikolwiek sposob dowartosciowac ,bo mam autyzm i upośleszwnie umyslowe.Czy psycholog w stanie jest mi pomóc czy nie.

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Psychologia Psychoterapia

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Sądzę, że jak najbardziej psycholog mógłby pomóc i praca nad opisaną trudnością jest możliwa. Dodatkowo mam dwa zadania domowe dla Pana. Pierwsze z nich to obserwacja mężczyzn na ulicy pod kątem ich wzrostu i odpowiedzenie sobie na pytanie, czy wszyscy są wysocy i jaki wzrost można uznać za niski/średni/wysoki. Drugie to poszukanie w internecie jakiś statystyk na temat średniego wzrostu u mężczyzny. Z moich doświadczeń wnioskuję, że mężczyzna 180 cm lub 180 cm+ to wysoki lub bardzo wysoki a Pan ma 3 cm mniej więc raczej skłonna jestem twierdzić, że jest Pan średniego wzrostu. Z pewnością jest Pan wyższy od wielu kobiet średniego wzrostu. Podejrzewam, że nie zdaje Pan sobie z tego sprawy, że stereotyp kobiecego piękna jest dosyć dobrze kulturowo opracowany, natomiast ideał męskiej urody znacznie mniej (teoretycznie istnieje, ale jest słabszy od kobiecego). Sporo mężczyzn, gdyby przeprowadzić ankietę wypowiedziałoby się w podobny sposób odnośnie tego jak ich zdaniem wygląda ideał kobiety. Podobna ankieta przeprowadzona wśród kobiet wypadłaby w mniej ujednolicony sposób, ponieważ wypowiedzi bardzo różniłyby się między sobą lub nawet byłby sprzeczne. Stereotyp, że mężczyzna powinien być wysoki lub bardzo wysoki jest tylko stereotypem, gdyż w praktyce preferencje kobiet są zróżnicowane i część z nich woli mężczyzn równych sobie wzrostem lub tylko trochę wyższych. Mam nadzieję, że uda się Panu całkowicie pozbyć tego kompleksu i tego też Panu życzę.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/