Szanowna Pani, aby zrozumieć, co leży u podłoża takich zachowań dziecka potrzebny jest szerszy kontekst i więcej informacji dotyczących jego wcześniejszego rozwoju, relacji z rówieśnikami, rodzeństwem, rodzicami, obecnej oraz wcześniejszej sytuacji rodzinnej itp. Możliwe jednak, że zachowania prezentowane przez Pani syna są jedynie (lub między innymi) wynikiem okresu rozwojowego, w którym aktualnie się znajduje. Dzieci w wieku 6 lat często wykazują nieprzewidywalne zachowania. Bunt sześciolatka wiąże się z postawą roszczeniową - dziecko nie rozumie, dlaczego inni mają więcej od niego, dlaczego on nie może mieć tego, co inne dzieci itd, nierzadko więc robi wszystko, aby osiągnąć swój cel, np. oszukuje, kłamie. Może mieć także duże trudności w funkcjonowaniu z rówieśnikami. W tym okresie rodzice często przestają być autorytetem - dziecko obwinia ich za swoje niepowodzenia, staje się niegrzeczne, nie wypełnia poleceń, może się buntować, a nawet zachowywać agresywnie, nierzadko bez powodu. Odruchowo odpowiada „nie”, dyskutuje i kłóci się z dorosłymi. Po jakimś czasie, gdy niezadowolenie dziecka prośbą rodzica mija, sześciolatek wykonuje to, o co został poproszony. Zachowania Pani dziecka mogą być niezrozumiałe albo denerwujące, ale proszę postarać się zachować spokój. Proszę zadawać dziecku pytania dotyczące zaistniałych sytuacji, starać się je zrozumieć, a nie oskarżać wprost.
Konsekwencja w postępowaniu wobec dziecka oraz cierpliwość to najlepsze metody wychowawcze. Z pewnością pomocna będzie konsultacja psychologiczna.
