Jak wyjść z tej patologicznej diety bez efektu jojo?
Mam ogromny problem z odżywianiem.
W wakacje przy wzroście 163cm ważyłam 74kg. Dziś Mamy 29.10 i moja waga wynosi 50.5kg przed jedzeniem. Po śniadaniu 50.9kg. Zawsze było mnie troche wiecej wiec postanowilam to zmienic w wakacje. Na początku byłam szczesliwa ze moja waga spada w bardzo krotkim czasie (dieta 1200kcal - wciąż na niej jestem). Nawet zaczęłam cwiczyc aby osiągnąć szybsze efekty jednak w połowie września opadłam z sił. Nie miałam ochoty na nic pojawiły się pierwsze oznaki (niewiem czy to dobre określenie) depresji. Zanikła miesiączka. Przychodziłam, zamykałam sie w pokoju płakałam całymi dniami nienawidziłam nikogo, osłabły kontakty z przyjaciółmi i chłopakiem. Nikt do tej pory nie umie mi pomóc. Potrafie nienawidzić brata i rodziców za to że jedzą smażonego kotleta wiedząc że ja niemoge. Nie radze sobie z takim życiem jednak to siedzi w mojej psychice. Nie potrafie przestać liczyć kalorii i notorycznie wchodzić na wage. Chce jeść wszystko tak jak oni i nie tyć!! Od pewnego czasu zaczęły być widoczne biodra i zebra. Na początku podobało mi się to ale dziś wiem że jeśli dalej bede kontynuować taki tryb życia popadne w anoreksje a niechce robić problemów sobie i rodzicom. Chce wrócić do starego trybu życia-byłam szczesliwa-bo kto nie kocha jeść (bo ja kochałam zawsze) ale boje sie efektu jojo. Moja psychika jest na skraju załamania mam już dosyć płaczu! Co robić dalej? I przedewszystkim jak wyjść z tej patologicznej diety bez efektu jojo?
