Przykro mi, że mama tak reaguje. Oznacza, że nie radzi sobie z emocjami. To nie pana wina. To jej odpowiedzialność i proszę nie brać tego do siebie. Może faktycznie lepiej jej nie mówić o wynikach w nauce, jest pan już pełnoletni i stanowi o sobie.
Zachęcam do zgłoszenia się do psychologa szkolnego. Wspólnie przyjrzycie się problemowi, jego realnym źródłom, a także możliwościom poradzenia sobie. Najczęściej podobne trudności maja przyczyny osobowościowe oraz wynikające z wcześniejszych doświadczeń z edukacją (np częste zawody ze względu na wagary, zaniedbywanie nauki, które potem owocują u rodziców obawą przed pojawianiem się kolejnych trudności)
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Do jakiego lekarza mam się udać po stosowne zaświadczenie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Popęd do młodszych dziewczyn – odpowiada Mgr Elwira Chruściel
- Problemy w szkole - odrzucenie przez kolegów – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Niepełnosprawność a decydowanie o sobie – odpowiada Lek. Jacek Miśkiewicz
- Jak poprawić swoją samoocenę? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Duszności, drgawki i płaczliwość na myśl o chodzeniu do szkoły – odpowiada Paulina Witek
- Mam problemy w kontaktach z rówieśnikami - gdzie szukać pomocy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Kłótliwe zachowania w stosunku do innych – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Już nie pamiętam, kiedy ostatnio się śmiałem... – odpowiada Paulina Witek
- Gdzie powinna udać się osoba mająca problemy z rówieśnikami, która ma autyzmem? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
artykuły
Jednego dnia jest się panem życia, a następnego pacjentem po udarze
- Najgorszy moment był wtedy, gdy obudziłem si
Piotr Pogon: człowiek jest istotą przekorną, a życie - cudem
Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta
Bunt pielęgniarki "Pacjenci nas wyzywają, potrafią uderzyć, opluć"
Odbyłem rozmowę z pielęgniarką, która pracuje na d