Mój partner mnie psychicznie dręczy

Nie wiem już, co mam robić. Mam myśli samobójcze. Mam już synka i jestem w ciąży z 2 dzieckiem. A mój partner, z którym jestem około 9 lat, po prostu nie daje mi spokojnie żyć. W każdej codziennej i błahej sprawie kłamie.

Wychodzi, nie mówiąc gdzie, godzinami nie odbiera tel., a jak już odbierze, to kłamie, co do osób z którymi rzekomo przebywa. Potem okazuje się, że wcale z nimi nie był tego dnia. Gdy go o coś proszę, co jest ważne dla mnie albo dziecka, to muszę za nim tygodniami chodzić i przypominać mu i prosić, żeby to załatwił.

Kiedyś zdarzyło się tak, że mnie zdradził z inną kobietą. Dla niej wszystko potrafił zrobić, nawet rzeczy o które ja się muszę tyle napłakać, ona miała od tak. Rozstaliśmy się wtedy. On po jakimś czasie się nią znudził i za wszelka cenę chciał, żebym wróciła. Opierałam się około 7 mies. Wybaczyłam mu. Obiecał wtedy, że się zmieni.

Minęło 3 lata, jestem w ciąży, a on znowu zaczął się tak zachowywać. Płaczę po nocach. Gdy zaczynam mu wyjaśniać, że mnie rani, że powinien inaczej postępować z racji, że jestem w ciąży, to on ucina rozmowę. Krzyczy, że się go ciągle czepiam. On nie widzi winy w sobie tylko w tym, że ja mu w ogóle zwracam uwagę jakąkolwiek.

Kiedyś myślałam, że to zmieni się, ale po tylu latach mam dość kłamstw we wszystkim. Mam dość, że ciągle mnie zwodzi i obiecuje, a potem okazuje się, że nic nie załatwił. Mam dość jego zniknięć, nie wiem z kim i gdzie... Nie poradzę sobie z 2 dzieci sama.

Co mam robić? Z dnia na dzień jest ze mną gorzej. W moim stanie szczególnie potrzebuję teraz spokoju i opieki, a dostaje podwójną dawkę nerwów i łez. Mam już dość mojego życia. Czuję, że zmarnowałam je sobie z tym człowiekiem. On nigdy nie doceni co ma... A ja nadal cierpię i płaczę po nocach...

KOBIETA ponad rok temu

Jak zachować dobre wrażenie zrywając?

Witam serdecznie,

W tej trudnej sytuacji polecam Pani przede wszystkim nawiązanie systematycznego kontaktu z psychoterapeutą. Psychoterapia może stać się dla Pani nieocenionym źródłem wsparcia.

Myśli samobójcze są efektem narastającego uczucia frustracji, kulminacji złości i poczucia bezsilności. Długotrwałe utrzymywanie się takich emocji może sprzyjać rozwojowi depresji, dlatego wskazana jest również konsultacja u lekarza psychiatry, aby ocenić, czy nie wymaga Pani pomocy w postaci leków przeciwdepresyjnych. Ze względu na ciążę wskazana jest przede wszystkim psychoterapia jako metoda bezpieczna dla dziecka, jednak w przypadku nasilonych objawów możliwe jest zastosowanie odpowiednich leków.

Jeśli nie może Pani liczyć na partnera, proszę poszukać wsparcia u innych, bliskich osób - rodziny, przyjaciół kobiet w podobnej sytuacji. Takim źródłem oparcia mogą być również portale internetowe i grupy dyskusyjne. Jeśli partner stosuje wobec Pani przemoc psychiczną lub fizyczną może Pani rozważyć założenie sprawy o znęcanie.

http://www.niebieskalinia.pl/index.php?w=1280.

Nawet, jeśli obecnie ocenia Pani swoje życie jako przegrane, to w przyszłości czekać może wiele cudownych momentów. Bliski emocjonalny kontakt z małym dzieckiem, wychowanie dzieci na wartościowych, spełnionych ludzi stanowi dla wielu matek powód do satysfakcji i dumy. Tej wartości nikt nie może Pani zabrać. Być może partner faktycznie nie potrafi tego docenić.

W tej sytuacji radziłabym przerzucenie swojej uwagi i energii z partnera - na siebie i dzieci. Nadzieja, że w znaczący sposób zmieni on swoje zachowanie może okazać się płonna. Dobrze jest natomiast zastanowić się, jakie korzyści ma dla Pani ten związek, dlaczego zdecydowała się Pani ponownie nawiązać relację z partnerem, który kiedyś zawiódł, jakie potrzeby zaspokaja Pani związek z tym mężczyzną. W zrozumieniu swoich myśli i uporządkowaniu emocji powinien Pani pomóc psychoterapeuta.

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty