Witam Panią,
Specjalizuję się w zaburzeniach odżywiania i z mojego doświadczenia w pracy z pacjentami wynika, że bez psychoterapii trudno jest wrócić do zdrowia. Dlatego, że problem nie tkwi w diecie, ale w psychice. Czynnikiem przyczyniającym się do rozwinięcia, a następnie podtrzymywania anoreksji czy bulimii jest lęk przed przytyciem, przecenianie znaczenia wagi i wyglądu, niska samoocena, perfekcjonizm. Z zaburzeniami jedzenia często współwystępuje depresja, zaburzenia lękowe oraz zaburzenia osobowości typu borderline. Z tego powodu zachęcam do podjęcia psychoterapii. Gdybym mogła coś sugerować, polecałabym wzmocnioną terapię poznawczo-behawioralną wg Ch.Fairburna oraz terapię schematu gdyż te dwa nurty mają - co potwierdzają badania empiryczne - wysoką skuteczność w leczeniu zaburzeń odżywiania. O tym, co może Pani zrobić sama przeczyta Pani w książce "Jak przestać się objadać" Ch. Fairburna. Tam też znajdzie Pani informacje, jak układać jadłospis w zaburzeniach odżywiania orz jak wygląda terapia. W skrócie mogę powiedzieć, że powinna Pani wprowadzić regularny wzór odżywiania: 3 główne posiłki i trzy przekąski, gdzie przerwa pomiędzy nimi nie powinna być większa niż 3-4 godziny.
Pozdrawiam,
Marta Dziekanowska
www.zaburzeniajedzenia.com
www.integral.com.pl
