Niepokojące zachowanie 19-letniej córki

Witam mam pytanie bo nie wiem jak powinnam postąpić z moją prawie 19-stoletnią córką.Córka poznała jakąś dziewczynę z którą pisze esemesy:w szkole,w domu,podczas,obiadu własciwie cały czas,śpi też z telefonem.Przestała się uczyć (jest w technikum), nie dba o siebie chodzi też o toaletę wszystko muszę na niej wymusić .Jest nie słowna.Kłamie jest praktycznie gdzieś "daleko". Nie jestem w stanie praktycznie nic zrobić bo na moje uwagi jest agresja.Nie poznaje córki.Psycholog rozkłada ręce ...

KOBIETA, 50 LAT ponad rok temu

Agresja Psychologia Problemy wychowawcze Relacje z dziećmi

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Co ma Pani na myśli pisząc, że psycholog rozkłada ręce?
Prawdopodobnie właściwym kierunkiem jest rozpoczęcie/ kontynuowanie kontaktu psychoterapeutycznego - czy to córki, czy też konsultacji/ terapii rodzinnej.

Pozdrawiam!

Mgr Agnieszka Nowogrodzka Psycholog, Poznań

52 poziom zaufania

Witam,
Jak rozumiem córka wyraziła zgodę na udział w spotkaniach z psychologiem? Jeśli prezentuje ona taka postawę i chce zaangażować się w pracę warto to wykorzystać! Byc może wskazana byłaby psychoterapia na kto

Mgr Agnieszka Nowogrodzka Psycholog, Poznań

52 poziom zaufania

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Stosowanie psychoterapii wobec osoby dorosłej – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Problemy w radzeniu sobie ze stresem i autoagresja u 20-letniej córki – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
Agresywne zachowanie córki – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak rozumieć takie zachowanie mojej córki? – odpowiada Mgr Jadwiga Samolińska
Trudności w nawiązywaniu kontaktów u 25-letniej, aktywnej zawodowo osoby – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Zachowanie 3,5-letniej córki a autyzm – odpowiada Mgr Anna Suligowska
Histerie u 6,5-letniego dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Płaczliwość i chęć dominacji u 5-letniej córki – odpowiada Mgr Agata Polańska-Krzos
Nadmierny stres i mdłości u 21-letniej osoby – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Co zrobić, żeby córka, która się okalecza zechciała się leczyć? – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka

artykuły

Autopsychoterapia

Autopsychoterapia albo inaczej metoda autopsychote

Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką

Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ

Psychoterapia długoterminowa

Jedną z gałęzi psychoterapii jest psychoterapia dł

Niepokojące zachowanie 17-letniej córki

Witam, od jakiś 3 miesięcy zaczęło mnie niepokoić zachowanie mojej córki, ma ona teraz 17 miesięcy i jest jedną z bliźniaczek. Rodzina mi tłumaczy, że niepotrzebnie się martwię, bo są dwie i je porównuje, a one po prostu się w różnym tempie rozwijają. Nie uspokoiło mnie to jednak, znam moje dzieci, przebywam z nimi 24/H. Obserwacja zachowania mojej córki sprawiła, że skojarzylam pewne zachowania z autyzmem, nie wiem czemu, tak jakoś intuicyjnie, gdzieś o tym słyszałam i tak skojarzylam. Nawet znalazłam parę artykułów na temat tej choroby i po przeczytaniu miałam gęsią skórkę. Ale może faktycznie wyolbrzymiam, więc tu moje zapytanie. Moja córka nie reaguje na moje zawołanie ani na imię, nie patrzy na mnie jak do niej mówię, wręcz się odwraca czasem wyrywa, kręci się w kółko kilka razy w dzień albo chodzi w kółko, jak patrzy bajki to tylko te same na inne płacze i ciągle powtarza ten sam wyraz kilka razy pod rząd, czasem powtórzy słowo po mnie ślę tylko jak coś chce, nie chce się z nikim bawić nie reaguje jak jej coś pokazuje , przychodzi do mnie się przytulać i wtedy ściska mnie całym swoim ciałem bardzo mocno, wkłada mi palce do oczu tak jest za każdym razem, jak coś ja cieszy w bajce to macha rękami, nie mogę złapać z nią kontaktu by na chwilę się na mnie skupiła, czy nawet popatrzyła co robię, ostatnio gdy byliśmy w przychodni opierała się o obcych i nic sobie z tego nie robiła nawet nie patrzyła kto to, ale jak mnie nie ma dłuższy czas to zauważa i jak przyjdę to przybiera i ściska mnie mocno, jak przychodzą goście to nie reaguje w ogóle, czasami tylko obserwuje, często kładzie się na podłogę i kręci palcami włosy, chowa się w różnych kątach i potrafi tak długo siedzieć, nie jest raczej energiczna, mogłaby patrzeć bajki cały dzień. Slini się bardzo. Ale często też jest prawie normalnie np jak przyniosę zabawkę i jej dam to się pobawić jeżeli jej się spodoba, ale przede wszystkim bawi się pudełkiem z klockami i zawsze układa zabawki w tym samym miejscu, wszystko gryzie zwłaszcza papier książeczki. Na podwórku nie spaceruje, tylko zbiera patyki i kamyki. Czy mam powód żeby się martwić, powinnam iść do jakiegoś specjalisty, psychologa dziecięcego?

KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Neurologia Autyzm Toczeń Rumieniowaty Układowy Psychologia Dziecko Włosy

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

zalecana jest konsultacja z psychologiem dziecięcym.

Pozdrawiam serdecznie

Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz

65 poziom zaufania

Dzień dobry!
Pójście do psychologa będzie bardzo dobrym rozwiązaniem. Tylko obserwacja j wnikliwy wywiad pomogą Pani w uzyskaniu odpowiedzi na pytania. Myślę, że nie należy czekać i sugerować się radami innych bo tak jak Pani napisała swoje dzieci zna najlepiej.
W razie pytań zapraszam do kontaktu.
Zachęcam do zapoznania się z artykułem o autyźmie:
https://portal.abczdrowie.pl/autyzm-u-dzieci-co-jest-wazne-i-jak-postepowac
Z pozdrowieniami Agata Majda
www.pracowniaterapeutyczna.eu

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zachowanie 15-miesięcznego synka a autyzm – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
Problem z zachowaniem 17-miesięcznej córki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Czy to zachowanie córki wskazuje na autyzm? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy zachowanie mojego dziecka to oznaka autyzmu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy zachowanie mojego synka wskazuje na to, że ma autyzm? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
Zachowanie córki a ryzyko autyzmu – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
Niepokojące objawy przypominające autyzm u 10-miesięcznego synka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Czy moje 2-letnie dziecko ma symptomy autyzmu? – odpowiada Mgr Agata Majda
Czy zachowanie córki może świadczyć o autyzmie? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Zachowanie 17-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Objawy autyzmu u dzieci i diagnostyka spektrum

Kiedy dziecko nie reaguje na polecenia, nie bawi s

Motoryka mała - czym jest? Zaburzenia i ćwiczenia

Motoryka mała to termin odnoszący się do sprawnośc

''Szkoda by było teraz umierać''. Magda Swat od 9 lat żyje z rakiem trzustki i nie zamierza się poddać

- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż

Lek. Jerzy Bajko Neurolog, Szczecin

umów wizytę

prof. dr hab. med. Anna Krygowska-Wajs Neurolog, Kraków

umów wizytę

Dr n. med. Ewa Belniak Neurolog, Modliborzyce

umów wizytę

Lek. Arkadiusz Stawecki Neurologia, Sosnowiec

umów wizytę

Niepokojące zachowanie dwuletniej córki

Niepokoję się o córeczkę. Ma dwa lata, a właściwie nic nie mówi, tylko w swoim języku, czasami mama, tata, papa. Niedawno nauczyła się robić papa. Nie chce powtarzać, nie pokazuje palcem np. części ciała, obrazków. Nie chce słuchać bajek, wierszyków, za to chętnie słucha muzyki i tańczy. Lubi oglądać telewizję, szczególnie reklamy, piosenki, kreskówki - wtedy nic do niej nie dociera. Czasami sprawia wrażenie zamyślonej lub smutnej. Jak coś chce, ciągnie za rękę lub stoi i podskakuje. Denerwuje się lub płacze, gdy nie wiem o co chodzi. Uwielbia oglądać (kartkować) książki, gazety, zdjęcia itp. Ignoruje pytania typu pokaż gdzie miś ma oko, ale rozumie proste polecenia tj. idziemy spać, daj piłkę, chodź ze mną itd. Mam wrażenie, że nie zrobiła większych postępów odkąd skończyła 1,5 roku. Jest ruchliwa i szybka, lubi biegać, skakać. Jest towarzyska, nie boi się obcych, trochę się wstydzi, a później zaczepia. Zabawy z innymi dziećmi polegają głównie na bieganiu i skakaniu. Woli starsze dzieci. Boi się płaczu i krzyku rówieśników, sama reaguje płaczem. Lubi wyjazdy, spacery, nowe miejsca, jest bardzo spostrzegawcza.

Ostatnio nie interesują ja zabawki, rzadko naśladuje np. rozmawia przez telefon, lubi szperać w szufladach, papierach, bawi się kosmetykami, ma swoje ulubione pluszaki. Układa puzzle z 10- 20 elementów i szybko zapamiętuje. Córka ma z nami dobry kontakt, przytula się chętnie, wyciąga rączki, biegnie na przywitanie, nie lubi się rozstawać (płacze). Bawi się z nami w a-kuku, uwielbia łaskotki itp, śmieje się wtedy głośno. Czasami bawi się sama, ale ja muszę być w pobliżu, przynosi mi zabawki. Niepokoi mnie brak postępów w mowie, niechęć do powtarzania. Nie wiem jak postępować z córką. Mąż nie widzi problemu, uważa, że córka jest inna, ale to sprawa charakteru, babcia twierdzi podobnie. W końcu w mojej rodzinie jest sporo indywidualistów. Pediatra i logopeda twierdzą, że na mowę jeszcze jest czas, a córka jest kontaktowa i dużo rozumie. Tylko, że jako matka bardzo się martwię, szczególnie, gdy widzę wygadane mądre dwulatki.

Proszę o poradę.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Neurologia Autyzm

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Szanowna Pani,

Pani niepokój wynika z troski o prawidłowy rozwój córki. Mogę Panią zapewnić, że opisywane zachowania dziecka nie wskazują na zaburzenia autystyczne. Dziecko nawiązuje kontakt emocjonalny (np. irytuje się, gdy jest nierozumiane), bawi się przez naśladowanie (taniec przy muzyce, bieganie i skakanie w obecności innych dzieci), rozumie i wykonuje polecenia. Ponadto nawiązuje aktywny kontakt z otoczeniem. Dzieci w tym wieku często wybierają samotne zabawy oraz towarzystwo osób starszych, szczególnie - jedynacy, jest to więc prawidłowy etap rozwojowy. Ponadto wykazuje żywe zainteresowanie i potrzebę kontaktu z rodzicami, reaguje na pieszczoty. Przywiązanie do niektórych zabawek - zwłaszcza miękkich, pluszowych jest prawidłowym objawem. Typowy dla wieku jest lęk przed separacją od matki. Rozwój mowy wykazuje spore różnice indywidualne. Od dziecka w Pani wieku oczekuje się jedynie wypowiadania pojedynczych wyrazów. Na ,,wygadanie" i mówienie całymi zwrotami ma czas nawet do 3 roku życia.

Z pozdrowieniami