Rzeczywiście to ważne, by motywować i zachęcać pacjenta do pracy nad sobą. Jednak niezwykle ważna jest także aktywność i praca samego zainteresowanego. Często potrzeba cierpliwości i czasu- jeśli trudności (tutaj: sposób myślenia o sobie, świecie itp) trwały kilka, kilkanaście lat, często nie jest możliwe pozbycie w kilka czy kilkanaście miesięcy.
Jeśli natomiast czuje się Pani źle w relacji z terapeutą- warto wnieść to na spotkania. Powiedzieć o swoich uczuciach, oczekiwaniach wobec terapii i terapeuty. Może to być ważny, otwierający temat, a co za tym idzie- krok w procesie zmiany.
Witam Panią. Jeśli tylko relacja z terapeutą jest podmiotowa (czyli równa) to zachęcam Panią do podzielenia się swoim wrażeniem. Zgadzam się z Panią uczestniczenie w terapii przy pogarszającym się samopoczuciu bez wyraźnej poprawy stawią ją pod znakiem zapytania. Proszę jednak pamiętać, że pogorszenie samopoczucia może występować podczas terapii. Warto jednak wiedzieć czego wyrazem jest to pogorszenie. Dzięki temu może Pani odczuwać mniejszy dyskomfort. Zbyt dużo negatywnych myśli (zwłaszcza dotyczących samooceny i poczucia własnej wartości) oraz dominacja uczuć silnie nieprzyjemnych mogą negatywnie wpływać na Pani motywację. Z pewnością potrzebuje Pani dokonać bilansu ze swoim terapeutą (jaką pracę Macie za sobą, gdzie Jesteście teraz i dokąd Zmierzacie). Pozdrawiam Panią
Brak motywacji jest ogromnym problemem w każdej terapii. Proszę przeanalizować jakie rzeczywiście ma pani podejście do procesu swojego zdrowienia - czy oczekuje pani, że terapeutą zrobi wszystko, czy jednak jest pani autentycznie aktywna, otwarta. Rolą terapeuty owszem jest motywowanie, ale jeśli sam pacjent nie widzi swojego wpływu i nie wyraża chęci aktywnej kooperacji, tp terapeuta może i na uszach stawać, a nic się nie stanie... Proszę przeanalizować swoje podejście - jeśli rzeczywiście problem tkwi w terapeucie, polecam go zmienić. Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Poczucie niskiej wartości i stosunki z przypadkowymi osobami – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Niskie poczucie wartości i lęk przed byciem sobą – odpowiada Mgr Justyna Kała
- Niskie poczucie własnej wartości – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Jak pomóc osobie z niskim poczuciem własnej wartości i kompleksami? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Niskie poczucie własnej wartości u mężczyzny – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak namówić na terapię kogoś, kto nie uważa takich metod za słuszne? – odpowiada Mgr Justyna Szukalska
- Kiedy mogę się spodziewać efektów psychoterapii? – odpowiada Dr Bartosz Piasecki
- Dlaczego rozmowa z terapeutą mnie drażni? – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Ostra depresja i przypuszczalna nerwica – odpowiada Mgr Justyna Kała
- Czy powinnam zrezygnować z terapii? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka