Witam serdecznie,
problem wymaga pomocy terapeuty,bo nie powinna Pani przekonywać córki wg.własnych kryteriów,mimo bycia jej matką.Dziewczynka jest w okresie dorastania i powinna mieć kontakt z ojcem oraz prawo własnych wyborów,podobnie,jak Pani.Wówczas będziecie sobie bliskie,prawda?W terapii ułatwicie sobie pozostanie w dobrym kontakcie a jednocześnie wyznaczycie obszar należący do osobistej sfery intymności każdej z osobna.Jest to tym bardziej ważne,że dziewczynka jako nieletnia musi być pod opieką rodziców.Najlepiej obojga,jeśli oni też tego chcą.
Pozdrawiam i bardzo zachęcam.
Dzień dobry,
Opisuje Pani skomplikowaną sytuację, której raczej nie da się rozwiązać za pośrednictwem internetu. Najistotniejszym jednak problemem "na dziś" wydaje się Pani oczekiwanie, że Pani córka tę skomplikowaną sytuację zaakceptuje.
Niezależnie od tego, co się stało między dorosłymi rodzicami (czy ktoś kogoś zdradził, czy ktoś kogoś nienawidzi, ma żal, czy ze sobą walczy, itp., itd.), Pani córka nie ma obowiązku podzielać Pani punktu widzenia. Mówiąc inaczej - być może z jej perspektywy pozbawiła ją Pani ojca, a na jego miejsce przyjęła Pani kogoś bliskiego sobie, a nie dzieciom. Być może Pani córka interpretuje tę sytuację, jako swoistą "zdradę" - bo dla swojej "wygody" rozbiła Pani dotychczasową rodzinę. Być może Pani nowy partner nie umie odnaleźć się w tej nowej relacji, która jest nie tylko relacją z Panią, ale i relacją z Pani dziećmi.
Tak czy inaczej - jak napisałem wcześniej - sytuacja jest na tyle złożona i skomplikowana, że nie da się jej rozwiązać poprzez poradę internetową. Z całą pewnością jednak nie powinna Pani jej bagatelizować i sprowadzać problemu wyłącznie do braku akceptacji przez córkę Pani nowego partnera.
Wydaje się, że warto byłoby skorzystać przynajmniej z konsultacji psychologicznej, by przyjrzeć się innym skutkom Pani wyborów i przede wszystkim próbować te skutki niwelować.
Pozdrawiam.
Dużo ran, dużo krzywd. Nic dziwnego ,że córka mogła się pogubić w tym wszystkim. Najważniejsze, aby miała przekonanie,że Wasza miłość - jako rodziców, jest do niej niezmienna, niezależnie od tego co i kogo z Was wybiera czy obwinia. I że może liczyć na Wasze zrozumienie i wsparcie. A relacje powoli się poukładają.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- W jaki sposób zdiagnozować depresję poporodową? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Obojętność córki wobec matki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak rozumieć zachowanie 2,5-letniej córki podczas rozwodu rodziców? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Co zrobić, jeśli dziecko nie akceptuje nowego partnera? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Odrzucenie partnera po zdradzie – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
- Jak przekonać partnera do powrotu po zdradzie? – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Jak poradzić sobie ze zdradą swojego partnera? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Uzależnienie od alkoholu u dorosłej osoby – odpowiada Mgr Dorota Gromnicka
- Brak miłości w związku a dziecko – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problem z ułożeniem sobie życia 5 lat po rozwodzie – odpowiada Artur Brzeziński
artykuły
Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności
W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na
"Religa - ojciec i syn". Z Grzegorzem Religą rozmawia Mira Suchodolska
Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego
Wszawica. Powracający problem polskich przedszkoli?
Wszy wcale nie są reliktem przeszłości ani efektem