Problem z samooceną po rozstaniu z partnerem

Mam ogromny problem z pozbieraniem się po rozstaniu. Męczę się już od 8 miesięcy. Byliśmy świetną parą, w krótkim czasie nasz związek się posypał. Trudno ustalić konkretną przyczynę. Najgorsze jest to, że mam do niego żal, on do mnie też. Z jednej strony go nienawidzę, a z drugiej kocham. Z jednej strony chciałabym, by wrócił, ale z drugiej strony nie wyobrażam sobie tego. On jest teraz z inną, dobija mnie to strasznie. Co mam robić? Przez to jestem zdołowana, nie umiem znaleźć nowej miłości.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Psychologia Rozstanie Nieszczęśliwa miłość

Mgr Katarzyna Schilf Pedagog, Łódź

56 poziom zaufania

Witam, często w taki sposób, czyli,, właściwie nie wiemy co się popsuło między nami" związek kończy się. Zakończenie związku nie jest niestety zawsze równoznaczne z ustaniem uczuć do drugiej osoby i jesteśmy pogubieni w naszych odczuciach i emocjach. Ważnym obszarem przy rozstaniu, jest danie sobie czasu na przeżycie żalu po stracie drugiej osoby, po zakończeniu związku.Proszę także pamiętać, iż znalezienie nowej miłości, o której Pani pisze jest równoznaczne z tym, iż mamy ,,w sercu" miejsce na nowa osobę, czyli kiedy nadal koncentrujemy się na zakończonym związku po prostu tego miejsca brakuje. Polecam także omówienie tej sytuacji oraz Pani uczuć do byłego partnera z drugą osobą( może to być bliska osoba, której Pani ufa), lub psycholog podczas sesji terapeutycznej.Pozdrawiam serdecznie.

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

74 poziom zaufania

Witaj. Rozumiem, że jest to bardzo trudne. Zobacz sama - jest już po wszystkim a to co jest znajduje się tylko w twojej "głowie". Nie szukaj miłości :) Ona znajdzie Ciebie.

On zamknął rozdział i poszedł dalej. Ty zacznij przebywać z ludźmi, rozmawiaj, śmiej się, baw, korzystaj z czasu :) Wszystko zamknie się samo ale musisz zrozumieć i pozwolić odejść swoim myślom. Jeśli nie możesz poradzić sobie sama z tym problem to może skorzystasz z pomocy terapeuty? Jeśli będziesz potrzebować bezpośredniego kontaktu - zapraszam do kontaktu przez FB lub e-mail.

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
-------------------------
ZAPRASZAM NA
http://psychopedagog.eu

PSYCHOBLOG SPOŁECZNY
http://psychopedagog.eu/blog/

POLUB NAS NA FACEBOOK'u
http://facebook.com/psychopedagogeu

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Płaczliwość po rozstaniu z partnerem – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Rozstanie z chłopakiem z powodu jego byłej dziewczyny – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Rozstanie z partnerem po trzech latach – odpowiada Mgr Iwona Hildebrandt
Niska samoocena i kompleksy – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Jak żyć po rozstaniu z partnerem? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Rozstanie z chłopakiem i niska samoocena – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Kryzys po rozstaniu z partnerem – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Niska samoocena u 45-latki – odpowiada Mgr Ewa Czernik
Wpływ depresji na funkcje mózgu – odpowiada Lek. Jerzy Bajko
Problem z myślą o rozstaniu z partnerem – odpowiada Mgr Anna Ingarden

artykuły

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Spędzają z nimi ostatnie minuty życia. To słyszą od umierających

Lekarze i pielęgniarki pracujące w hospicjach mają

Oblicza Starości - poruszająca wystawa, która oswaja ze starością

Starość jest piękna Starość niejedno ma oblicze -

Rozstanie z partnerem a niska samoocena

Po 15 latach zostawił mnie partner. Jak tłumaczy, miłość do mnie się wypaliła, i miał dość moich wad, ale nadal chce być obecny w moim życiu. Dla mnie to koniec świata. Poznaliśmy się, gdy byłam bardzo młoda, i nadal życia sobie bez niego wyobrażam. Przede mną zaraz wyprowadzka. Jak żyć dalej? Chodzę do psychologa, zaczynam terapię DDA, ale mam poczucie beznadziejności i niską samoocenę. Nie wyobrażam sobie przyjaźni po takim cierpieniu. Jak dać sobie radę z rozstaniem?

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Uzależnienie od alkoholu Psychologia Rozstanie

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Rozstanie, szczególnie wówczas, gdy jest decyzją tylko jednej strony, jest trudne i bolesne. Obniżenie nastroju, apatia, anhedonia, brak motywacji do podejmowania funkcjonowania pojawiają się w podobnym stopniu, jak w przepadku żałoby po stracie. Trzeba czasu i pracy nad sobą, by ten stan pokonać i popatrzeć w przyszłość z nadzieją. Jeśli rozpoczęła Pani terapię, warto rozmawiać o tym ze swoim psychoterapeutą. Przepracowanie trudności psychologicznych czy zaburzeń (także wynikających z DDA) pozwoli nie tylko poradzić sobie z obecnym kryzysem, ale także adekwatnie reagować w przyszłości i nie powtarzać prowadzących do cierpienia schematów.

Dr Małgorzata Mazurek Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Witam,

Przed Panią czas ciężkiej pracy, która przyniesie owoce - terapia DDA - dzięki niej ma Pani szansę na przepracowanie różnych schematów swoich działań oraz na zbudowanie nowej relacji bądź odbudowanie a właściwie stworzenie od nowa, tej która niedawno się zakończyła.

Pozdrawiam,

Małgorzata Mazurek

Mgr Elwira Chruściel Psycholog, Warszawa

62 poziom zaufania

Witam,

domyślam się, że musi być Pani bardzo trudno w tej sytuacji. Rozstanie po tylu latach nigdy nie jest łatwe i to przede wszystkim czasu potrzebuje Pani by poczuć ulgę w cierpieniu. Konsultacje z psychologiem/terapia mogą bardzo pomóc w poradzeniu sobie z tą trudną sytuacją. Z pewnością pomogą Pani zaplanować życie na nowo, poradzić sobie ze stratą. Jeśli ma Pani poczucie, że nie będzie potrafiła się Pani przyjaźnić z byłym partnerem, nie musi się Pani do tego zmuszać. Może Pani podjąć decyzję taką, z jaką będzie się Pani czuła lepiej, może to być nawet zerwanie kontaktów. Wielu osobom pogodzenie się z rozstaniem ułatwia pozbycie się z domu rzeczy, które Pani o byłym chłopaku na co dzień przypominają, może to pomóc Pani uzyskać więcej spokoju. Na pewno jest coś co lubi Pani robić (jakieś hobby, może sport?), ale ostatnio Pani przestała się tym zajmować z powodu zajęcia głowy problemami w życiu osobistym – chodzi o to, żeby nie poświęcać całego czasu na analizowanie przeszłości, lecz oderwać swoje myśli od tego co było, a skupić się na tym co jest teraz i może być w przyszłości. To, oprócz wsparcia specjalistów i oczywiście bliskich przyjaciół, pomoże Pani poczuć się lepiej.

Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
http://www.nietylkochwile.pl/pl/psycholog-online,3.html

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Rozstanie z chłopakiem i niska samoocena – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Tęsknota i uczucie samotności po nagłym rozstaniu – odpowiada Mgr Elwira Chruściel
Jak ułożyć relacje z byłym partnerem po zdradzie? – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Jak poradzić sobie z uczuciem pustki po rozstaniu? – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka
Czy byłemu partnerowi nadal zależy? – odpowiada Mgr Tytus Dziewięcki
Tęsknota do chłopaka po rozstaniu – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Rozstanie z partnerem uzależnionym od hazardu – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak rozstać się z partnerem w zgodzie? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Rozstanie z toksycznym partnerem – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Płaczliwość po rozstaniu z partnerem – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej

artykuły

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Muszą zostawić bliskich i cały dorobek życia w Ukrainie. Jak sobie radzić ze stratą w obliczu wojny?

Tracą wszystko w obliczu wojny w Ukrainie - najbli

Rozstanie z bliską osobą a depresja

Rozstanie wiąże się zwykle z wieloma trudnymi emoc

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Jak radzić sobie z obniżoną samooceną po rozstaniu z partnerem?

Witam. Rozstałam się z partnerem (po ponad 2letnim związku) dwa miesiące temu, od tego czasu mam problemy z jedzeniem, nie mogę zasnąć (a jeśli mi się to udaje to budzę się w nocy z płaczem), mam wahania nastroju ( raz jestem wesoła, a raz smutna), mam wybuchy płaczu (nawet w kolejce w sklepie) a także obniżoną samoocenę. I mam pytanie czy z takimi objawami mogę iść do psychologa? Czy on mi pomoże? Czy może uzna że są one normalne po zerwaniu i że niepotrzebnie przychodziłam? Proszę o pomoc bo sama już sobie z tym nie daję rady.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Zaburzenia nastroju Psychologia Rozstanie Samoocena

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pani funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pani samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie