Przywiązanie podczas terapii, zwłaszcza jeśli trwa ona dłuższy czas, jest rzeczą zupełnie naturalną. Z całą pewnością powinna Pani o tym powiedzieć swojemu terapeucie i nie powinno być to dla niego zaskoczeniem. Proszę nie mieć przed tym żadnych oporów. Dzięki szczerej rozmowie i otwartej komunikacji z Pani strony będzie mogli wspólnie wypracować jakieś rozwiązanie.
Dzień dobry!
Tak, temat nagłego przerwania terapii warto omówić podczas ostatniego/ ostatnich spotkań. Jak to powiedzieć? Choćby w taki sam sposób, jak w tym Pani liście. Obowiązkiem terapeuty jest zaproponowanie Pani dalszych rozwiązań - kontynuowanie psychoterapii po przerwie z tym samym terapeutą lub kontakt do innego terapeuty.
Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Ostatnia wizyta u terapeuty – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Czy takie przywiązanie do terapeutki jest normalne? – odpowiada Mgr Żaneta Maruńczak
- Jak poradzić sobie z przywiązaniem do terapeuty? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
- Jak zmienić terapeutę? – odpowiada Mgr Katarzyna Balcerzak
- Brak zainteresowania dzieckiem przez męża – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Czy terapeuta może bez zgody pacjenta rozmawiać na jego temat z innym terapeutą? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Jak zachować się wobec terapeuty? – odpowiada Dr Mieczysław Bakun
- Brak zaufania do terapeuty – odpowiada Piotr Bochański
- Co robić po przejściu psychoterapii indywidualnej? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Psychoterapia - jak stwierdzić, czy terapeutka i dana metoda są odpowiednie? – odpowiada Paulina Witek
artykuły
Oddziały szpitalne w całej Polsce sygnalizują problem. "Staliśmy się przechowalnią"
Na wielu oddziałach neonatologicznych w Polsce prz
Bunt pielęgniarki "Pacjenci nas wyzywają, potrafią uderzyć, opluć"
Odbyłem rozmowę z pielęgniarką, która pracuje na d
Dwa razy uciekł rakowi prostaty. "Lekarz uczciwie przyznał, że nie wie, jak mi pomóc"
Według danych NFZ w Polsce na raka prostaty zapada