Zachowania, których była Pani świadkiem mogą być wyrazem zmęczenia i przeciążenia obowiązkami, poczuciem bezradności i próbą wołania o pomoc. Może warto zamiast odwracać się od niej i bać się jej, spotkać się z nią w cztery oczy i porozmawiać jak sobie radzi i czy w jej życiu nie wydarzyło się coś, o czym chciałaby porozmawiać. Warto zwrócić uwagę na zachowania, które Panią zaniepokoiły i zaproponować rozwiązania, które Pani stosuje, żeby radzić sobie z rozładowaniem emocji. Nie pisze pani jak dług zna koleżankę ani w jakich okolicznościach zwykle się spotykacie, ale nie warto wydawać opinii na podstawie - jak sama Pani pisze-jednorazowego epizodu.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Co się dzieje z moją koleżanką? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Napady złości i problemy alkoholowe u mężczyzny – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Strach przed samotnością i chęć pomocy rodzicom – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
- Jak zapanować nad złością dziecka? – odpowiada Mgr Justyna Sordyl-Grajcar
- Gryzienie przez 2,5-letnie dziecko – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
- Co zrobić, jeśli nie mam ochoty wychodzić z koleżanką na dwór? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Wychowywanie dzieci z ADHD – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Czy z moim dzieckiem dzieje się coś niepokojącego? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Problemy z kłamstwami i pożyczkami w małżeństwie – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Czy moje roczne dziecko ma autyzm? – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
artykuły
Aktor Andrzej Wejngold z potrzeby serca pomaga Ukraińcom. Przetransportował do Polski kolejną rodzinę z Mikołajewa
- Przewożąc ich przez granicę, przekraczasz sz
Smog - kuzyn biedy
Nie ma wiatru, ludzie zaczynają kaszleć. Głowa bol
#dziejesienazywo: HIV w Polsce (WIDEO)
-Patrycja Wanat, Dzieje się na żywo, witam Państ