Muzyka to wielka przestrzeń odczuwania i bycia w świecie. Byłaś w tak niezwykły sposób obecna w muzyce a ona w Tobie od dziecka. Cudownie! Jednak lata nauki to ciężka praca, różni pedagodzy, wymagania, oceny, rywalizacje. Jeśli jesteś pasjonatką, przechodzisz przez to wszystko nie zastanawiając się, jak to kształtuje Twoją osobowość i kreśli styl życia.
Kryzysy są kosztowne, ale mają służyć rozwojowi. Jesteś warta nie tylko trzech miesięcy lecz tyle czasu ile Ci potrzeba, abyś mogła na nowo określić się i wybrać. Zorientować się, czym się różni dziecko czujące muzykę kolorami od dorosłej kobiety, która ma uprawiać zawód muzyka.
Mam nadzieję, że masz wyrozumiałych i refleksyjnych bliskich by z nimi rozmawiać. Wydaje się, że konsultacja u psychoterapeuty czy psychiatry byłaby wskazana. Tymczasem daj sobie czas. Emocje i możliwość ich intensywnego przeżywania wracają. Pytaj siebie głęboko, czego potrzebujesz, co Ciebie pasjonuje oprócz muzyki, jakie są wszystkie Twoje mocne strony . Nie bój się przerwy w studiowaniu, czasami ona pozwala na powrót do nut w dojrzalszy sposób. Trzymam kciuki. Krystyna Kozłowska
