Witam serdecznie! Nie mam pojęcia, jak wyglądają Twoje relacje rodzinne, ale być może z racji tego, że wychowywałaś się w domu, w którym panował alkohol, jesteś DDA, czyi Dorosłym Dzieckiem Alkoholika. Jest to syndrom pewnych patologicznych, niekonstruktywnych zachowań, reakcji i emocji, które uniemożliwiają czerpanie radości z życia. Napisałaś, że masz młodszego brata, który jest rozpieszczany przez rodziców. Ty natomiast jako starsza siostra musisz sprzątać dom i nie czujesz się doceniania przez rodziców. Być może zostałaś delegowana do roli nadodpowiedzialnej córki, która ma się zająć domem, posprzątać i na nic się nie skarżyć? Zwykle podstawowa rola DDA to bycie dobrym dzieckiem dla swoich rodziców – nie sprawiać kłopotów, czuwać nad rodzicem alkoholikiem, by nie pił, wychowywać młodsze rodzeństwo, dbać o dom, pilnować rachunków itp. Zwykle więź DDA z rodzicami jest silna, ale ma ambiwalentny charakter. Z jednej strony Dorosłe Dziecko Alkoholika ma pretensje do rodziców za przykre dzieciństwo (do ojca, że pił; do matki, że nic nie zrobiła, by zmusić ojca do leczenia itd.), ale z drugiej strony odczuwa silny niepokój, gdy nie opiekuje się rodzicami, gdy nie sprawuje nad nimi opieki. Myślę, że warto, byś o swoich problemach porozmawiała ze specjalistą, np. z psychologiem albo terapeutą. Odsyłam też do artykułu: http://portal.abczdrowie.pl/dorosle-dzieci-alkoholikow. Pozdrawiam!
