Dzień dobry.
Zarówno treść, jak i forma Pani postu wskazuje na duże spustoszenie w Pani psychice. Niewątpliwie zachowanie Pani mamy pozostawia wiele do życzenia. Wydaje się jednak, że zapomina Pani o tym, że w chwili obecnej Pani mama nie ma nad Panią żadnej formalnej władzy. Skoro, jak napisano, ma Pani 22 lata, od czterech lat jest Pani całkowicie niezależną (dorosłą) osobą. Pomijając problemy natury psychologicznej, które rozwiązać można poprzez terapię, problemy z przemocą można rozwiązać poprzez zawiadomienie Policji o popełnieniu przestępstwa (a przynajmniej zapowiedzenie mamie, że w przypadku powtórzenia się sytuacji przemocy z jej strony, poczyni Pani formalne kroki zaradcze).
Oczywiście, trzeba liczyć się z konsekwencjami, które mogą wiązać się na przykład z próbą usunięcia Pani z domu. Nawiasem mówiąc, namawiałbym Panią na zmianę miejsca zamieszkania (wynajem) i podjęcie działań zmierzających do faktycznego uniezależnienia się od mamy. Dodam, że alkohol i próby lokowania wszelkiego zła w osobie Pani mamy nie są najlepszymi doradcami.
Pozdrawiam.
wchodzenie w role ofiary jest pulapka...zawsze jest jakis wybor i nalezy go poszukac.odpowiedz na portalu nic nie zmieni, polecam psychoterapie u doswiadczonego terapeuty.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
