Witam. Każdy ma jakieś swoje problemy i ograniczenia. W przypadku Pani chłopaka najbardziej niepokojące jest częste picie, chociaż przydałyby się bardziej szczegółowe informacje, podobnie jak w przypadku innych "problemów" wymienianych przez Panią. Jeśli Pani go kocha i chce z nim być, może Pani spróbować mu pomóc, ale tylko pod warunkiem, że on sam uzna, iż takiej pomocy potrzebuje. Wtedy warto zaproponować wizytę u psychologa. Natomiast nie da się pomóc komuś, kto tej pomocy kategorycznie odmawia. Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Co Pani rozumie przez słowo "specyficzny"?. To, że ktoś jest specyficzną osobą jeszcze nic nie znaczy. Dla jednej osoby brak ojca będzie silną motywacją, dla innej - przewlekłym problemem. Na pytanie czy tkwić w takim związku, odpowiedź zna tylko jedna osoba: Pani. To Pani wybór. W kwestii pomocy najlepsze co może Pani zrobić, to rozmawiać z nim. Być wsparciem, jednak nie pozostawać obojętną na problem alkoholu i sygnalizować o nim. Pisze Pani też o zmianie pracy, jednak co sprawia, że jest to istotne w Państwa związku?
W kwestii braku ojca, może Pani zaproponować swojemu partnerowi kontakt z psychologiem, celem określenia czy poradzi sobie z tą sprawą sam, czy będzie potrzebował wsparcia.
Mimo bardzo krótkiego opisu złożonej sytuacji mam nadzieję, że moja odpowiedź jest dla Pani satysfakcjonująca.
Witam serdecznie,
Opowiada Pani o swoim chłopaku, którego zachowanie Panią niepokoi. Co rozumie Pani przez specyficzność partnera? Brak bliskiej osoby z rodziny to trudna sytuacja. Jeżeli chodzi o picie alkoholu przez chłopaka, jak to wygląda? Jak często partner pije? W jakich sytuacjach? Jak Pani z tym wszystkim się czuje? Można zadać jeszcze wiele pytań by lepiej poznać sytuację i mieć możliwość pomóc.
Zapraszam na rozmowę indywidualną.
Pozdrawiam,
Magdalena Rachubińska
Postawiłabym na szczerą rozmowę, w której mogłaby Pani spróbować nakłonić chłopaka do tego, aby porozmawiał bezpośrednio z psychologiem, bo wówczas miałby szansę dowiedzieć się o sobie czegoś ważnego. Nie ma nic gorszego niż uparte przeświadczenie, że wie się wszystko najlepiej i jest się najmądrzejszym ze wszystkich.
Jeśli nie ma ojca, to rzeczywiście może mu go bardzo brakować. Jeżeli kocha go Pani, to proszę otworzyć na niego swoje serce, zamiast żądać czy czegokolwiek oczekiwać. Najprawdopodobniej Pani chłopak ma jakieś problemy, z którymi sam sobie nie radzi, dlatego ważne jest aby skorzystał z konsultacji psychologicznej.
Ważne jest jednak w tym również Pani nastawienie w stosunku do niego.
Życzę wszystkiego dobrego!
Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
www.nagrodzkacoaching.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym
Ma zaledwie 33 lata i choruje na alzheimera. - Nie
W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na
