Witam. Od pewnego czasu mam spory problem, bowiem staję się czerwony jak burak w normalnych, naturalnych sytuacjach. Co ważne nie jestem osobą nieśmiałą, nie mam problemów w kontaktach z ludźmi, co więcej umiem i lubię mówić po Polsku i nie tylko, ale drastycznie ogranicza mnie popularna "cegła". Nie mogę sobie z tym poradzić i nie mogę tego zrozumieć, gdy w szkole zamierzam coś powiedzieć nie jestem jakoś zbytnio zdenerwowany lub gdy mam coś przeczytać, jednak burak pojawia się dość szybko. Zauważyłem też dość dziwną zależność kiedy nagle staję mi się bardzo gorąco i pojawia się "cegła" moje palce u obu rąk w większości przypadków są jakby martwe, po prostu bardzo zimne,jakby krew do nich nie dopływała. A z drugiej strony od klatki piersiowej przez szyje aż do twarzy zaczyna robi mi się bardzo gorąco. Oczywiście czytałem tu i tam, z tego co wiem to może być problem z nadciśnieniem z tego co dobrze pamiętam, co jest bardzo możliwe, bo u mnie w rodzinie to dość popularne. Generalnie prosiłbym o jakąś radę,czy są na to jakieś leki bez recepty? Jeśli tak to nazwy były by mile widziane. Wizytę u lekarza traktuję jako ostateczność szczerze mówiąc, nigdy nie lubiłem chodzić po lekarzach. Z góry dziękuje za odpowiedź    

Leukocyty 14,270 K/ul, Granulocyty 14,4%, Limfocyty 66,8 % Monocyty12,7% Hemoglobina 13,4 g/dl Średnia masa Hgb 32,6 pg Płytki krwi 576 K/ul Płytkokryt 0,48% wskaźnik anizocytozy płytek 8,7%, wskaźnik dużych płytek 13,2%. Pozostałe wartości mieszczą się w normie. Ponadto u córki tydzień wcześniej w badaniu moczu wykryto bakterie 10^4cfu/ml - pseudomonas aeruginosa - pediatra poinformowała, że wynik nie jest jeszcze niepokojący, zwłaszcza, że w badaniu ogólnym moczu bakterii nie wykryto. Wiktoria urodziła się z wagą 4700 i już w pierwszej dobie była leczona - CRP 106,5 mg/l, bakteriemia gronkowcowa, wrodzone zapalenie płuc, PFo, ponadto w posiewie krwi i wymazie z nosa i gardła stwierdzono bakterie - przez dwa tygodnie podawane miała antybiotyki. Ze szpitala wyszła z wszystkimi wynikami prawidłowymi, lecz znów wykryto o u niej bakterie (inne niż te, które stwierdzono w szpitalu). Obecnie córka ma mniejszy apetyt (zjadała 100 ml mleka modyfikowanego, obecnie zjada ok. 70 ml) i ma wysypkę na twarzy - najprawdopodobniej ma skazę białkową (podobnie jak moja mama i ja w dzieciństwie). Podaję jej mleko bebilon HA1. Wyniki krwi są niepokojące i obawiam się, czy znów się coś złego nie dzieje. Proszę o interpretację w/w wyników i jakieś wskazówki przed rozmową z pediatrą - na co zwrócić uwagę i o co się ewentualnie dopytać. Dziękuję

Mam 21 lat, kobieta. Mam zdiagnozowaną i leczoną od 5 lat niedoczynność tarczycy oraz zdiagnozowany zespół policystycznych jajników (dostałam leki, ale dopiero zacznę brać od następnego cyklu). Około tydzień przed pójściem do szpitala na badania w kierunku PCOS miałam dziwny przypadek - zaczęło robić mi się słabo, miałam już od kilku dni uczucie gorąca, chciało mi się wymiotować i czułam ucisk w żołądku, położyłam się i przeszło. Było to ok. 7 dni przed dostaniem miesiączki. Miesiąc później, przed wyjazdem i też ok. 7 dni przed dostaniem miesiączki sprawa się powtórzyła - przez kilka dni uczucie gorąca, momentami uczucie zasłabnięcia, brak apetytu, mdłości i kłopoty z żołądkiem. Myślałam, że to związane z okresem, ale dzień po jego skończeniu (wczoraj) znów poczułam się słabo, zrobiło mi się niedobrze (lepiej się poczułam, gdy zwymiotowałam i trochę poleżałam), ale brak mi kompletnie apetytu. Tym zdarzeniom towarzyszy potworny lęk, że zemdleję, stracę przytomność albo jeszcze coś gorszego. Ostatnio boję się wychodzić z domu, a za jakiś tydzień mam wyjechać zagranicę. Nie wiem, co robić. Z czym to może być związane? Jakie badania wykonać? W szpitalu miałam zrobione wszystkie badania krwi i USG jamy brzusznej - wyniki bez zarzutu.

Witam. Mam 15 lat i jestem załamana, dlatego też bardzo proszę o pomoc! Zacznę od początku. Od zawsze nienawidzę swojego ciała, widzę w nim same niedoskonałości, dlatego też jestem na ciągłych dietach. Nigdy jednak nic z nich nie wynikło. Na początku sierpnia zaczęłam stosować dietę 500kcal (o ile to można nazwać dietą), mało jadłam i było mi z tym dobrze. Schudłam 4kg w ciągu 2 tygodni i wcale nie chciało mi się aż tak jeść, miałam normalny humor, byłam wesoła i pełna sił do życia. Jednak dwa tygodnie temu popełniłam chyba największy błąd w moim życiu. Zapaliłam marihuanę z przyjaciółką. Efekt nie był taki jakiego się spodziewałam. Poczułam się okropnie, strasznie zakręciło mi się w głowie, cały świat wirował. Przestraszyłam się strasznie, pół nocy się trzęsłam i nie umiałam zasnąć. Na następny dzień było mi niedobrze, wszystko wirowało, myślałam jednak, że mi to minie, więc byłam dobrej myśli. I miałam rację, wirowanie minęło. Zostały jednak lęki i depresja - głównie, zimne ręce i nogi (które z resztą mam zimne już od jakiegoś czasu), jednak doszły zawroty głowy, zaburzenia koncentracji i pamięci, w tej chwili mam ogromną depresję (jest to spowodowane moimi dolegliwościami i tym, że nikt nie potrafi mi pomóc), blada skóra, jest mi ciągle zimno lub bardzo gorąco, jestem zmęczona 24 godziny na dobę - mogłabym spać cały dzień, nie mam ochoty na nic, na spotkania z przyjaciółmi, wychodzenie z domu. Wszystkie te objawy wskazywałyby na anemię. Zrobiłam badanie krwi, moje wyniki jednak są w normie, więc naprawdę nie wiem o co w tym chodzi. Poczytałam trochę w Internecie na temat choroby zwanej "derealizacją" i bardzo się wystraszyłam, że mogę na nią cierpieć! Dziwnie "mi się patrzy" na otaczający mnie świat, jednak nie jestem pewna czy jest to spowodowane zmęczeniem czy rzeczywiście jest to ta choroba. Chciałam pójść z tym do psychiatry, jednak mama mówi, że udaje, zmyślam i nie chce ze mną pójść. Twierdzi, że przez leczenie u psychiatry będę miała problem z dostaniem się na dobre studia. Czy jest możliwe, że mam anemię mimo dobrych wyników? Jeśli nie to co mi jest? Bardzo proszę o odpowiedź, jestem zdesperowana! Pozdrawiam