Brak motywacji, chęci do życia, niska samoocena i strach przed samotnością u 18-latki

Szanowna Pani

Z Pani relacji wynika, iż na obecny Pani stan psychofizyczny złożyły się doświadczenia z przeszłości. Nacechowane są one brakiem zaufania wobec ludzi i lękiem wobec nich. To, co Pani opisuje, że "życie nie ma dla mnie celu i przyszłości" wynika z kwestii zbyt mocnego przywiązania do przeszłości i tego, co było. Prawdopodobnie było to dla Pani bardzo ważne, a nieuchronnie się skończyło.
Dobrze jednak, że Pani pojawiła się na tym portalu i szuka Pani pomocy. To świadczy, iż obecny stan znacznie Pani utrudnia życie i chce Pani dokonać zmiany.
Proponuję znalezienie psychologa i najpierw udać się na konsultację i/lub psychoterapię.

Życzę pomyślnego roku 2014 i odnalezienia chęci do życia.
Pozdrawiam serdecznie.

Witam,
rozumiem Pani problem oraz to że może brakować Pani motywacji do czegokolwiek jednak bardzo cieszę się, ze zdecydowała się Pani napisać o swoim problemie. Powinna się Pani udać do lekarza psychiatry bądź do psychoterapeuty. To co Pani opisuje to może być depresja, i z cała pewnością potrzebuje Pani pomocy. Są dwie opcje, które najlepiej jest stosować razem, farmakoterapia (ale to lekarz oceni zasadność) oraz psychoterapia. Psychoterapia pomoże Pani uporać się z niskim poczuciem własnej wartości, pozwoli bardziej optymistycznie spojrzeć na świat.
Z informacji bardziej praktycznych może się Pani udać do Poradni Zdrowia Psychicznego, bądź próbować szukać pomocy w prywatnych placówkach, część z nich ma także podpisane umowy z NFZ i oferuje pakiet usług bezpłatnych. Może się Pani udać albo do psychologa-psychoterapeuty albo do lekarza psychiatry, tutaj już wybór pozostawiam Pani. Jest także wiele placówek w których pracują psychoterapeuci i lekarze psychiatrzy. W razie dodatkowych pytań czy wątpliwości lub gdyby chciała Pani po prostu porozmawiać może się Pani ze mną kontaktować telefonicznie lub mailowo, oczywiście bez żadnych zobowiązań. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Witam, sadzę, że niezwłocznie powinnaś udać się na psychoterapię i zawalczyć o siebie, o jakość swoich emocji i życia. Jesteś w wieku, w którym kształtuje się Twoja osobowość, tym bardziej warto poszukać pomocy i wsparcia u specjalisty. Mam 55lat i gwarantuję Pani, ze tego rodzaju myślenie nie ma racji bytu. Powodzenia