Czy możemy się pozbyć kompleksów?
Witam. Przede wszystkim gratuluję że zdobyła się Pani na odwagę i podjęła terapię. Sukcesem jest już to że zaczęła Pani rozumieć swój problem. Powinna Pani przede wszystkim zacząć identyfikować pewne wadliwe schematy postępowania i starać się je zmieniać. Myślę że warto również zasięgnąć opinii psychiatry który zweryfikuje że nie wymaga Pani również wspomagającej farmakoterapii.
Terapia zaburzeń osobowości ( a jest prawdopodobne, że to właśnie jest diagnozą) trwa dość długo. Mowa tu o miesiącach, latach. Przyczyną tego jest fakt, że samo zaburzenie powstawało długo (całe życie) w związku z tym jego leczenie, zmiana także potrzebuje czasu. Zachęcam do cierpliwości, dania sobie czasu i rzetelnej pracy nad sobą.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Boję się wyjść z domu – odpowiada Paulina Witek
- Brak radości z życia depresja – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Schizofrenia paranoidalna a brak poczucia bezpieczeństwa – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Zaburzone poczucie bezpieczeństwa – odpowiada Mgr Maja Suwalska-Wąsiewicz
- Nieśmiałość i blokada przy komunikacji – odpowiada Mgr Małgorzata Mont
- Brak zmiany myślenia po terapii – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Zagubienie w czasie i brak poczucia po marihuanie – odpowiada Mgr Marek Lisowski
- Anoreksja a toksyczny ojciec – odpowiada Mgr Agnieszka Lipińska
- Poczucie wypalenia – odpowiada Paulina Witek
- Wstydzę się psychiatry... – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
artykuły
Łatwo powiedzieć: "Nie pracuj tyle!", czyli wszystko o przepracowanych polskich lekarzach
O problemach m.in. z wypaleniem zawodowym polskich
Relacje matki z synem
Relacje matki z synem to nie to samo, co kontakty
Kampania na rzecz walki z rakiem piersi (WIDEO)
-Wszystkich państwa witam na uroczystym śniadani