Witam. Masz 18 lat, jeśli jeszcze się uczysz, zapewne w Twojej szkole jest psycholog lub pedagog szkolny. Zwróć się do niego po pomoc, opowiedz o swojej sytuacji. Twoja mama może zostać poproszona o przybycie do szkoły, możecie wspólnie z psychologiem/ pedagogiem szkolnym porozmawiać i ustalić dalszy plan postępowania. Jesteś osobą pełnoletnią i bez ubezwłasnowolnienia, nikt nie może Cię bez Twojej zgody umieścić w szpitalu psychiatrycznym (chyba, że stwarzasz niebezpieczeństwo wobec siebie lub innych!). Jednak jeśli borykasz się z jakimiś problemami sfery psychicznej skontaktuj się z lekarzem pierwszego kontaktu i poproś o skierowanie do psychiatry i/ lub psychologa.Przede wszystkim nie zostawaj z problemem sama.
Nie wiem, co jest powodem takich słów i zachowań mamy, choć rozumiem, że jest Pani z tym ciężko. To przykre słyszeć od kochającej osoby, że jest się wariatką. Nie wiem, czy próbowała Pani rozmawiać z mamą? Pytać , co jest powodem takich zachowań? Z czym mamie jest trudno, czego nie potrafi zaakceptować? Być może gdyby- w atmosferze szczerości i zaangażowania- spróbowała Pani wyjaśnić motywy swoich zachowań byłoby jej łatwiej i nie musiałaby się uciekać do tak drastycznych sposobów, jakie podejmuje teraz. Robi to prawdopodobnie po to, by Panią chronić, jednak przez brak zrozumienia czasem działa to w drugą stronę. Być może tez w takiej rozmowie mogłaby Pani usłyszeć, o co tak naprawdę mamie chodzi, co chciałaby osiągnąć, z czym jest jej trudno, czego oczekuje itp. Wtedy razem mogłyby Panie ustalić jasne zasady wspólnego życia, obydwie zobowiązać się do ich przestrzegania itp.
Zawsze też można skorzystać z pomocy psychologa rodzinnego. Czasem bowiem jest łatwiej zobaczyć coś komuś z zewnątrz, jak i stronom rozmawiać i słyszeć się na neutralnym gruncie z towarzyszeniem profesjonalisty.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
