Witam serdecznie,
Z Twojego postu wynika, że kontakt z dziewczynami jest dla Ciebie sytuacją stresogenną. Być może dzieje się tak, ponieważ bardzo chciałabyś wywrzeć dobre wrażenie, zaimponować im - wywierasz na siebie presję, dlatego pojawia się stres. Aby go ograniczyć wypróbuj metodę wizualizacji. Na początku zrelaksuj się, a następnie zacznij sobie wyobrażać dokładnie, ze wszystkimi szczegółami rozmowę z jakąś dziewczyną. Rozważ wszystkie możliwe scenariusze. Postaraj się przeprowadzać taką wizualizację najczęściej jak się da - dzięki temu stopniowo Twój lęk zacznie się obniżać.
Pozdrawiam
Witam Pana,
z tego co Pan piszę wnoszę, że problemem jest tu lęk przed relacją z płcią przeciwną, który można rozumieć jako nieśmiałość. Żeby określić źródło problemu i rozpocząć terapię, która pomogłaby Panu zyskać pewność siebie i przełamać paraliżujący lęk potrzebna jest osobista konsultacja psychologiczna. Mogę udzielić Panu kilka rad , które ułatwią uporanie się, a przynajmniej rozpoczęcie walki z "problemem".
Pierwszym krokiem do pokonania lęku przed kontaktami jest świadomość takiego problemu i chęć zmiany . Bardzo ważna jest cierpliwość i systematyczna praca nad sobą, ponieważ każda zmiana wymaga wytrwałości i zaangażowania, gdyż proces ten jest długotrwały. Należy zacząć od zmiany myślenia, a przede wszystkim postrzegania samego siebie. Należy skupić na swoich zaletach i pozytywnych aspektach własnej osoby. Może Pan sporządzić listę, na której wypisze Pan swoje zalety i mocne strony. Może Pan umieścić ją w widocznym miejscu w domu tak, aby przypominała o tym , co w Panu najlepsze- pomoże to podbudować samopoczucie i pewność siebie. Należy skupiać się na sukcesach - nawet tych najmniejszych i błahych, natomiast gafy i porażki należy zostawić za sobą- nie wracać do nich, nie rozpamiętywać. Taka analiza nic nie wniesie do Pana życia, jedynie utrudnia "zrobienie kroku w przód" . Bardzo ważną kwestią jest trening i zmierzenie się z problemem. Nie można unikać sytuacji , które będą wymagać dialogu z płcią przeciwną- należy próbować i tak jak pisałam wcześniej skupiać się nawet na najmniejszym progresie, sukcesie i nie zrażać się błędami i pomyłkami! Proszę pamiętać, że badania pokazują , że aż 80 % osób w jakimś okresie swojego życia ma problemy z nieśmiałością! Warto także zainwestować swój czas na rozwój swoich zainteresowań i hobby - zwiększy to poczucie własnej wartości, a dodatkowo zawsze łatwiej jest nam rozpocząć rozmowę od dialogu o własnych pasjach i zainteresowaniach.
Mogę Panu udzielić tylko ogólnych rad gdyż nie znam problemu od podstaw. Jeśli nadal będzie Pan odczuwać duży dyskomfort konieczna może być konsultacja i terapia krótkoterminowa skoncentrowana na celu.
Życzę powodzenia!
Psycholog Sabina Myjak
To co opisujesz jest reakcja na stresującą dla Ciebie sytuację. Skoro już wiesz jak reagujesz mozesz to powoli zmieniać! Najlepszym sposobem jest wyobraźnia. Wyobrażanie sobie swoich reakcji na dana sytuacje powoduje, ze później jest nam łatwiej własnie tak się zachować. W chwili spokoju, w wygodnej pozycji przesledź w myslach taką scenę z dziewczyną. Co i jak chciałbyś powiedzieć, jaką bedziesz miał pozycję ciała. Rób to dość często. Jesli to nie przyniesie skutku może bedziesz potrzebował pomocy specjalisty ( psychologa). Najważniejsze jest to , że są szanse to zmienić.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego popadam w zamyślenie i tworzenie różnych wizualizacji? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak ułożyć sobie życie u boku dziewczyny? – odpowiada mgr Natalia Słowik
- Samotność, nieśmiałość i brak chęci do życia u 18-latka – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Dlaczego na sprawdzianie zapominam wszystkiego, czego się nauczę? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Dlaczego nie mam znajomych? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Trudności w nawiązaniu relacji z płcią przeciwną – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Czy da się wyleczyć stwierdzoną dysleksję? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Dlaczego nie akceptuję siebie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Dlaczego nie mogę żyć tak jak inni? – odpowiada Mgr Agnieszka Jabłonowska
- Co powinienem zrobić, żeby nie tracić pewności siebie w takich konfrontacjach? – odpowiada Mgr Krzysztof Łowigus