Jeżeli przez sporą część życia Pani rodzice byli wobec Pani nadopiekuńczy, wyręczali Panią w wielu sprawach i zadaniach, narzucali swoje zdanie, kwestionowali podjęte przez Panią decyzje, oceniając je jako błędne bądź okazując niechęć na wieść o nich, albo reagowali lękiem na podejmowane przez Panią wyzwania, albo opóźniali przez Panią osiągnięcie samodzielności poprzez wykonywanie za Panią działań, które sama powinna Pani wykonać, to faktycznie mimo ich dobrych zamiarów i zapewne kierowania się lękiem o Pani dobro i miłością, mogło to mieć wpływ na wykształcenie u Pani trudności z podejmowaniem decyzji i związanym z tym lękiem. Jednakże nawet jeśli tak było, to obecnie jest już Pani dorosłą kobietą, która sama decyduje o swoim losie i sama Ponosi konsekwencje swoich czynów. Jeżeli pojawiają się takie trudności, warto byłoby zadbać o to, aby w tym momencie jak najbardziej się usamodzielnić, tak aby obiektywnie mogła Pani spojrzeć na wiele spraw w swoim życiu. Pomóc Pani mogłaby także konsultacja z psychologiem, który mógłby pomóc Pani uporządkować swoje oczekiwania i nauczyć tego, jak spojrzeć w głąb siebie na własne potrzeby.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Justyna Sordyl-Grajcar
www.psychoterapeutakatowice.pl
W zadanym pytaniu zawiera Pani jednocześnie podejrzewaną przez siebie odpowiedź na męczący Panią problem. Niemniej, aby dokładniej się temu przyjrzeć i zrozumieć dynamikę Pani funkcjonowania polecam Pani podjęcie psychoterapii. W trakcie procesu psychoterapeutycznego będzie Pani mieć szansę poznać przyczyny swoich kłopotów i spróbować doprowadzić do zmiany, która będzie Pani odpowiadać. Jest Pani młodą osobą u progu dorosłości. Jest to czas często naznaczony trudnościami związanymi z organizacją dorosłego życia, wzięcia za siebie odpowiedzialności i podjęcia życiowych decyzji. Nie jest to łatwe. Samo stwierdzenie, że być może przyczyną "są rodzice" (ryzykowne i niekoniecznie prawdziwe, trzeba zweryfikować w terapii) także nie rozwiąże problemu. Aby zacząć funkcjonować lepiej i w komforcie w sferze psychicznej i emocjonalnej trzeba dokonać zmiany, która może się wydarzyć w wyniku procesu psychoterapeutycznego. Zachęcam do podjęcia działań w tym temacie.
Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
www.grabowski.gr
seksuolog@grabowski.gr
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Trudności z podejmowaniem decyzji – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problem z podejmowaniem decyzji – odpowiada Mgr Anna Rossa
- Strach przed podejmowaniem decyzji – odpowiada Mgr Agnieszka Skawińska
- Podejmowanie decyzji o rozwodzie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Nieśmiałość, frustracja, smutek, trudności w podejmowaniu decyzji i autoagresja – odpowiada Piotr Bochański
- Jak nauczyć się podejmować decyzje? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Co zrobić, kiedy rodzice nie akceptują decyzji podjętych przez dorosłe dziecko? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak się nauczyć podejmowania decyzji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Zmęczenie, trudności z podejmowaniem decyzji i stres – odpowiada Mgr Joanna Wantuch
- Zmiana chłopaka i problemy w relacjach z rodzicami – odpowiada Mgr Kamila Drozd
artykuły
Kontrakt terapeutyczny
Kontrakt terapeutyczny to rodzaj umowy między pacj
Wszawica. Powracający problem polskich przedszkoli?
Wszy wcale nie są reliktem przeszłości ani efektem
Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Oto 6 oznak, że wychowywałeś się w toksycznej rodzinie!
Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Ot