Żałoba po bliskiej osobie trwa przeciętnie około roku. Więc czas może faktycznie leczyć rany, jednak nie tak od razu. Żałoba składa się też z kilka etapów. Końcowym celem dobrze przeżytej żałoby jest pogodzenie się z nieodwracalnym odejściem, zachowanie dobrych wspomnień o tej osobie. Świat się zmienił nie tylko dla pani ale też córek, i z pewnością poukładanie go na nowo zajmie trochę czasu i będzie temu towarzyszyć wiele emocji.
Na początku zapewne pojawił się u pani szok, związany z nieodwracalnością śmierci męża. Naturalną reakcją jest zarówno płacz, krzyk, jak i bezruch, czy milczenie. Potem mogły się u pani pojawić pytanie : „dlaczego”, związane z emocjami takimi jak żal, smutek, złość, ból, rozpacz. Mogą się pojawiać kłopoty ze snem, brak apetytu, trudności z koncentracją uwagi, niekontrolowane wybuchy płaczu. Po kilku tygodniach następuje etap nazwany dezorganizacją. Duże nasilenie wcześniejszych emocji stopniowo słabnie, pojawia się apatia, wycofanie z dotychczasowych kontaktów. Po pewnym czasie stan apatii może być przerywany chwilami aktywności, mogą pojawiać się małe radości, a nieobecność zmarłego staje się coraz bardziej realna i nieodwracalna. Wspomnienia zwykle są w większym stopniu przyjemne niż bolesne.Jest to znak, że ostatni etap przeżywania żałoby jest już bliski. Niezależnie od tego ile czasu minęło od śmierci bliskiej osoby, smutek i żal mogą pojawiać się w okolicy rocznicy śmierci, świąt, Święta Zmarłych. Żałoba nie zawsze ma tak schematyczny przebieg, ale jest to pewien uporządkowany obraz tego, co może się w tym czasie dziać.
Ważne by w ciężkich chwilach które pani przeżywa korzystać też ze wsparcia bliskich, nie odtrącać za każdym razem osób które chcą być blisko- czasem ich obecność może przynosić choć drobną ulgę. Gdyby pojawiały się myśli i objawy typowe dla depresji proszę też skonsultować się z psychologiem.
