Jak to zwalczyć?

Mam 39 lat, jestem kobietą. Nie jestem nieśmiała, lecz brak mi pewności siebie. Nie wydaje mi się, abym nie miała nic do powiedzenia, ale w chwilach, kiedy zadają mi pytania w pracy, mam pustkę w głowie i bredzę, odbierając nagrodę, czerwienię się jak piwonia, emocje wychodzą ze mnie i wstydzę się tego. Jestem znerwicowana, miałam nielekkie życie - męża alkoholika, robiącego w nocy awantury, dwoje małych dzieci, które musiałam bronić... Psycholog otworzył mi oczy, zerwałam ze swoją przeszłością. Od 3 lat jestem w związku z mężczyzną, z którym jest cudownie, kocha mnie, szanuje, dzieci akceptuje i kocha, one także. I choć wszystko jest wspaniale, jak w dobrych bajkach... we mnie coś złego tkwi. Jestem podejrzliwa, niepewna, poza tym bardzo nerwowa. Czasem dziwię się sama swojemu zachowaniu - mam spokój, poczucie bezpieczeństwa, dobrą pracę... a jednak nie umiem sobie z tym poradzić. Mam straszne huśtawki nastrojów, chociaż próbuję coś z tym zrobić, to jednak potrzebuję porady, jak sobie z tym radzić. Zaznaczę, że nie jest to częste, napada mnie raz na jakiś czas. Jeżeli natomiast chodzi o pracę, to boję się przełożonych, boję się odezwać, choć mam wiele do powiedzenia. Jak sobie radzić z tym stresem?

KOBIETA, 39 LAT ponad rok temu

Neurologia Fobie społeczne

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Szanowna Pani!

Czerwienienie się twarzy bywa często objawem fobii społecznej. Jest to rodzaj zaburzeń lękowych, w których występują obawy i dyskomfort związany z określonymi sytuacjami. Są to sytuacje, w których dana osoba ma poczucie, że jest oceniana, a jej zachowanie, wypowiedzi lub sposób bycia mogą być postrzegane przez rozmówcę w sposób negatywny.

Takimi sytuacjami są np. wystąpienie na forum publicznym, zabieranie głosu, jedzenie w czyjejś obecności. Może się wówczas pojawić niepokój, chęć wycofania się z danej sytuacji oraz objawy cielesne: przyspieszone bicie serca, drżenie rąk, głosu, duszność, zaczerwienienie twarzy, zwiększona potliwość.

Czynnikiem spustowym dla rozwoju fobii społecznej bywa zazwyczaj przeżycie publicznego (np. na forum rodzinnym, klasowym) upokorzenia, ośmieszenia, usłyszenie przykrej krytyki na swój temat. Zaburzenie najczęściej rozwija się w dzieciństwie.
Wspomina Pani o trudnych doświadczeniach życiowych , które z poewnością mogły przyczynić się do rozwoju tego zaburzenia.
Z czasem dochodzi do unikania sytuacji stresowych i nasilania się objawów oraz rozlewania się na coraz więcej obszarów, np. pojawiania się objawów w sytuacji rozmowy nawet z bliskimi osobami.

Nieleczona fobia społeczna może powodować znaczny dyskomfort i istotnie ograniczać aktywność, wpływać negatywnie na życie chorego.

W leczeniu fobii społecznej stosuje się psychoterapię oraz leki przeciwdepresyjne. Udowodnioną skuteczność w leczeniu zaburzeń lękowych ma terapia behawioralno-poznawcza. Jest to terapia krótkoterminowa, skoncentrowana na celu, jakim jest ustąpienie objawów.

Polecam więc wizytę u psychoterapeuty, a w przypadku uporczywych objawów - również psychiatry.

Z pozdrowieniami

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Przyczyny czerwienienia się – odpowiada Agnieszka Jamroży
To nerwica, depresja czy coś neurologicznego? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy możliwe, że mam fobię społeczną? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Problemy z trzęsącymi się rękoma – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy to fobia? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak zahamować lęk przed publicznymi wystąpieniami? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jestem nieśmiała. Jak to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Niepokój i lęki w kontaktach z ludźmi – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Nie wiem, czy to fobia społeczna, czy nieśmiałość? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czerwona twarz przy zdenerwowaniu - gdzie udać się po pomoc? – odpowiada Lek. Bertrand Janota

artykuły

Fobia społeczna - objawy, skutki i leczenie

Fobia społeczna należy do grupy zaburzeń nerwicowy

Fobia szkolna - przyczyny, objawy, leczenie. Jak wspierać dziecko?

Fobia szkolna, nazywana także skolionofobią lub di

Czy masz skłonności do nerwicy?

Nerwice, czyli zaburzenia lękowesą grupą zaburzeń

Dr n. med. Anna Błażucka Neurolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Małgorzata Krześniak-Bohdan Nefrolog, Gdańsk

umów wizytę

Lek. Albert Boguszewski Neurologia, Lublin

umów wizytę

Artur Fussek Neurologia, Rzeszów

umów wizytę

Jak zwalczyć refluks?

jak zwalczyć refluks?

MĘŻCZYZNA, 32 LAT ponad rok temu

Refluks żołądkowo-przełykowy Gastroenterologia

Lek. Małgorzata Horbaczewska

98 poziom zaufania

Witam serdecznie. Proszę zapoznać się z poniższym artykułem. http://gastrologia.mp.pl/choroby/przelyk/show.html?id=50731

Mgr Paulina Filipowicz Dietetyk, Kraków

65 poziom zaufania

Witam,

Refluks jest przeważnie leczony farmakologicznie za pomocą inhibitorów pompy protonowej, a także poprzez zmiany stylu życia. Tutaj pojawiają się zalecenia dietetyczne określające spożywanie posiłków o mniejszej objętości, a także dieta lekkostrawna - unikanie produktów smażonych, tłustych, mocno przyprawionych. Posiłki te należy spożywać również powoli. Często zaleca się ograniczenie cytrusów, kawy, alkoholu, papierosów, czekolady. Jeżeli występuje otyłość należy podjąć kroki do zredukowania nadprogramowych kg. Ponadto sposób spania - zaleca się aby wezgłówek było nieco bardziej uniesiony, z cała pewnością także nie powinno się kłaść od razu po posiłku.