Witam,
Możliwe, że kłamstwo jest dla córki sposobem na uniknięcie przykrych konsekwencji swojego działania. Wygodniej usprawiedliwiać się znalezieniem, niż przyznać do kradzieży. Zakładanie z góry, że kłamstwo ma charakter patologiczny i jest objawem choroby zwalnia córkę od ponoszenia odpowiedzialności. Zachęcam Panią do bardziej konsekwentnego postępowania wobec córki.
Witaj!
To,że córka kłamie jest formą unikania odpowiedzialności za to co robi i braku konsekwencji z pani strony. Oczywiście rozumiem ,że obawia się pani,że nadal będzie kłamać, dlatego proszę porozmawiać z córką o konsekwencjach kłamstwa w waszej relacji i o uczuciach jakie z tego wynikają. Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Często jestem pytana o tzw. "tureckie zęby",
Kolejki do lekarzy to temat, który rozgrzewa opini
Jak żyć z alkoholikiem? Jak sobie radzić z chorobą
Trudno stwierdzić kto wywołuje napięcie w Państwa związku. Na pewno nie radzicie sobie z nim Państwo oboje. Proponuję udać się na konsultacje do psychoterapeuty samemu lub zaproponować wspólną wizytę partnerce. Ta druga opcja jest oczywiście bardziej wskazana.
Dzień Dobry Panu,
Z Pana opisu, wnioskuję, że być może Pana Dziewczyna ma Zespół Delbrücka, inaczej mitomania, polegająca na notorycznym i patologicznym kłamaniu, zniekształcaniu faktów - po to, żeby być w centrum uwagi.
Aby pomóc Dziewczynie, proszę Ją zachęcić do kontaktu z psychologiem.
Myślę, że pojawiające się u Pana objawy irytacji są reakcją na przewlekający się stres z powodu nieprawdziwych historii ze strony Pana Dziewczyny.
W zadbaniu o siebie, sugeruję również rozważyć kontakt z psychologiem.
Życzę Panu tylko dobrego samopoczucia.
Irena Mielnik-Madej
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Każda z nas, która pamięta swoje nastoletnie czasy
Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "
O zaburzeniach nastroju pisze i mówi się najczęści
Wydaje mi się, że najczęstszą przyczyną kłamania jest obawa, lęk przed czymś. Przed czym lęka się Pani mąż, to byłoby już pytanie do przeanalizowania ze specjalistą - psychologiem, psychoterapeutą. Przede wszystkim jednak to mąż musiałby przyznać, że ma taki problem, i że chciałby sobie z tym poradzić - Pani nie wyleczy go wbrew jego woli. Może Pani tylko konfrontować go, czyli komentować niezgodności, które wychodzą na jaw, mówić o swoich uczuciach z tym związanych - czyli nie udawać, że wszystko jest w porządku.
Gdyby mąż chciał podjąć próbę zmiany, może udać się do specjalisty sam. Mogą też Państwo pójść na wspólną konsultację do terapeuty rodzin i małżeństw (Poradnie Zdrowia Psychicznego, Poradnie Psychologiczne lub gabinety prywatne).
http://www.krakowpsycholog.com.pl/
to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Wizyta u psychologa to decyzja, która może wywoływ
