Witam, proszę udać sie do psychoterapeuty, psychoterapia przyniesie Pani ulgę w cierpieniu i pomoże wyzwolić sie z przyczyn cierpienia. Pozdrawiam
Warto spotkać się z psychologiem i podjąc psychoterapię- zarówno po to, by przepracować nierealistyczne i blokujące Panią przekonania na własny temat, jak i by pracować nad relacja z mamą. Pozwoli to Pani nie tylko odnaleźć się w relacjach interpersonalnych, ale także lepiej czuć samej ze sobą i korzystać z życia.
Witam,
Widzę, że pojawiające się u Pani objawy powodują w Pani dużo cierpienia. Lęk społeczny i trudności w kontaktach z innymi są często wypadkową naszych doświadczeń z przeszłości oraz negatywnych przekonań o sobie. Proponuję osobisty kontakt z wybranym terapeutą. Psychoterapia pozwoli Pani przepracować trudne doświadczenia i emocje jakich doznaje Pani w kontaktach z ludźmi, dzięki czemu pomoże pozbyć się ogromnego dyskomfortu jaki Pani odczuwa,
Życzę Pani trwałej poprawy samopoczucia.
Pozdrawiam
Aleksandra Tyszka
Pisze Pani, że uczy się Pani kontaktów społecznych. Nauka ma to do siebie, że raz wychodzi, a raz nie (bo po cóż inaczej się uczyć, jeśli już byśmy wiedzieli co i jak). Proszę zatem nie być wobec siebie zbyt wymagającą i pozwolić sobie na błądzenie i potknięcia. Warto łączyć coś czego Pani potrafi słabo (tak Pani ocenia nawiązywanie przez siebie relacji towarzyskich), z umiejętnością, którą Pani potrafi lepiej, dobrze lub bardzo dobrze. Np. szukanie kontaktów z ludźmi dzięki jakimś Pani zainteresowaniom (gotowanie, filmy, samochody, etc.). To da Pani większą pewność siebie i pozwoli nieco swobodniej poruszać się na nieznanym gruncie. Powodzenia
Dzień dobry, zachęcam do podjęcia psychoterapii, pomocna może okazać się terapia grupowa. Pozdrawiam.
Witam Panią serdecznie. Pani list wskazaje na cierpienie, jakiego zapewne doświadcza Pani czując się samotna. Z jednej strony czuje się Pani winna takiej sytuacji, z drugiej zauważa, że w Pani najbliższych relacjach można się dopatrywać przyczyn opisywanych trudności. Najlepszym rozwiązaniem jest podjęcie psychoterapii. Można to zrobić zarówno prywatnie, jak i w ramach NFZ (tutaj trzeba będzie zapewne trochę poczekać). Podejmując psychoterapię indywidualną będzie miała Pani okazję dokładnie poznać źródło swoich trudności i nad nimi popracować. Zbuduje Pani również relację z terapeutą, którą będzie mogła Pani obsewować, dzięki jegom życzliwym komentarzom. Po nabyciu takiej wiedzy powinno być Pani znacznie łatwiej przenosić ją na zawnątrz i próbować nawiązywać satysfakcjonujące relacje z innymi ludźmi. Małgorzata Danielewicz
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Samotność odczuwana nieustannie przez 20-latkę – odpowiada Mgr Jarosław Józefowicz
- Fobia społeczna a poczucie samotności – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
- Czy istnieje lek na samotność? – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Jak poradzić sobie z tym uczuciem samotności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Co może znaczyć mój lęk przed innymi ludźmi? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Uczucie samotności u 20-latka a możliwe przyczyny – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- DDA - co to oznacza? – odpowiada Dr n. med. Anna Zofia Antosik
- Cierpienie z powodu samotności – odpowiada Mgr Kamil Tarnawski
- Samotność i znudzenie a leczenie – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
- Dlaczego nie umiem zwalczyć stresu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz