Witaj,
Myślę,że stosowniej będzie,gdy problem sformułujesz ,jako Twój.Powiedz jej,co dla Ciebie znaczy sposób funkcjonowania mamy.Np,że boisz się ją utracić albo,że jej sposób bycia odciąga Twoją uwagę od innych,ważnych dla Ciebie spraw.Możesz zasięgnąć pomocy psychologa,zarówno wspólnie z mamą,jak i bez niej,gdyż system rodzinny jest czasem tak uwikłany,że w przypadku oddalania się dorosłych dzieci,"produkuje"niezrozumiałe pozornie zachowania rodziców,mające na celu przywrócenie ich uwagi ponownie w swoim kierunku.Jeżeli okaże się,że jest to własnie tego typu reakcja mamy,można na nią wpłynąć świadomie,stosownie do obecnej sytuacji.Kończy się w ten sposób wyczerpujący szantaż emocjonalny.
Bardzo zachęcam do wizyty u specjalisty.
Proszę skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu, który zrobi podstawowe badania i w razie czego skieruje dalej. Podobne zaburzenia mogą mieć zarówno podłoże emocjonalne i psychiczne (np w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych) jak i organiczne.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Tęsknota za matką po rozwodzie rodziców – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Brak siły do życia - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak rozmawiać z osobą, która nie potrafi przyjąć krytyki – odpowiada Mgr Agnieszka Fiszer
- Strach przed snem, dreszcze, lęki nocne i słyszenie głosów – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Dylematy dotyczące pracy – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Matka nie pozwala mi się wyprowadzić i ułożyć sobie życia – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Jestem z chłopakiem, który próbował popełnić samobójstwo – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
- Groźba samobójstwa podczas rozstania – odpowiada mgr Jakub Pyka
- Poczucie braku zainteresowania otoczeniem u 22-latki – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
- Coś każe mi się zabić - co mam zrobić?? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek