Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (876 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

W jaki sposób odzyskać radość życia?

Błagam... nie proszę lecz błagam o pomoc, o jakąś magiczną wskazówkę, o jakąś radę. Jestem po maturach pisemnych. Tyle się do nich przygotowywałam. Poświęciłam swoim przygotowaniom bardzo wiele czasu, wysiłku, emocji skupienia. Całe moje życie przez te ostatnie kilka miesięcy podporządkowałam przygotowaniom. Poszło mi tragicznie. Poszło mi tak głównie dlatego, że w siebie nie wierze. Nigdy nie wierzyłam. Uciekam od problemów świat marzeń, wyimaginowanego świata. Myślę, że jestem typową introwertyczką, zamkniętą w sobie. Nie mam przyjaciół. Czasem, gdy widzę jak świetnie ludzie dogadują się między sobą przeraza mnie to, bo do mnie najczęściej nikt nic nie mówi. Obserwuję zwykle biernie jak inni między sobą rozmawiają, śmieją się, a ja stoję z boku. Tak nie było zawsze, kiedyś byłam znacznie bardziej towarzyska. Obecnie rzadko kiedy błyskam elokwencją lub genialnym żartem wśród innych. Nie wyróżniam się niczym. Czasem mam wrażenie, że jestem przezroczysta. Żyję a jednak tak jakby nie w pełni. Tak jakby mnie nie było. prawdopodobnie nie zdałam matury z matmy. Uczyłam się do niej naprawdę dużo, chodziłam nawet na korepetycje. Nie dociera do mnie ten fakt. Liczę na stronie w internecie tak te punkty i nie mogę się doliczyć 15 ( od tylu się zdaje). Od kilku miesięcy podejrzewam u siebie głęboką depresje. Nie wiem kim jestem naprawdę. Nie czuję wsparcia wśród nikogo na tym świecie. Z ambitnej zdolnej osoby staję się pomału nikim. Wszystkie moje pasje odłożyłam na bok, z niczego nie czuję się najlepsza, do niczego nie czuje mega powołania. Śpiewam, mam podobno piękną barwę głosu, ale nie robię nic z tym talentem. Na czas matur głównie. bardzo przeżywałam przygotowania do matury. Myślę, że stres zrobił swoje. (Podczas nauki miewałam napady małych krwotoków z nosa), ucząc się, nastawiałam się negatywnie, płakałam. W sumie to nawet teraz nie wiem czemu, bo byłam przez te 3 lata nauki bardzo pilną i sumienną osobą. Nie powinnam się była niczego bać, a jednak bałam, podobnie teraz. Bo boję się tego co będzie. Boję się zawalić, zawieść rodziców. Nie myślę o przyszłości w sposób pozytywny, konstruktywny,. Od dość dawna nie interesują mnie inni ludzie, strasznie się izoluję. Pisząc matury nie potrafiłam się skoncentrować, myślałam cały czas jaka jestem beznadziejna, dlaczego się wcześniej nie uczyłam więcej (robiłam to sporo). Ze wszystkich egzaminów wychodziłam z poczuciem niezadowolenia i poczuciem winy do siebie. Mam tendencje do wyniszczania się samej, myślami, czynami. Czuję się strasznie przygnębiona cały czas. Wszystkich przepraszam, gdy zrobię coś źle. Najgorsze jest jednak to co zaczęło dziać się z moją pamięcią i koncentracją. Niedawno zgubiłam mp4 i telefon, stałam się bardzo spóźnialska i nieodpowiedzialna. Mam problemy z wykonywaniem prostych czynności, nie mam ochoty i nie widzę sensu w robieniu czegokolwiek. Moja rodzina zauważa to, co dzieje się ze mną. Są zaniepokojeni bo nigdy wcześniej tak się nie zachowywałam. Najgorsze jest to, że nie wiem jak sobie pomóc. Miałam kiedyś marzenia, aby studiować filologię ang. Zdawałam angielski na maturze na poziomie rozszerzonym. Czuję, że poszło mi ok. ustna 90% pisemna około 60%, ale nie potrafię obudzić w sobie ponownie pasji, entuzjazmu do tego na tyle, aby to studiować. Nie radzę sobie także w rozmowach z rodziną, najbardziej chciałabym, aby mnie zostawili, nie przebywali w moim pokoju. Staje się nerwowa na cokolwiek co mówi do mnie mama. Moja siostra studiuje w Krakowie. Cały czas odczuwam presje ze strony rodziców, ze muszę iść również tam na studia. z kolei ja rozmyślam o innym mieście. Nie wiem czy uda mi sie namówić ich, do moich planów, w końcu to moje życie. Zostałam zapisana przez rodziców na prawo jazdy. Wiem, ze posiadanie go przyda mi się w życiu, ale pomysł ten nie jest moim lecz rodziców. Nie odczuwam zainteresowania uczeniem się i przygotowywaniem do tego egzaminu. To straszne, bo próbuje się zmuszać, ale ogarniają mnie wątpliwości, czy ze swoim stanem, nastawieniem i problemami koncentracji nie spowoduje wypadku na drodze. Wyjeździłam jak do tej pory jedynie 2 godziny i muszę przyznać, że szło mi fatalnie. Wiem, że to początki, więc teoretycznie nie powinnam się mieć czego obawiać, ale ja wiem, ze mogę mieć trudność nie tylko dlatego, że była to moja pierwszą styczność z samochodem, ale jak to określił także mój instruktor: " jak na tak młody wiek, jest pani wyjątkowo spiętą osobą" . Nie wspomnę już o tym, że polecenia jakie mi wydawał wykonywałam z wyraźnym opóźnieniem, nie zawsze docierało do mnie to, co mówił. To tyle jeśli chodzi o moje zmagania z prawem jazdy. Nie wiem w jaki sposób rozbudzić w sobie entuzjazm, aby walczyć, aby go mieć, skoro wewnętrznie nie tkwi we mnie przekonanie, że warto, że dam radę, że stać mnie. Uwielbiałam czytać książki, a obecnie mam problemy z przeczytaniem kilku stron. Zaczynam czytać coś co na pierwszy rzut oka zdaje się być interesujące, po czym szybko to odkładam. Nudzi mnie wszystko, nawet oglądanie telewizji nie sprawia mi już przyjemności. I to poczucie pustki i smutku całymi dniami. Błagam o pomoc.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Witam!

Obawiam się, że nie istnieje "magiczna" rada, która byłaby w stanie zmienić Twoją sytuację. Opisane przez Ciebie problemy mogą faktycznie być spowodowane depresją. Jednak diagnozy tego zaburzenia nie da się przeprowadzić przez Internet, wymagana jest bezpośrednia wizyta u specjalisty. Twoje objawy są niepokojące, szczególnie, że sama zauważasz, że nie zawsze tak było. Matura i stres, jaki jest z nią związany na pewno miał duży wpływ na obecne przeżycia. Dlatego uważam, że potrzebna jest Ci wizyta u lekarza psychiatry i podjęcie się pracy z psychologiem nad Twoimi problemami. Lekarz będzie mógł stwierdzić, czy Twoje problemy są wywołane przez depresję, czy jest to wynik silnego przedmaturalnego stresu. Wiele opisanych problemów jest charakterystycznych dla depresji: izolowanie się, poczucie winy i bezsensu, nasilony lęk, trudności w nauce, brak motywacji do działania itp.

Warto byłoby sprawdzić, co się dzieje i skorzystać z pomocy lekarza. Spotakania z psychologiem mogą pomóc Ci wpłynąć na poprawę samopoczucia oraz dać Ci szansę pracy nad takimi sprawami, jak samoocena, motywacja do działania, poczucie własnej wartości, komunikacja interpersonalna.

Piszesz, że uciekasz od problemów. Możesz to zmienić. Problemy zwykle nie znikają, kiedy uciekasz. Mogą wtedy powodować narastanie napięcia psychicznego i trudne emocje. Brak wsparcia i kontaktu z innymi ludźmi może dodatkowo nasilać trudności. Dlatego warto, żebyś skorzystała także z pomocy psychologa i nauczyła się rozwiązywać swoje problemy. Oprócz bezpośredniej pomocy specjalistów, możesz korzystać ze wsparcia innych osób. Bardzo ważne są kontakty z rodziną, od których się odcinasz. Zastanów się, czy mogłabyś porozmawiać z rodzicami lub napisać im list, tak, by mogli zrozumieć Twoją sytuację i też Ci pomóc. Możesz również korzystać z telefonów zaufania i for/czatów internetowych, gdzie anonimowo będziesz mogła rozmawiać o swoich problemach. 

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak odzyskać radość z życia?

Witam Mam 19 lat i nie wiem co mi się dzieje. Przestałam pić (piłam codziennie przez około rok) i dziwnie się czuję. Zamykam się w swoim pokoju, unikam ludzi i domowników, lubię czas spędzać w samotności, kiedy siedzę zamknięta w swoim pokoju czuje smutek i przygnębienie, straciłam trochę apetyt (już nie jem tak dużo jak kiedyś, teraz to z 2 posiłki dziennie), nie mam na nic ochoty żeby coś w domu zrobić, wolę leżeć w łóżku i słuchać muzyki niż coś robić, a kiedyś tak nie było. Proszę o odpowied
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Witam,

objawy, które Pani prezentuje wskazują na depresję, w związku, z tym zalecana jest konsultacja psychiatryczna, w celu leczenia metodą farmakoterapii (antydepresanty) i równolegle leczenie metodą psychoterapii najlepiej poznawczo - behawioralną, pomocy można szukać w Poradni Zdrowia Psychicznego (NFZ).

Pozdrawiam serdecznie

0

Witam,

Opisany przez Panią stan pasuje do opisu depresji, jednak diagnoza może zostać postawiona tylko i wyłącznie podczas bezpośredniego kontaktu ze specjalistą - psychologiem, który to będzie miał możliwość zebrania większej ilości danych na Pani temat.
Jeśli diagnoza potwierdzi depresję - w zależności od stopnia zaawansowania, należy podjąć psychoterapię oraz ewentualne wspomaganie farmakologiczne.

Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek

0

Dzień dobry.

Proponuję Pani wizytę u lekarza psychiatry,a następnie u psychoterapeuty celem połączenia leczenia farmakologicznego z psychoterapeutycznym.

Do tego momentu w trudnych chwilach polecam bezpłatną infolinię - 116 123 - Telefon Zaufania dla Osób Dorosłych w Kryzysie Emocjonalnym - czynny codziennie w godz. 14 - 22.

Życząc odwagi i sukcesów,
Dariusz Pysz-Waberski

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy jest jeszcze jakiś sposób, aby odzyskać radość życia?

Witam. Mam 25 lat. Nie wiem od czego zaczac. Nie mam juz nawet siły ponownie opisywac swojej sytuacji. Cierpie na zaburzenia afektywne. W mojej rodzinie pojawiały sie uzależnienia i depresja. Moj ojciec był uzalezniony od hazardu. Podczas pierwszego roku moich studiow popełnił samobójstwo. Kilka miesiecy temu wrocilem z zagranicy. Zaczelo sie ok. dwa lata temu na obczyznie. Nie moglem spac, stracilem zainteresowanie, przyjemnosc z zycia. Rozmowa z kolezanka psycholog, postawila mnie na nogi. Pozniej bylo duzo lepiej, ale depresja lubi wracac.Awans w pracy pod koniec 2019, i znowu powrot lęków, smutku itd. Postanowiłem wrócić do kraju, i kompleksowo zajac sie problemem. Masa przeczytanych mat. psychologicznych. Wybrałem sie do lekarza psychiatry, zeby miec w razie potrzeby ssri. Podjalem psychoterapie, co w moim miemaniu jest najwazniejsze. Bylem na 20 spotkaniach. Niestety, nie czuje zadnej poprawy. Utwierdzilo mnie to tylko w przekonaniu, ze juz nic nie jest w stanie mi pomoc. Nie widze wyjscia... Nie chce spedzic zycia na otepiajacych mnie tabletkach, czy tez "znieczulaczach". Po rodzinie moge zauwazyc, ze terapia rowniez nie przynosila rezultatow i niestety konczylo sie samobojstwem nie tylko u czlonkow rodziny z pierwszej linii. Wielka niesprawiedliwosc, ze nic zlego nie zrobilem, a genetyka wybrała mnie.. Nie wiem po co opisuje tutaj swoj problem, skoro wiem, ze jedynym zaleceniem jakie dostane, bedzie najprawdopodobniej: "prosze rozwazyc przyjmowanie ssri, po kilku tygodniach, gdy Pana stan sie poprawi, moze warto rozwazyc zmiane terapeuty lub nurtu psychoterapii." Przepraszam, za swoj jezyk, ale jestem sfrustrowany.. Zgromadzilem dużo pieniadzy, miałem ambitne plany, chcialem otworzyc firme, ale co z tego? Nie potrafie juz cieszyc sie z zycia.
MĘŻCZYZNA, 25 LAT ponad rok temu
Psychologia
35 poziom zaufania

Witam
Rozumiem, że jest Pan już bardzo zmęczony i sfrustrowany tą sytuacją. Zgadzam się z tym, że obciążenia genetyczne są niesprawiedliwością, ale to my mamy wpływ na nasze życie i możemy pokonać dużo przeciwności losu pomimo choroby. Mogę tylko powiedzieć, że podczas swojej pracy spotkałam wielu ludzi, który pokonali depresję. Oczywiście to musi potrwać, wymaga cierpliwości, proszę dać szansę terapii i pomału przyjdzie umiejętność cieszenia się z życia. To świetnie, że chce Pan otworzyć firmę, może warto rozpisać sobie biznes plan w drobnych krokach i pomyśleć co teraz mogę zrobić żeby pójść krok do przodu. Wierzę, że sobie Pan poradzi.

Pozdrawiam
Kamila Jakubowska

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty