Dzień dobry,
Najlepszym rozwiązaniem byłaby psychoterapia i podejrzewam, że sama zdaje sobie Pani z tego sprawę. Jeśli chodzi o rozładowywanie napięcia tak by nie prowadziło ono do aktów autoagresji doradzałabym znalezienie jakiś form zastępczych np. ćwiczenia fizyczne zwłaszcza przy gorszym samopoczuciu; pisanie dziennika - pamiętnika lub rejestru własnych emocji, myśli w trudnych chwilach; wyrażenie negatywnych emocji malując, rysując, pisząc wiersze; spokojna rozmowa z bliską osobą itd. Z Pani opisu wnioskuję, że terapia byłaby tu bardzo potrzebna i dlatego tym bardziej zachęcam do jej podjęcia. Mam nadzieję, że uda się Pani w pierwszej kolejności zmniejszyć częstość aktów autoagresji i to świetnie, że ma Pani motywację do zmiany.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog - kulczycka.pl/
Dzień dobry polecam Pani terapie, pracę z emocjami , poznaniem ich i ćwiczeniem umiejętności radzenia sobie z nimi.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Masturbacja jako forma rozładowania napięcia – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Co może oznaczać mój płaczliwy nastrój? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Napady furii u 19-latki – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
- Jak mam przestać obgryzać paznokcie? – odpowiada Mgr Monika Kotlarek
- Autoagresywne zachowanie u pięciolatka – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak sobie radzić ze stresem i napięciem? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Jak pomóc sobie z napadami smutku i żalu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Wybuchy złości, rwanie włosów z głowy i autoagresja – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Stany napięcia stresowego – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
- Problemy z emocjami, wysokie napięcie seksualne i zaburzenia snu – odpowiada Mgr Monika Kasza