W jaki sposób uzyskać sens życia?

Chcialabym wiedziec czy taka moja osobowosc czy tez czynniki doprowadzily do tego kim jestem mam 22l.kiedy bylam dzieckiem mialam troche ciezko.rodzicow nie bylo stac na nic z tego powodu dzieci smiali sie ze mnie siedzialam sama w lawce przez to czulam sie nieszczesliwa nic mnie sie nie chcialo na niczym mi nie zalezalo jak poszlam do zawodowki troche sie zmienilo mialam towarzystwo choc ciagle czulam ze nie ma nic sensu.Teraz jestem juz dorosla i ciagle tak czuje mam wrazenie ze co bym nie to

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Zaburzenia nastroju Psychologia Psychoterapia

Mgr Anna Szyda Psychologia, Bełchatów

56 poziom zaufania

Witam. Proponuję podjąć pracę nad sobą poprzez terapię,aby przepracować te trudności egzystencjalne,podnieść samoocenę i odnaleźć sens życia oraz radość z bycia tu i teraz. Pozdrawiam Anna Szyda

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam
Źródłem Pani frustracji, dyskomfortu
oraz poczucia braku sensu życia jest
zapewne Pani niska samoocena
i przykre doświadczenia z przeszłości.
Bardzo często bolesne doświadczenia
z przeszłości uniemożliwiają nam
normalne funkcjonowanie.
Jednak przeszłości w żaden sposób
nie zdoła Pani zmienić,
nie ma więc sensu roztrząsanie jej
bez przerwy, gdyż w ten sposób traci Pani
teraźniejszość a tym samym uniemożliwia
Pani sobie budowanie przyszłości.
Niestety, nie zdoła Pani cofnąć czasu
ani zmienić przeszłości ale może
Pani zacząć tworzyć lepszą przyszłość.
Wiem, czasami trudno oderwać się
od przeszłości, zwłaszcza
gdy stała się ona sposobem bycia.
Poza tym nieadekwatna samoocena,
i brak wiary w swoje możliwości,
też negatywnie wpływają na wszystkie
obszary Pani funkcjonowania i sprawiają,
że nie potrafi Pani cieszyć się życiem.
W ten sposób, zamiast realizować swoje
marzenia, tworzy Pani w umyśle wypaczony
obraz samej siebie, co pogłębia jedynie niską
samoocenę i poczucie przygnębienia.
Możliwe, że cierpi Pani również na depresję,
jednak rzetelną diagnozę można postawić
tylko podczas osobistej konsultacji.
Zachęcam Panią do psychoterapii, podczas
której leczy się nie tylko objawy choroby,
ale również dociera się do przyczyny problemu
i znajduje się sposób jego rozwiązania.
Gdyby chciała Pani porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka Psychologia, Warszawa

65 poziom zaufania

Na szczęście z Pani trudnościami można sobie poradzić. Trzeba tylko pozbyć się fałszywych kodów zapisanych w Pani podświadomości, bo to one właśnie komplikują Pani życie, przynoszą lęk, destrukcję, depresję i choroby. Warto poznać te prawidłowe, wtedy życie staje się proste i dobre, zyska Pani siłę i poczuje, że robi krok na przód. Wtedy oczywiście życie podsuwać będzie Pani nowe zdarzenia, które będą miały sprawdzić czy rzeczywiście jest Pani pewna, że tego chce. I czy naprawdę wierzy Pani w to, co twierdzi.

Tu niezwykle pomocna okazuje się pomoc psychologa, psychoterapeuty. Proszę o taką pomoc dla siebie zadbać. I proszę pamiętać, że ta to tylko moment próby, to szansa przestąpienia dalej, o szczebel wyżej we własnym rozwoju.

Z pozdrowieniami!
Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
www.nagrodzkacoaching.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak zaakceptować swoją płeć? – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
Jak radzić sobie z brakiem sensu życia? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak wyleczyć kogoś o niskim poczuciu własnej wartości? – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Jak odzyskać sens życia i podnieść motywację? – odpowiada Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka
Uczucie pustki, brak sensu i życia – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak pozbyć się przeszłości? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Poczucie winy za błędy z przeszłości – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak żyć, kiedy w środku czuję się martwy? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy z takim bagażem doświadczeń mogę w miarę normalnie żyć? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak podnieść własną samoocenę po toksycznym związku? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak

artykuły

Psychoterapia Gestalt - na czym polega?

Psychoterapia Gestalt to forma psychoterapii opart

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Jaki jest sens mojego życia?

Myślę sobie czasem nad własnym sensem życia. Nic mi nie wychodzi. Szkoły nie ukończyłem, staram się zrobić to w systemie zaocznym. Mam wrażenie że zawsze gdy kogoś spotykam to jestem dla niego jak osoba zbędna, odczuwam to nawet w rodzinie. Bynajmniej mam takie poczucie. Codziennie czuję się przygnębiony, czuję jakbym nie miał sensu życia. Bardzo dużo czasu przesiaduje przy komputerze, nie mam znajomych. Nie potrafię odżywać się do osób które dopiero poznaje. Wtedy zamieram i nie potrafię się ogarnąć. Nie mam pojęcia co mam ze sobą robić. Piszę taką sklejkę ponieważ nawet nie potrafię ułożyć wszystkiego w kupę. Czuję że codziennie u mnie jest to samo. Nie potrafię się odnaleźć. Mam pustki w głowie. Jestem w dodatku osobą która bardzo szybko się denerwuje. W dodatku gdy się denerwuje potrafię płakać, nie potrafię się powstrzymać. Gdy jest mi smutno również drgam cały i nie potrafię do siebie dojść. Czy to wina depresji czy może nerwicy?

MĘŻCZYZNA, 18 LAT ponad rok temu

Rozwój osobisty Psychologia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

wskazana jest szczegółowa diagnostyka w Poradni Zdrowia psychicznego (NFZ), zalecane jest wsparcie psychoterapeutyczne ze specjalistą łatwiej będzie zrozumieć problem, poprawi się Pana jakość życia.

Pozdrawiam serdecznie

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Panu,

Zacznę od tego, że to co Pan napisał nie jest "sklejką", tekst napisany przez Pana jest dla mnie transparentny i czytelny.
Z relacji Pana wynika, że widzi Pan siebie w szarych tylko barwach
Tak nie może być!
Umiejętności komunikowania się z Ludźmi uczymy się przez całe życie.
Wpływ na samoocenę mają wzorce wyniesione z domu.
Widzimy siebie tak, jak się zwracali do Nas, jak widzieli Rodzice i otoczenie.
I jakie otrzymywaliśmy o sobie informacje zwrotne.

Niestety w szkole nie uczą praktycznych zasad relacji międzyludzkich.
Jak i co należy robić, aby podtrzymywać i pogłębiać kontakty i przyjaźnie z ludźmi.
Nie uczą, że w relacjach z Ludźmi ważne jest bycie sobą, pozwalanie sobie na szczerość i jak ważna jest rozmowa. Istotne jest, żeby mieć taki komfort mówienia, że sobie z czymś nie radzimy, że coś jest trudne, bo w życiu jest różnie.

Na co dzień ubieramy kostium ochronny i prezentujemy się światu w sposób niemalże doskonały, jak to radzimy sobie.
Gdy zamykamy drzwi własnego domu, wówczas dopiero czujemy się sobą- już nie uśmiechamy się, nie ma w Naszych ruchach żywotności…, zamykamy się…
Ten, kto interesuje się tylko samym sobą, nie potrafi docierać do wnętrza innego człowieka,
Jedynie wnikliwe obserwacje siebie i innych ludzi, i poprzez reakcje wzbudzane w nas przez innych pomagają w uzyskaniu wiedzy o człowieku.

Napisał Pan, że nie potrafi Pan rozmawiać z Osobami nowo poznanymi?
Proszę Pana, zachęcam Pana aby wykorzystać optymalnie swój bogaty potencjał twórczy (który jest w Panu!), koncentrując się na sobie, na doskonaleniu siebie (z komputerem trochę się rozstać).
Zachęcam do stałego dokształcania się, im więcej będzie Pan wiedział , tym lepiej zrozumie Siebie i Innych.
- do czytania poradników
- poszerzania wiedzy na temat własnych zainteresowań,
- słuchania inspirujących audycji radiowych i telewizyjnych.
- korzystania z Bibliotek, posiadają bogate zasoby zbiorów, wystarczy tylko się zapisać (gorąco polecam Panu i moim klientom i pacjentom).
- odkrywania swoich hobby i stać się w tym znawcą, poszerzać wiedzę na ciekawiące Pana tematy.
- podejmowania systematycznej aktywności fizycznej, takiej która sprawiłaby Panu przyjemność- uzyska Pan endorfiny i zacznie Pan patrzeć radośniej na Siebie i Innych.
Takie zasoby wiedzy pozwolą Panu na spontaniczne podejmowanie rozmów.
Stanie się Pan pożądanym partnerem do rozmów.

Myślę, że pomocny byłby dla Pana kontakt i praca terapeutyczna z psychologiem,
w ramach NFZ-tu (o skierowanie proszę poprosić lekarza pierwszego kontaktu) lub skorzystać z konsultacji Poradni Zdrowia Psychicznego/bez skierowania).

Z przesłaniem dla Pana tego, czego Pana teraz najbardziej potrzebuje,
irena.mielnik.madej@gmai.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jestem aspołeczny – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Gdzie jest mój sens życia? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak sobie ze sobą poradzić? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie w życiu z niepełnosprawnością ? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Podejrzenie depresji psychotycznej i brak sensu życia – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
W jaki sposób nawiązywać relacje z innymi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Życie jest bez sensu - depresja czy nerwica? – odpowiada Magdalena Pikulska
Gdzie znajdę sens życia? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy można nauczyć się nawiązywania kontaktów z ludźmi? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak odnaleźć pełnię szczęścia i dojść do czegoś w życiu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Jednego dnia jest się panem życia, a następnego pacjentem po udarze

- Najgorszy moment był wtedy, gdy obudziłem si

Piotr Pogon: człowiek jest istotą przekorną, a życie - cudem

Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta

"Każda z nas czasem nie wytrzyma". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Gdzie szukać sensu życia?

Witam. Jestem zakupoholiczką. Uciekam w zakupy od braku umiejętności spełniania własnych marzeń. Które mam wielkie. Nie ma dnia bez zakupów! Mam poczucie niezrealizowania. Moi rodzice nie nauczyli mnie jak można spełniać marzenia w tym niespokojnym świecie. Boję się, że nigdy ich nie spełnię! Chcę iść na studia biotechnologiczne. Chociaż nie wiem czy jest sens uzależniać swój sens życia od nich. Nie wiem, gdzie szukać sensu życia. Mam 31 lat.

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Rozwój osobisty Psychologia

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Najlepszym wyjściem będzie spotkanie z psychologiem, który po wnikliwej rozmowie będzie mógł Pani pomoc. Zakupoholizm to rodzaj uzależnienia, a z tym najlepiej radzi sobie terapia poznawczo-behawioralna. Może Pani również poszukać specjalisty pracującego w nurcie psychologii egzystencjalnej. Pozdrawiam

mgr Monika Góra Psychologia, Warszawa

60 poziom zaufania

Witam, polecam kontakt z psychologiem, który pomoże Pani dotrzeć do źródła problemów, przyjrzeć się wartościom ważnym w Pani życiu oraz uzyskać radość z przeżywania każdego dnia (nawet jeśli nie będzie w nim miejsca na zakupy ;) ). Pozdrawiam, Monika Góra
www.psycholog.mail.pl

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią
W epoce agresywnego marketingu, prowokacyjnych
reklam i promocji oraz masowej manipulacji klientem,
trudno nie ulec modnym trendom.
Zakupoholizmowi najczęściej ulegają osoby z niską samooceną,
cierpiące na problemy emocjonalne i pragnące aprobaty innych,
wychowane w emocjonalnej chłodni…
oraz osoby charakteryzujące się brakiem lub słabą odpornością
na reklamę i manipulację.
Obsesja kupowania często jest sposobem na zredukowanie
smutku, stresu, frustracji czy też na rozładowywanie
wewnętrznego napięcia.
Zakupoholizm może być też próbą rekompensowania
poczucia braku miłości i akceptacji w okresie dzieciństwa,
poczucia niespełnienia uczuciowego, braku poczucia
przynależności społecznej, poczucia osamotnienia…
Zakupoholizm stał się środkiem do doraźnego poprawiania
sobie nastroju.
Aby rzetelnie odpowiedzieć na Pani pytanie,
musiałabym przeprowadzić z Panią wnikliwy
wywiad, by zbadać okoliczności, które doprowadziły
do poczucia braku sensu życia.
Kupując masę niepotrzebnych rzeczy z pewnością
nie pozbędzie się Pani dręczącego poczucia bezsensu.
Sens życia jest osobistym doznaniem każdego człowieka,
które można odnaleźć tylko we własnym wnętrzu
i właśnie tam należy go szukać.
By jednak doświadczyć sensu życia, należy wyjść
poza margines własnych uwarunkowań
i zagłębić się we wnętrzu własnego jestestwa.
Zachęcam Panią do pojęcia psychoterapii w nurcie
humanistyczno-egzystencjalnym lub logoterapii.
Terapeuta pomoże Pani zrozumieć przed czym Pani
ucieka, co odebrało Pani radość i sens życia, co stanowi
dla Pani wartość i czego tak naprawdę Pani szuka,
dzięki czemu spojrzy Pani na siebie i otaczający świat
z innej perspektywy.
Odpowiednia terapia pozwoli Pani odkryć, zgłębić,
doświadczyć i przeżyć własny sens życia - nie innych
ludzi - lecz swój własny sens życia.
Tak naprawdę samo życie jest sensem.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl