Zazdrość młodszego partnera

Witam, tak naprawdę nie wiem od czego zacząć. Jestem rozwiedziona od 5 lat. Poznałam 2 lata temu chłopaka młodszego ode mnie o 7 lat. Na początku było super. Zgadzaliśmy się w wielu sprawach i w sumie do tej pory może by było dobrze, gdyby nie orał mi mózgu. Jest zazdrosny o moje zwierzątka, a raczej mojej 13-letniej córki. Jak wezmę którąś pogłaskać, to się złości na mnie, że świnia morska jest ważniejsza niż on. Gdy przyjaciółka zadzwoni z problemem, to nie mogę długo rozmawiać, bo ona też jest ważniejsza od niego... Telewizji za dużo oglądać nie mogę, bo tv ważniejsze od niego. Aż teraz jest zazdrosny o to, że mojej mamy brata rodzonego syn do mnie zadzwoni czy SMS napisze, bo też jest zazdrosny i powiedział, żebym żyła sobie z kuzynem. Myślę, że potrzebuje pomocy psychologa, ale on mi mówi, że to ja nie jestem normalna. Od miesiąca nie jesteśmy razem, ale byliśmy od 2 tyg. w kontakcie. Dziś do niego pojechałam, mówił, że się zmieni i będzie leczył. Po 2 dniach znowu jazda o kuzyna. Zaczyna mnie to męczyć i się zastanawiam, czy on sie zmieni. On ma 27 lat, pracuje w wojsku, ja 35. W styczniu wyjeżdżam z Polski do pracy. On ma też problemy z alkoholem, lubi pić, dużo. Jest bardzo nerwowy, a moje pytanie polega na tym, że chciałabym wiedzieć, czy to ja jestem nienormalna, że np. wezmę zwierzątko pogłaskać, czy z mamy brata synem porozmawiam, który ma żonę i dzieci dorosłe? Co mam z tym wszystkim zrobić? Proszę o pomoc.

KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Proszę nie zapominać, że jest Pani dorosłą kobietą i ma prawo sama o sobie decydować. Zachowanie Pani partnera mogło być próbą manipulacji Pani uczuciami. Z Pani listu wynika, że on ciągle czuł się gorszy i bardzo potrzebował całej Pani uwagi. Związek to nie więzienie. Ma Pani prawo do własnych zainteresowań i ulubionych czynności, kiedy jest Pani z drugą osobą. Ważne jest by być blisko siebie i wspólnie robić wiele rzeczy, ale równie ważne jest, by dać sobie przestrzeń i trochę wolności. Opisuje Pani, że partner chce się zmienić. Proszę jednak najpierw zapytać go, co zamierza zmieniać i jak ma zamiar to zrobić. Chęci a czyny to dwie różne sprawy. Problemy Pani partnera mogą być poważne, szczególnie, że dodatkowo nadużywa alkoholu. Alkohol zmienia osobowość człowieka i degraduje nie tylko pijącego, ale również ludzi z jego najbliższego otoczenia. Pyta Pani, czy jest nienormalna. Nie uważam, żeby mogła się Pani tak określać. Związek z tym mężczyzną był trudny i dlatego warto poszukać wsparcia, żeby mogła sobie Pani poradzić z trudnymi emocjami. Próba powrotu i obietnice partnera pokazały, że niewiele zmienił w swoim postępowaniu. Dlatego proszę się dobrze zastanowić i przeanalizować wszystkie za i przeciw, zanim postanowi Pani kolejny raz mu zaufać i zaangażować się z nim w relację. Jeśli będzie Pani czuła, że potrzebuje wsparcia i pomocy w związku z problemami i emocjami, jakich doświadczyła Pani w tej relacji, to polecam kontakt z psychologiem (osobisty lub telefoniczny). W ten sposób będzie Pani mogła skorzystać z pomocy i wsparcia w bezpiecznej atmosferze. Jeśli ma Pani zaufane osoby w swoim otoczeniu, które mogą Panią teraz wspierać i służyć radą, to również warto z nimi rozmawiać o tym, co Pani przeżyła i nadal przeżywa.

Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Witam Panią Serdecznie,

Wskazana byłaby osobista konsultacja Pani i Pani Partnera w Poradni Zdrowia Psychicznego, optymalnym byłoby podjecie terapii par, do czego Panią mocno zachęcam.

Serdeczności,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Obsesyjna zazdrość partnera – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Dlaczego tak zmieniłam się w ostatnim czasie i jak wyleczyć chorobliwą zazdrość o partnera? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co zrobić, by były narzeczony chciał do mnie wrócić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
To depresja czy chorobliwa zazdrość? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Chorobliwa zazdrość - czy to tylko mój wymysł? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak poradzić sobię z agresją i częstymi kłamstwami? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jestem bardzo nieśmiała - jak mam się przełamać? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Mój mąż jedzie na misję do Afganistanu - jak poradzić sobie z lękiem o niego? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pozbyć się negatywnych myśli? Jak zwalczyć zazdrość? – odpowiada Lek. Jan Karol Cichecki
Jestem szykanowany i nie potrafię rozmawiać z ludźmi - jak sobie z tym poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

"Nie jestem zaklinaczem dzieci. Jestem psychologiem. Uczę, jak wychowywać" - rozmowa z Michałem Kędzierskim

Pięciolatek, który podczas ataku złości demoluje m

Naga stanęła przed partnerem dopiero po rekonstrukcji piersi. Czuła się okaleczona

Lęk pojawia się wtedy, gdy trzeba spojrzeć w lustr

Agresja i zazdrość po urodzeniu się młodszego dziecka

Witam. Mam 3 letniego syna, miesiąc temu urodziłam drugie. A on zaczął krzyczeć przede wszystkim w sytuacji kiedy mu coś zabronię. Ostatnia sytuacja, odebrałam go z przedszkola, pojechaliśmy na zakupy, chciał kinder niespodziankę, ustaliłam że kupię mu lizaka a on się zgodził. Kiedy wracaliśmy do samochodu wspomniał o jajuku, do samochodu jakoś wsiadł ale nie chciał wysiąść, wniosłam go na górę z płaczem. W domu zaczął krzyczeć, kopać, chciał mnie uderzyć, pluł itp. Jak postąpić w tej sytuacji.

KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Psychologia Problemy wychowawcze

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Maluchy przeżywają emocje całym swoim jestestwem, nie maja jeszcze odpowiednio rozwiniętych struktur (jak dorośli), które pozwalają im kontrolować emocje. Stąd siła reakcji. To jedna kwestia. Druga to fakt, że w momencie narodzin rodzeństwa dla pierwszego dziecka zmienia się cały świat- od rytuałów po czas spędzany z rodzicami, dziadkami, dzielenie prezentów (kiedyś wszystko było dla niego, cała uwaga, wszystkie rzeczy itp). Najprościej mówiąc- urodzony braciszek jeszcze nie ma zalet (np wspólne zabawy, więź braterska itp) ale ma wady (mama jest zmęczona, ma mniej czasu itp). Dziecko w tej sytuacji często nie do końca rozumie co się zmieniło, czemu tak jest, obawia się utraty miłości rodziców, czasem czuje odrzucone. W takich sytuacjach próbuje zachowaniem zwrócić uwagę, sprawdzić, czy rodzice nadal kochają i akceptują, czasem też uczy się zachowań "manipulacyjnych", które pozwalają mu osiągnąć cel (szczególnie jeśli rodzice ulegają). Malec po prostu testuje, co będzie najlepszą "bronią".
Dlatego warto dużo tłumaczyć maluchowi, zapewniać, że jest kochany akceptowany (niekoniecznie słowem, ale czasem spędzanym tylko z nim, przywilejami tylko dla niego jako starszego itp), a także konsekwentnie i stanowczo nie zgadzać się i nie ulegać zachowaniom agresywnym, zawsze tłumacząc dlaczego takie zachowanie jest nieakceptowane. Im bardziej się ulega, tym jest gorzej. Najczęściej ulegamy "dla świętego spokoju", ale ta metoda tak naprawdę nie działa, bo dziecko zamiast skończyć, najczęściej powtarza niechciane zachowanie dlatego, że już raz przyniosło korzyści.
I choć to bardzo trudne i obciążające emocjonalnie dla rodziców, przeżywa to wielu rodziców rodzeństwa. Warto uzbroić się w cierpliwość i konsekwencję.
Jeśli problemy będą się nasilać można także skorzystać z pomocy terapeuty rodzinnego albo psychologa dziecięcego.

Mgr Monika Wysota Psycholog, Kalisz

48 poziom zaufania

Szanowna Pani, bardzo często kiedy pojawia się w rodzinie nowy członek starsze dzieci mogą reagować zazdrością o rodzica, agresją wobec młodszego brata lub siostry, ich zachowanie może się pogorszyć, mogą stać się niesforne, w nocy mogą się moczyć itp. Bardziej tą nową sytuację przeżywają dzieci mniejsze (do lat 3) niż starsze. Dzieci nagle spostrzegają, że nie mają rodzica na wyłączność, że muszą się nim dzielić, że rodzic ma dla nich mniej czasu. Z emocjami które się u nich pojawiają nie potrafią sobie poradzić tak jak dorośli. Rodzice, kiedy dziecko staje się niegrzeczne zaczynają je wychowywać, czy też przywoływać do porządku stosując kary, nawet cielesne. Najważniejsze jednak, co powinni zrobić rodzice, to zobaczyć, czy aby starsze ich dziecko nie jest troszkę zapomniane, czy też odsunięte. Wiele z tych zachowań - krzyk, złość, bicie pojawiają się ponieważ dziecko próbuje zwrócić na siebie uwagę rodzica. Proszę poświęcać dziecku więcej czasu. Bawić się z nim, czytać książeczki, zaplanować taki czas (np. godzinę dziennie) tylko dla niego. Warto również wprowadzić system kar i nagród... z naciskiem na nagradzanie pozytywnych zachowań. Jednak przede wszystkim poświęcać dziecku jak najwięcej czasu i uwagi. To bardzo często jest najlepszym ( i jedynym) lekarstwem na wiele problemów z zachowaniem naszych pociech. Pozdrawiam, Monika Wysota

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Reagowanie 6-latki płaczem po urodzeniu drugiego dziecka – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Problemy z zachowaniem u 3-letniego dziecka – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
Jak przyzwyczaić dziecko do niemowlęcia? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak radzić sobie z agresją u 18-miesięcznego dziecka? – odpowiada Mgr Paweł Bodzon
Popychanie dzieci i młodszej siostry – odpowiada Mgr Joanna Gałczyńska-Adamiak
Atak agresji u dwuipółlatka – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
Jak nauczyć dziecko tolerancji wobec młodszego rodzeństwa? – odpowiada Mgr Katarzyna Kapral
Problem z nadpobudliwością i agresją u 7-letniego dziecka z autyzmem – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Konflikty między małymi dziećmi – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Czy powodem tej agresji jest zazdrość? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka

artykuły

Agresja u małych dzieci

Agresja u małych dzieci to sprawdzian dla kompeten

Autyzm a rodzina

Autyzm jest ciężkim zaburzeniem powodującym powsta

Co zrobić, gdy dziecko gryzie?

Wielu rodziców martwi się, gdy ich pociechy zaczyn

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Zazdrość o przeszłość partnera

Jestem zazdrosna o przeszłość mojego partnera który miał wiele partnerek seksualnych. Co mam zrobić?

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Psychologia Zazdrość w związku

Mgr Monika Wysota Psycholog, Kalisz

48 poziom zaufania

Szanowna Pani, przede wszystkim powinna Pani przeanalizować swoje emocje wywołane świadomością bujnej przeszłości seksualnej swojego partnera. Czy rzeczywiście to co Pani czuje to zazdrość czy może są jeszcze jakieś inne uczucia i emocje? To że z jakiegoś powodu nie przechodzi Pani obojętnie wobec tego faktu z biografii swojego partnera jest zachętą , żeby zwróciła Pani uwagę na istotne w Pani relacji kwestie... wzajemne zaufanie, pewność, jakość życia intymnego. Warto również zwrócić uwagę na swoją samoocenę, poczucie własnej wartości, atrakcyjności. Istotne wydaje się również na przeanalizowanie kwestii swojej osoby jako partnerki seksualnej a także akceptacji własnego ciała. Ważne byłoby zrozumieć głębszy sens uczuć wywołanych świadomością, że partner prowadził bujne życie seksualne. Pozdrawiam, Monika Wysota

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Zachęcam Panią do pracy nad własnym poczuciem wartości, bo to jest przyczyną zazdrości, utrudniającej relacje z Pani Partnerem.

Gdyby miała Pani życzenie ze mną popracować nad poczuciem własnej wartości, zapraszam Panią do kontaktu na Skype.

Życzę Pani zadbania o własną samoocenę,
Irena Mielnik-Madej