Zazdrość młodszego partnera

Witam, tak naprawdę nie wiem od czego zacząć. Jestem rozwiedziona od 5 lat. Poznałam 2 lata temu chłopaka młodszego ode mnie o 7 lat. Na początku było super. Zgadzaliśmy się w wielu sprawach i w sumie do tej pory może by było dobrze, gdyby nie orał mi mózgu. Jest zazdrosny o moje zwierzątka, a raczej mojej 13-letniej córki. Jak wezmę którąś pogłaskać, to się złości na mnie, że świnia morska jest ważniejsza niż on. Gdy przyjaciółka zadzwoni z problemem, to nie mogę długo rozmawiać, bo ona też jest ważniejsza od niego... Telewizji za dużo oglądać nie mogę, bo tv ważniejsze od niego. Aż teraz jest zazdrosny o to, że mojej mamy brata rodzonego syn do mnie zadzwoni czy SMS napisze, bo też jest zazdrosny i powiedział, żebym żyła sobie z kuzynem. Myślę, że potrzebuje pomocy psychologa, ale on mi mówi, że to ja nie jestem normalna. Od miesiąca nie jesteśmy razem, ale byliśmy od 2 tyg. w kontakcie. Dziś do niego pojechałam, mówił, że się zmieni i będzie leczył. Po 2 dniach znowu jazda o kuzyna. Zaczyna mnie to męczyć i się zastanawiam, czy on sie zmieni. On ma 27 lat, pracuje w wojsku, ja 35. W styczniu wyjeżdżam z Polski do pracy. On ma też problemy z alkoholem, lubi pić, dużo. Jest bardzo nerwowy, a moje pytanie polega na tym, że chciałabym wiedzieć, czy to ja jestem nienormalna, że np. wezmę zwierzątko pogłaskać, czy z mamy brata synem porozmawiam, który ma żonę i dzieci dorosłe? Co mam z tym wszystkim zrobić? Proszę o pomoc.

KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Witam!

Proszę nie zapominać, że jest Pani dorosłą kobietą i ma prawo sama o sobie decydować. Zachowanie Pani partnera mogło być próbą manipulacji Pani uczuciami. Z Pani listu wynika, że on ciągle czuł się gorszy i bardzo potrzebował całej Pani uwagi. Związek to nie więzienie. Ma Pani prawo do własnych zainteresowań i ulubionych czynności, kiedy jest Pani z drugą osobą. Ważne jest by być blisko siebie i wspólnie robić wiele rzeczy, ale równie ważne jest, by dać sobie przestrzeń i trochę wolności. Opisuje Pani, że partner chce się zmienić. Proszę jednak najpierw zapytać go, co zamierza zmieniać i jak ma zamiar to zrobić. Chęci a czyny to dwie różne sprawy. Problemy Pani partnera mogą być poważne, szczególnie, że dodatkowo nadużywa alkoholu. Alkohol zmienia osobowość człowieka i degraduje nie tylko pijącego, ale również ludzi z jego najbliższego otoczenia. Pyta Pani, czy jest nienormalna. Nie uważam, żeby mogła się Pani tak określać. Związek z tym mężczyzną był trudny i dlatego warto poszukać wsparcia, żeby mogła sobie Pani poradzić z trudnymi emocjami. Próba powrotu i obietnice partnera pokazały, że niewiele zmienił w swoim postępowaniu. Dlatego proszę się dobrze zastanowić i przeanalizować wszystkie za i przeciw, zanim postanowi Pani kolejny raz mu zaufać i zaangażować się z nim w relację. Jeśli będzie Pani czuła, że potrzebuje wsparcia i pomocy w związku z problemami i emocjami, jakich doświadczyła Pani w tej relacji, to polecam kontakt z psychologiem (osobisty lub telefoniczny). W ten sposób będzie Pani mogła skorzystać z pomocy i wsparcia w bezpiecznej atmosferze. Jeśli ma Pani zaufane osoby w swoim otoczeniu, które mogą Panią teraz wspierać i służyć radą, to również warto z nimi rozmawiać o tym, co Pani przeżyła i nadal przeżywa.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty