Szanowna Pani, nie za bardzo wolno mi diagnozować bez badania. Pani hipotezy dotyczącej dziewczyny Pani syna ani nie potwierdzę ani nie zaneguję. Problemy z osobowością mają to do siebie, że ludzie dość często dobierają się parami ze względu na swoje problemy. Takie związki nazywamy koluzyjnymi. I tak pozornie niedobrana para np. histeryczki z narcyzem może dość długo być zadowolona ze swoich wzajemnych relacji a borderzy mogą być szczęśliwi z borderami. Zaburzenie osobowości borderline to dość głębokie zaburzenie regulacji emocji. Osoby nimi dotknięte nie potrafią modulować emocji i stąd bardzo często reagują impulsywnie, np. rzucając przedmiotami lub dopuszczając się kłótni, ekscentrycznych zachowań albo nieakceptowanych rękoczynów. W dużym przybliżeniu opisywane zaburzenie powstaje na skutek unieważniania emocji małego dziecka lub nawet jego odrzucenia we wczesnym dzieciństwie przez rodziców. Może dziewczyna syna potrzebuje w opisanej sytuacji właśnie Pani jako swojej drugiej mamy? Dorosłe dzieci mają prawo do swoich wyborów, nawet niewłaściwych, i często trudno nakłonić je do zmiany decyzji. Oczywiście kobietom więcej wolno niż mężczyznom, ale na bicie nie ma zgody. Należy wyznaczać granice, nawet borderom. Od tego nie umrą.
