Niewątpliwie na pewno były już podobne posty, ale ja mam taki indywidualny. Mianowicie chciałabym schudnąć około 10-12 kg. Moja obecna waga to niestety 69 przy wzroście 162/163 cm. Dodam, że mam 16,5 roku. Może zbyt wygórowane marzenie, ale bardzo bym chciała. Ostatnio trochę się "zapuściłam". Normalnie ważę 65. Tylko że jakoś ostatnio miałam wzmożony apetyt, pewnie przez tę pogodę. Nie potrafię też odmówić sobie słodyczy, co oczywiście przyczyniło się do wzrostu wagi. Gazowanych napojów unikam, herbaty nie słodzę i ostatnio piję tylko zieloną. Próbowałam niektórych diet, ale zawsze efekt jojo...

Chciałabym schudnąć te 10-12 kg w ciągu 5/6 miesięcy. Tak żeby w swoje urodziny być zadowolonym ze swojego ciała. Myślę, że przy Państwa pomocy może się to udać. Wiem, że przede wszystkim silna motywacja i odchudzanie zależą ode mnie, ale prosiłabym o cenne wskazówki. Przyznam, że niestety nie mam za bardzo środków finansowych, żeby kupować jakieś wygórowane produkty - moi rodzice mają małe gospodarstwo, więc zazwyczaj żywię się rzeczami troszkę tłustszymi niż w sklepie. Z góry dziękuję za pomoc.

Od pewnego czasu zaczęłam bardziej zwracać uwagę na moją wagę, sylwetkę... Jem czasami jakieś śniadanie, staram się jeść mało na obiad, a kolacji praktycznie w ogóle. Piję tylko wodę lub herbaty. Biorę leki typu Bio-C.L.A. i jakieś witaminy i Xenna, piję np. czerwoną herbatę lub jakieś przeczyszczające. Często po jakimś jedzeniu wymiotuję. Ćwiczę więcej, np. brzuszki. Czasami jakoś dziwnie jem... Ostatnio na śniadanie zjadłam kanapki z serkiem wiejskim, dżemem, majonezem, serem żółtym, almette, keczupem, jogurtem, sałatą, ogórkami, czekoladą, nutellą... Czy to jest normalne? Czy powinnam jakoś zareagować na to?

Witam, mam 21 lat, jestem studentką. Od pewnego czasu bardzo przejmuję się moją figurą i ciągle staram się być szczuplejsza. Mam 164 i ważę 47 kg. Staram się od jakiegoś czasu nie przekraczać codziennie 1000-1200 kcal, a czasami, jeśli się to zdarzy, nękają mnie straszne wyrzuty sumienia i lęk, ze przytyję. Czy to jeszcze normalna dbałość o figurę, czy już problem psychiczny? Pozdrawiam

Mam 18 lat, ważę 41/2 kg, jestem kobietą, ćwiczę ok. 2 h dziennie, w zależności co zjem. Jestem uczennicą ostatniej klasy liceum. Postanowiłam się odchudzić, w tym celu zmieniłam nawyki żywieniowe. Wagę utrzymuję. Wmojej rodzinie nie było osób z nadwagą. Chyba zaczynam chorować na anoreksję. Wszystko, co zjem, muszę spalić, ćwicząc w zależności od tego, co zjem. Nie wiem, co robić, gdzie się z tym zgłosić, to mnie już przytłacza, sytuacja trwa ok. 2 lat, proszę o pomoc.

Od jakiegoś czasu nie mam apetytu zupełnie na nic. Wystarczy mi zjedzenie 2 posiłków w ciągu dnia. Martwi mnie to, ale kiedy próbuję więcej jeść, chce mi się wymiotować. Zrobiłam wszystkie podstawowe badania krwi i wszystko jest w normie. Dodam, że mam 17 lat, 175 cm i ważę 60 kg (czyli prawidłowo), jednak nie rozumiem tego "zachowania" mojego organizmu.

Witam. Mam 13 lat, 167 cm i ważę 48 kg. Czy jestem chora na anoreksję? Jestem bardzo szczupła. Kiedy zjem za dużo, chce mi się wymiotować, lecz tego nie robię. Nie odchudzam się. Po prostu nie mogę jeść. Czuję do jedzenia tak jakby obrzydzenie i wstręt. Czy jestem chora na anoreksję? Czy powinnam skonsultować się z lekarzem psychiatrą?