Mam 54 lata, od 29-ciu lat jestem na rencie - zwyrodnienie stawów biodrowych, a od 8 po endoplastyce jednego stawu biodrowego... Mam wole obojętne tarczycy, nie mam prawego jajnika (1987r. resekcja), operacja tarczycy 1980... Od kilku lat leczę się na depresję lękową, zażywam na nią ******, na sprawy kardiologiczne ****** i to wszystko. Na tarczycę nie zażywam leku, bo mam po nim zwiększone kołatanie serca. Od 8 lat chodzę o kuli, jestem osoba lubiącą chodzić, ale to może być tylko krótki spacer czy poruszanie się po domu, bo druga noga jest do operacji i jest mi ciężko chodzić z powodu jej niedyspozycji. Z tego wynika, że tego ruchu mam mało, ćwiczenia też sprawiają mi trudność i tak koło się zamyka. A co jem: śniadanie koło 10-11, obiad 14-15, kolacja od miesiąca 19-19.30... Czasem jak nie wytrzymam, to w międzyczasie coś przegryzę, ale to chyba z nerwów, taki głupi nawyk. Nie stosuję żadnych diet, ale staram się nie przejadać, chyba, że już nie mogę się opanować... Nie piję (sporadycznie), nie palę, piję kawę rozpuszczalną z mleczkiem (1 łyżeczka)... i to tyle, co mogę o sobie powiedzieć. Chcę schudnąć 6-7kg... to mi wystarczy, ale potem chcę to utrzymać. Bożena (155 cm i 73 kg) 

Witam!

Przez przypadek znalazłam tę stronę i pomyślałam, że napiszę. Może będzie mi lżej...może... Może ktoś jest w podobnej sytuacji. Mam już praktycznie 17 lat. Chodzę do I klasy liceum. Mam bulimię. Tak przynajmniej sadzę. Już od 2 lat prowokuję wymioty. Tzn. nie cały czas, mam przerwy, ale wtedy najczęściej się głodzę. Od zawsze nie akceptuje swojego wyglądu, ale od 1 klasy gimnazjum nienawidzę go tak strasznie. Tzn. odchudzam się już 3 lata, ale przez rok nie prowokowałam wymiotów, tylko starałam się nie jeść i stosowałam różne diety. Ważyłam już różnie, nawet w te wakacje zdarzyło mi się ważyć 48 kilo, ale niestety wylądowałam na pogotowiu z odwodnieniem, na moje szczęście nikt nie podejrzewa mnie o odchudzanie. Przytyłam i to dużo. Ważę 53 kilo i mam 167 cm wzrostu. To straszne... ;((( Mam taki okres, czasami, że wymiotuję dzień w dzień przez 3 miesiące i to po kilka razy, a czasami tylko raz do 3 razy w tygodniu i się głodzę, albo mało jem po 500-300 kcal. Ale to nic nie daje, bo znów się objadam i wymiotuję. Tylko czasami jem normalnie, ale to rzadkość.

Ja chcę jeść normalnie. Nie chcę ciągle mieć poczucia winy, że coś zjadłam i się wstydzić, że np. bardzo dużo jem. Czasami jak mam takie dni obżarstwa to koleżanki się śmieją, niby tylko żartem, ale ja czuję się okropnie. Nie wiem co mam zrobić. Nie powiem mamie, bo ją zawiodę, ale jak sobie z tym poradzić. Nie wiem co mam robić. Ale nie czuję rozpaczy. Ostatnio wegetuję jak roślinka. Szkoła, dom, szkoła dom i w kółko nauka ;((( Przez wymioty mam ciągle chrypkę, obdarte gardło, bóle brzucha i bóle trzustki i wątroby. Ja uwielbiam śpiewać, ale w tym stanie nie mogę. Po prostu chcę odzyskać głos! Nie mogę przecież ciągle chrypieć!! Czy zna ktoś sposób jak z tego wyjść? Samej... z góry dziękuję za odpowiedzi...

Witam mam 21 lat i jestem kobietą, od dziecka lubiłam jeść, w zeszłym roku dostałam od lekarza "wspaniała tabletkę" i dzięki niej schudłam całe 12 kg, lecz dostałam ją ponieważ chwytałam się wielu diet i niestety nie skutkowały (będąc w gimnazjum moja waga sięgała 75kg). Obecnie ważę 63 kg przy wzroście 168cm, wydaje się normalnie, ale niestety w obwodach nie jest:( w pasie mój obwód wynosi 90 cm, w tali 75, a w biodrach 96. Niestety nie mogę intensywnie ćwiczyć, ponieważ miałam zapalenie żył i powiedziano mi, że niestety nie mogę się przemęczać i muszę zrezygnować ze sportu, zaznaczę, że od dziecka byłam aktywna fizycznie (trenowałam koszykówkę). Chciałabym zasięgnąć porady, jak można schudnąć ok 10 kg i to nie w przeciągu miesiąca, lecz tak do pół roku, i nie chodzi mi głównie o wagę lecz o obwody. Proszę o poradę. Z góry dziękuję. 

Witam. Nie będę opisywać swojej całej i zawiłej historii. Od 2 lat mam bulimię, wiem o tym, tzn. tak podejrzewam. Zaczęło się niewinnie, skończyło się na tym, że przez 3 miesiące, dzień w dzień wymiotowałam po kilka razy. Później przerwa i wymioty ok. 2 razy w tygodniu i za jakiś czas znów 3 miesiące potwornej męki. Mam już tego dość. W czasie takiej jakby wegetacji czuję, że wszystko jest w porządku i znów to samo. W wakacje wylądowałam na pogotowiu z potwornym bólem brzucha i słabościami - okazało się, że mam odwodniony organizm. Ale nikt nie wie o mojej bulimii. Jedyne, co chyba dużo osób wie, to, że nienawidzę swojej wagi i że ciągle czuję się gruba i nieatrakcyjna. Mam już takie objawy, jak ciagłe zgagi, chrypki, odrapane gardło, nieładne zęby, widoczne żyłki w oczach i bolą strasznie, boli brzuch, żołądek i trzustka na przemian z wątrobą. Ale chodzi mi przede wszystkim o chrypki. Uwielbiam śpiewać, a przez nie nie mogę. Czy jest możliwość, abym sobie sama poradziła z tym problemem? Z góry dziękuję za odpowiedź.