Mam 21 lat, ważę 48 kg przy wzroście 170cm. Od 16 r. życia przechodzę różne nasilenia obsesji dotyczącej wagi. Początkowo było to wymiotowanie zaraz po posiłku, czasem nawet wypluwanie nie przełkniętego jedzenia, późniejszy czas to picie hektolitrów wody, przetestowałam na sobie mnóstwo suplementów, herbatek, tab.przeczyszczających, bywały okresy ograniczania jedzenia, kaloryczności, odtłuszczania, chowania jedzenia po kątach, rozdawania itp. Bywało, że mdlałam, serce okropnie mi waliło i nie byłam w stanie wstać z podłogi w łazience. Mam kłopoty ze zdrowiem; wypadanie włosów, bardzo słabe zęby odwapnione (w zeszłym roku wypadł mi ząb - 2-jka), niskie ciśnienie, pocenie się. Zawsze regularnie miesiączkuję. Zauważam u siebie dysmorfofobię (paradoksalnie), jednak poczucie, że przylega do mnie warstwa czegoś obrzydliwego skłania mnie do zachowań, które mnie odciążą psychicznie.

Nienawidzę tłuszczu pod każdą postacią. Fascynuje mnie moda, brałam udział w sesjach zdjęciowych, jednak to było tylko chwilowe pocieszanie się. Prawda jest taka, że chciałabym być dzieckiem, którym nigdy nie zdążyłam być. Chcę być kochana, przytulana, doceniona, akceptowana. Od pewnego czasu zrobiłam się infantylna, emocjonalnie nadal jestem dzieckiem. Cztery razy zmieniałam psychoterapeutów i psychiatrów. Zawsze byłam neurotyczką, ale ostatnio coraz częściej się izoluję. Ważę się raczej codziennie, ale czasem mam wrażenie, że moja waga jest niedokładna i że w rzeczywistości ważę więcej. Gdy ktoś mnie zmusza do jedzenia, zagląda mi do talerza lub (co też się zdarzało) mnie karmi, czuję się jak pozbawione godności zwierzę i nienawiść wzrasta wprost proporcjonalnie do ilości spożytego jedzenia. Dodam tylko, że leczę się od 18 r. życia psychiatrycznie z powodu nawracającej depresji i nerwicy obsesyjno-kompulsywnej z elementami agorafobii i lęku napadowego. Mieszkam w małym mieście. Nie wiem co dalej. Proszę o jakąkolwiek pomoc.

1. Mam 44 lata 160cm. wzrostu i ważę 99 kg. nie pracuje. 2. Stosowałam diety różne bez skutku, np dieta kopenhaska. 3. Rodzice moi też są otyli. 4. Byłam u lekarza rodzinnego, źle łączę pokarmy. Ale mam też problemy hormonalne. 5. Jem 3-4 razy dziennie. Śniadanie, godz.9.00: Pieczywo razowe, tak zwana kolorowa kanapka; sałata, szynka, pomidor,ser, masło lub jajka, ser biały.Obiad 14,00: Ziemniaki, sos, ogórek kiszony, mięso (duża porcja) Lub zupa zaciągana z ziemniakami, makaronem. W między czasie piję dużo wody i trzy kawy dziennie. Kolacja 18,00: Różnie... Najczęściej mleczne zupy np. zacierka lub serek wiejski w kubku, pieczywo. Po 18.00 nie jem już nic! Piję kawę i wodę lub jakiś owoc jak jestem głodna. Np. w niedzielę jem: Śniadanie: Kawa. Obiad: Rosół i drugie danie. Kolacja: Ciasto, lub kanapki. 6. Choruję na nadciśnienie i teraz mam jeszcze podwyższony cholesterol, biorę leki: Rano: Beto ZK 25mg. Wieczorem: Amlopin 5mg i Larus 20mg. Ciśnienie spowodowane jest u mnie tylko w czasie miesiączki, Bez leków ciśnienie jest wysokie. W zeszłym roku miałam operację usunięcia woreczka żółciowego z powodu kamienia. W czasie diety schudłam 11kg. A teraz znowu z powrotem nabrałam kilogramów. Boję się brać leki odchudzające, bo nie wiem czy mogę cokolwiek brać na wspomaganie odchudzania. Najbardziej otyła jestem w okolicach bioder (136cm.) Brzucha (120cm) Czy mogę zażywać Suplement diety do wody aqua Slim? Proszę o poradę bo jestem z tym problemem bardzo nieszczęśliwa. Dziękuję, pozdrawiam. Grażyna.

Witam. Mam 22 lata, 164 cm wzrostu i ważę 54.7 kg, tak ten ułamek jest dla mnie bardzo ważny. Od gimnazjum zaczęło się moje wkręcanie w to co jem. Ale ucichło. W liceum zaczęło się, kiedy mój chłopak cięgle mówił, że mam wystający brzuch. Zaczęłam biegać. Schudłam do 47 - 49 kg. I ciągle na każdej przerwie z uporem maniaka chodziłam do toalety patrzeć czy wystają mi kości biodrowe. Po każdej kanapce, herbatniku. Ale było wszystko dobrze, bo byłam najchudsza z moich przyjaciółek.

Później studia, gdzie w przerwie wakacyjnej przytyłam do 60 kg. Od tej pory jakoś świat mi się zawalił. Udało mi się to w miarę zrzucić, ale po zmianie pigułek antykoncepcyjnych przytyłam do 64 kg! To był koszmar, nie chciałam wychodzić z domu. Uwielbiam zakupy, uwielbiam spodnie. Jednak przestałam cokolwiek sobie kupować, nie mogłam patrzeć na siebie w przymierzalni. Kiedy stałam przed lustrem, tylko buzowała we mnie agresja. Nie mogłam patrzeć na swoje nagie ciało. Płakałam, widząc uda, które się stykają. Zmieniłam pigułki i zaczęłam chudnąć, po każdym okresie widziałam, że ważę kg mniej. Codzienne przeglądanie się w lustrze codziennie po kilkanaście razy.

Najgorzej zrobiło się niedawno. Kupiłam wagę. W sumie cały dzień na niej spędzam. Po każdym posiłku, po wizycie w toalecie. Mam wrażenie, że jak zjem coś, to od razu obrosnę w tłuszcz. Znowu biegam. Waga stoi w miejscu. ważyłam miesiąc temu 53.8, ten kilogram do przodu mnie dobija. Na wakacjach z mamą dostałam ataku histerii, zakładając spodnie i widząc, że są opięte na pupie nie tak jak były. Codziennie rano budziłam się ze złym humorem, że na pewno przytyłam i będę musiałą się zmierzyć z wagą jak wrócę. Mam dosyć tego. Tak naprawdę najwięcej znaczą dla mnie cyferki na wadze. Nie chcę tego. Pozdrawiam.

Proszę Pani, Dziękuję bardzo za odpowiedź. Mam jeszcze pytanie - czy są jakieś sposoby, żeby pokonać w sobie te uczucia związane z jedzeniem, bez wizyty u lekarza? Bo ja naprawdę nie chcę tego - zresztą wydaje mi się to zbyt wczesne... Mój sposób, który sobie wymyśliłam jakoś nie działa :( Dwa dni temu poszłam do sklepu, żeby kupić sobie coś na obiad (przysięgam, że chciałam coś zdrowego, żeby podreperować trochę organizm), i nagle w sklepie poczułam się tak słabo, ręce i nogi zaczęły mi się trzęść, czułam jak mnie pot oblewa (tak mi się najczęściej dzieje, gdy nic nie jem przez cały dzień i już wiem, że muszę wtedy coś zjeść) i chciałam jak najszybciej wyjść z tego sklepu i nie powstrzymałam się i kupiłam sobie to, co zakazane. Jednego batonika od razu, jak tylko wyszłam od kasy, zjadłam, żeby się lepiej poczuć...  zaszłam też do apteki i kupiłam sobie tabletki... Miałam 2 dni głodówki. Wypiłam tyle kawy i wypaliłam tyle papierosów, że czuję się okropnie!

Dzisiaj ograniczam jedzenie jak tylko się da. Tabletki trochę pomagają. Co mogę zrobić? To jakieś błędne koło (głodówka, jedzenie, głodówka, jedzenie itd.) - a ja nie mam pomysłu na wyjście z tego :( No i o jeden kg mniej na wadze. Pozdrawiam.