Jak mogę sobie poradzić?

Dzień dobry, jestem Ola mam 18 lat, jestem w klasie maturalnej, od kilku miesięcy zmagam się z niekontrolowanymi wybuchami płaczu na przemian z agresja do innych. Byłam u psychologa który stwierdził, że nie ma większych problemów lecz zaproponował leczenie w formie wizyt, mojej rodziny nie stać na takie leczenie. Problemy za to narastają irytuje się bardzo szybko, wszystko mnie denerwuje, nie umiem się skoncentrować, przestaje mieć ochote na wszystko, nic mnie nie cieszy. Jak moge sobie z tym poradzić, co robić? Jestem załamana, czuje się beznadziejnie.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Agresja Psychologia Problemy z koncentracją

Mgr Agnieszka Fiszer Psychologia

60 poziom zaufania

Jest wiele miejsc gdzie możesz skorzystać z pomocy psychologa z NFZ. Może w twojej szkole jest psycholog lub pedagog szkolny- oni powinni dać ci namiary na takie miejsca w twoim mieście. Warto poszukać pomocy, bo jesteś teraz przed ważnym wyzwaniem jakim jest matura. Życzę ci wszystkiego dobrego.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak poradzić sobie ze stresem przedmaturalnym? – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Niestabilność emocjonalna i wybuchowy charakter – odpowiada Dr n. med. Adrian Kostulski
Jak mam sobie poradzić? – odpowiada Mgr Agnieszka Fiszer
Czy mówienie do siebie to choroba? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jestem niepełnoletnia - czy mogę skorzystać z porady psychologa? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Depresja przed maturą... jak sobie z nią poradzić? – odpowiada Paulina Witek
Jak poradzić sobie z problemami? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Myślę o samobójstwie. Co mogę zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Myśli samobójcze i brak wsparcia u rodziców – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Ataki złości u 11-latka – odpowiada Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak

artykuły

Depresja u dzieci - objawy, przebieg, leczenie

Zwykle termin „depresja" kojarzy się z dorosłymi,

Praca z dziećmi nadpobudliwymi

Praca z dzieckiem nadpobudliwym wymaga cierpliwośc

Ujarzmij rozrabiakę!

Dzieci w wieku szkolnym nierzadko sprawiają kłopot

Jak mogę poradzić sobie ze stresem?

Jak poradzić sobie ze stresem ? Mam 22 lata jestem żoną i mamą 9 miesięcznego synka . Od kilku lat mam trudności z opanowania stresu . Dawniej moją ucieczką od stresu był alkohol , dużo piłam , imprezowałam nie mogłam usiedzieć w domu . Gdy zaszłam w ciąże przestałam pić alkohol . Od jakiegoś czasu podczas nerwowej sytuacji cała się zaczynałam telepać i nie szukałam pomocy w tedy , aż do tej chwili . Ponieważ moje objawy nasiliły się , podczas kąpania się kogoś z domowników ( mieszkam z teściami i mężem ) momętalnie boli mnie brzuszek i chcę mi się kupkę albo siku i mam wrażenie że nie wytrzymam , dopiero gdy wyjdę na dwór zaczynam się uspokajać i gdy ktoś wyjdzie z łazienki stres mija . Niestety takie napady mam też gdy idę z dzieckiem na spacer , na zakupach , gdy mam wyjść do znajomych i w efekcie unikam wyjścia z domu . Stałam się świrującym odludkiem . Ten strach paraliżuje moje życie , mam już tego dosyć bo nie potrafię sobie z tym poradzić . Proszę o pomoc

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Ból brzucha u dzieci Stres Ciąża Pediatria Psychiatria Psychologia Psychoterapia Dziecko

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Doradzałabym psychoterapię u psychologa psychoterapeuty, gdyż opisany problem wymaga czegoś więcej niż jednorazowej porady. Pani problem z nagłą potrzebą skorzystania z toalety ma podłoże nerwicowe i są to objawy mogące świadczyć o tzw. nerwicy pęcherza moczowego będącej odmianą nerwicy lękowej. Osoby nią dotknięte odczuwają psychiczną naglącą potrzebę skorzystania z toalety mimo, iż pęcherz nie jest pełny. Sytuacja ta ma zwykle miejsce, gdy są poza domem i nie mają dostępu do łazienki. Psychika przeciążona np. stresem, lękiem, konfliktami wewnętrznymi, nieakceptowanymi treściami znajduje wówczas dla nich upust w postaci objawów nerwicowych. Dzieje się to wszystko na poziomie nieświadomym i świadomy obserwowany objaw świadczy wówczas o tym, iż nieświadoma cześć psychiki przepełniona jest trudnymi treściami za bardzo i próbują one na nowo dostać się do sfery świadomej. Nasza psychika funkcjonuje bowiem w ten sposób, że wypiera ze świadomości nieakceptowane treści do nieświadomości, która jednak nie jest metaforycznym zbiornikiem bez dna i w momencie przepełnienie wysyła impulsy na poziom świadomy mające jednak przetworzony charakter (objawy) i z pozoru nie mające nic wspólnego z zepchanymi do niej treściami. Zdaję sobie sprawę z tego, że te psychodynamiczne interpretacje są bardzo trudne, ale celowo je opisuję gdyż bardzo dobrze ilustrują to, co ma miejsce w psychice. Terapia może stać się wówczas przestrzenią do badania tego, co nieuświadomione i pozwolić na uwolnienie się od objawów. Mam nadzieję, że wkrótce uda się Pani do specjalisty i zacznie następować poprawa.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/