Dzień Dobry Panu,
Tak nie musi być!
Dziękuję, że zechciał się Pan podzielić swoją historią trudnego i mocno doświadczającego etapu życia.
Dzięki swojemu doświadczeniu miał Pan okazję poznać dwie perspektywy, jedna, kiedy był Pan wolnym Człowiekiem i wtedy, gdy ta wolność została Panu ograniczona (pomimo że wewnętrznie był Pan nadal wolnym..).
Są to przeżycia, za które może być Pan wdzięcznym, bo dzięki nim miał Pan tą możliwość, by dowiedzieć się/poznać/doświadczyć, jakie są Pana priorytety i co dla Pana jest ważne...?
Powracając do Pana refleksji, czy pobyt ograniczający wolność zmienia Człowieka?
Tak, bo sam fakt że Człowiek przebywa w miejscu, gdzie trzeba się podporządkować (rygorystycznie) pewnym przestrzeganym zasadom, świadomość bycia kontrolowanym i inwigilowanym, bez dostępu do kontaktów z Ludźmi- wówczas doświadcza się poczucia izolacji, osamotnienia, bezradności i bezsilności, zaniża się automatycznie poczucie wartości, którego fundamentami są asertywność, samoocena, świadome życie, życie celowe, odpowiedzialność za siebie oraz prawość.
Jest taka zasada im dłuższy czasowo pobyt, tym większa trudność poradzenia sobie z wyzwaniami "na zewnątrz".
Podsumowując, zachęcam Pana, by nie pozostawał Pan w tym i z tym samemu, by sięgnął Pan po wsparcie/pomoc/zwyczajną rozmowę z psychologiem, również pomocne byłoby dla Pana podjecie terapii indywidualnej i grupowej, by mógł Pan odbudować swoje poczucie wartości, czego panu serdecznie życzę.
Z przesłaniem dla pana Tego, Czego Pan najbardziej teraz potrzebuje,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Każdy popełnia błędy, ważnym jest by wyciągać z nich lekcje...
