Jak uwolnić się od tak toksycznego partnera?

Prawdopodobnie ma Pani tendencje zależnościowe i dlatego trudno Pani uciec z toksycznej relacji. Proponuję podjąć kilka spotkań z psychologiem, które pomogą Pani poczuć się pewniej. Podczas tych spotkań nakreslicie z terapeuta możliwości działania i plan ich wdrożenia. Im szybciej wyrwie się Pani z tej relacji, tym lepiej dla Pani zdrowia psychicznego. Pozdrawiam

Dzień dobry,
Cieszę się, że szuka Pani rozwiązania Pani problemu, to już pierwszy krok ku lepszemu życiu!

Na podstawie tego, co Pani napisała, mogę stwierdzić, że jest Pani bardzo nieszczęśliwa w tym związku. Pani potrzeby nie są zaspokajane, partner nie szanuje Pani ani Pani czasu, który Pani mu poświęca. Często zostaje Pani sama i odczuwa samotność. Jednocześnie pisze Pani "Nie umiem bez niego żyć".

Dobrze jest, by zastanowiła się Pani teraz co Pani zyskuje dzięki partnerowi, a co traci? Czego Pani chce w związku, a czego absolutnie nie chce? Jak Pani chce, by związek wyglądał i jakie Pani ma potrzeby? Jeśli częściowo jest Pani szczęśliwa, ale głównie czuje się smutno i źle, to co Panią trzyma by dalej tkwić w tej relacji?

Jeśli tym, co każe Pani tkwić w tym związku jest przemoc fizyczna czy psychiczna, to warto skorzystać np. z Niebieskiej Linii (niebieskalinia.pl), Ośrodków Interwencji Kryzysowej w Pani miejscu zamieszkania lub okolicach, 800 120 002 – Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, 116 123 – Telefon Zaufania dla Osób Dorosłych w Kryzysie Emocjonalnym.
Jeśli tym, co każe Pani tkwić w tym toksycznym związku jest np. Pani przekonanie o tym, że sama sobie Pani nie poradzi, że już nikt nie będzie chciał być z Panią, że nikogo sobie już Pani nie znajdzie, to warto skorzystać z konsultacji z psychologiem. Porozmawiać z nim o tych obawach, spróbować zauważyć swoje zasoby, mocne strony, atuty, dzięki którym znajdzie Pani siłę, by zawalczyć o własne szczęście, czego Pani serdecznie i z całego serca życzę!
Wszystkiego dobrego!

Dzień dobry.

Z tego jak opisała Pani swoją sytuacje, wyobrażam sobie, że jest Pani bardzo ciężko. Wiele osób doświadcza podobnych trudności i nie jest im łatwo poradzić sobie samej, czy samemu.

Wydaje mi się, że ma Pani podjętą decyzję o rozstaniu? Jeśli tak, to jest to pierwszy krok, który udało się Pani wykonać samej. Myślę, że warto teraz poszukać wsparcia. Czasami, wystarczy jeśli pomogą nam w podjęciu decyzji i zdecydowanych ruchach osoby bliski (przyjaciel, przyjaciółka, ktoś z rodziny). Niekiedy nie mamy takich osób, albo ich pomoc jest niewystarczająca, wtedy warto przemyśleć pomoc psychologa.

Psycholog mógłby być w pomocny w wydobyciu Pani zasobów, które pozwolą na wyrwanie się z zawieszenia, w którym się Pani znajduje. Jego pomoc zależy przede wszystkim od Pani indywidualnej sytuacji i potrzeb.

Życzę wszystkiego najlepszego
Tomasz Krasuski

www.krasuski-psycholog.pl

Witam,

Dobrą oznaką jest fakt, że poszukuje Pani pomocy, że podjęła Pani pierwsze kroki i decyzję, że chce Pani zmienić swoją sytuację. Opisana przez Panią zależność od partnera powinna stać się przedmiotem podjętej przez Panią terapii, gdyż jak sama Pani opisała, mimo braku zadowolenia, braku poczucia spełnienia i zaspokajania podstawowych międzyludzkich potrzeb, nadal Pani tkwi w tej relacji. Z pomoc specjalisty, lepiej Pani zrozumie swoje motywy zachowania, łatwiej poradzi sobie z emocjami towarzyszącymi rozstaniu a także przede wszystkim podejmie konkretne decyzje i zachowania wobec partnera, polepszając jakość swojego życia, samopoczucia.

Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek