Witam. Mam 21 lat. Kilka razy próbowałam schudnąć, raz nawet mi się to udało. Ćwiczyłam tzw 6 weidera. Od kilku lat mam problem z bólem kręgosłupa w dolnej części i ćwiczenia typu brzuszki, nożyce i w/w 6 sprawiają mi ból w kręgosłupie. Mam też problem z kolanami i nie mogę biegać. Starałam się mniej jeść ale to nie takie łatwe, wolałabym zastosować jakąś dietę nie tracąc nic z jadłospisu co lubię jeść, a lubię jeść słodkie jak i również ostre rzeczy. Chciałabym też wiedzieć jakie ćwiczenia, oprócz basenu, mogę zastosować nie obciążając przy tym kręgosłupa ale które pomogą mi schudnąć ?

Witam, mam 21 lat. Od około 2 lat zmagam się z anoreksją. Na razie z marnym skutkiem. W kwietniu tego roku, przy wzroście 153 cm i wadze 32 kg trafiłam na oddział psychiatryczny w Sosnowcu, spędziłam tam 2 miesiące, po czym z wagą 39 kg wypisano mnie. Przez następne 2 miesiące chodziłam na terapię, dopóki moja waga znów nie zaczęła stwarzać zagrożenia życia. Musiałam przerwać ambulatoryjną terapię i ponownie dostałam skierowanie na oddział. Mimo wszystko nie skorzystałam tym razem z tej opcji twierdząc, że poradzę sobie sama, poza tym mam jeszcze zaległą sesję na studiach, którą przeniosłam sobie na wrzesień i bardzo mi na niej zależy. W szpitalu przyjmowałam hydroxyzynę na sen i uspokojenie, gdyż niepokój spowodowany gwałtownym przyrostem wagi strasznie źle na mnie wpływał.

Obecnie zostałam sama, nie chodzę do mojego psychologa, bo mam za niskie BMI. Aktualnie mam ogromne wahania nastroju z przewagą przygnębienia, smutku i apatii, nie mam na nic ochoty, ogarnia mnie poczucie beznadziejności i pustki, poza tym wzrasta we mnie wewnętrzny niepokój i lęk przed rzeczywistością, studiami, kontaktem z ludźmi oraz przed normalnym życiem poza ścianami mojego pokoju. Wzrasta u mnie również skłonność do autoagresji, wywołanej skumulowanymi uczuciami, których nie potrafię rozpoznać i okazać - obwiniam się o całe zło i cały czas żyję w świadomości, że nie wolno mi odczuwać jakiejkolwiek przyjemności. Moje pytanie jest następujące: czy mając niską wagę, mogę udać się do jakiegokolwiek psychiatry z prośbą o przepisanie leków na ten mój utrzymujący się stan depresji, lęku i wahań nastroju? Nie ukrywam, że zdaję sobie sprawę, że bez leków nie jestem w stanie teraz normalnie funkcjonować i że duże nadzieje pokładam w farmakologii.

Nazywam się Agnieszka mam 13lat i ważę 64 kilogramy i mam 157cm wzrostu. Mam spory brzuch, i to przeszkadza mi w wielu sprawach w życiu. Stosowałam wiele tabletek na schudnięcie ale to mi nie pomagało. Jak zastosowałam dietę po operacji kolana to schudłam 7kg lecz prędko przybrałam więcej. Proszę pomóżcie mi bo nie wiem co mam zrobić, załamuję się bo przez moją nadwagę jestem inna od moich rówieśników. Pozdrawiam, Agnieszka M.

Mam 17 lat, 167 wzrostu i ważę 51 kg. 2 lata temu pokonałam (chociaż już sama nie wiem) anoreksję, przytyłam 15 kg i doszłam do normy. Jednak od pewnego czasu ponownie zaczęłam zwracać szczególną uwagę na moją wagę i na to co jem. (Nie uważam, że jestem gruba, ale mogłabym schudnąć.) Ciągle myślę o jedzeniu i mam non stop na nie ochotę. Staram się to pohamować. Przez kilka dni jem bardzo mało, ale kilka kolejnych już nie wytrzymuję i jem ciągle, chociaż już nie mieszczę tego, to nie umiem odejść od stołu. Chciałabym nie mieć tych napadów. Czasami jem tylko 2 posiłki dziennie (bardzo obfite). To nie jest naturalne, raczej bulimiczne. Trochę się boję, bo już od miesiąca nie mam normalnej miesiączki (tylko lekkie krwawienia) i pogorszył się mój metabolizm. Proszę o poradę? Ja już sama siebie nie rozumiem.:(