Witam. Mam 19 lat, 164 cm i ważę 67 kg. Chciałabym się dowiedzieć, czy skakanie na skakance przez 30 minut da taki sam efekt jak bieg? Nie mam możliwości biegania, bo w mojej miejscowości nikt nie biega i do tego mam nieprzyjazną okolicę. Ostatnio wyczytałam, że aby schudnąć, trzeba mieć odpowiednie tętno przez cały czas. Czy przy skakaniu na skakance będę mieć przez cały czas równe tętno? I ile kalorii spala takie skakanie na skakance przez 30 min? Jeszcze jedno. Czy to prawda, że same ćwiczenia nie spalają tłuszczu tylko wyrabiają mięśnie? I ile kilogramów w ciągu tygodnia mogę schudnąć, żeby nie pojawiły się rozstępy i odchudzanie było zdrowe? Z góry dziękuję za odpowiedź.

Biegam od kilku lat, w zeszłym roku miałem złamaną nogę (kość śródstopia). Samo złamanie zrosło się dobrze, jednak podczas złamania obciążana była lewa noga (prawa złamana) oraz trochę mi się przytyło. Doszedłem do 89 kg przy 176-177 cm. Zacząłem biegać (świadom swojej wagi tylko po plaży, żeby nie obciążać kolan) jednak mimo to pojawiły się bóle w obu kolanach (lewa nadwyrężona podczas złamania nogi boli bardziej).

Prześwietlenie wykazało: "Ustawienie w obu stawach kolanowych nieznacznie na koślawość. Wyostrzenie wyniosłości międzykłykciowych. Innych zmian kostnych nie widać. Przy wątpliwościach klinicznych do rozważenia wykonanie badania USG stawów." Lekarz rodzinny powiedziała, że ta 2 zmiana (wyostrzenia) to początek zwyrodnienia, ale nie była w stanie powiedzieć mi czy mogę biegać. Obecnie szukam ortopedy.

Schudłem 4 kg (ważę ~85 kg przy 176-177 cm). Buty do biegania mam budżetowe z Gosport za 130 pln, jednak mają już swoje lata i tak nie amortyzują, biegam i po bieganiu po plaży bolą mnie stawy. Biegałem też po lesie - po porządnej rozgrzewce i treningu, który rozgrzał moje nogi ból zmalał. Wolę biegać po lesie - podobno po plaży lepiej (w lesie jest jednak twardsze podłoże niż na plaży). Miałem także kilkumiesięczną przerwę, podczas której chodziłem na długie spacery, ale w ogóle nie biegałem. Sam ból kolan nie był jakiś straszny i nie przeszkadzał mi tak bardzo, jednak mam obawy, że ignorując go dobije sobie kolana.

Pytanie - czy jeśli będą biegać, czy jest duże ryzyko, że zrobię sobie coś poważnego z kolanami tak, że np. nie będę mógł w ogóle biegać lub zwyrodnienia będą tak silne, że potrzebna będzie operacja? Planuję schudnąć jeszcze 8-10 kg, nie biegam po betonie i asfalcie. Jeśli dobre buty zminimalizują ryzyko rozwalenia kolan, jestem w stanie wydać 200-400 pln, byle tylko móc biegać. Kocham bieganie. Do tego choruję na depresję i nerwicę, i bez biegania czuję się o wiele gorzej (mimo brania leków).

Podsumowując: 1. Czy mogę biegać (jeśli tak to czy mogę biegać po lesie czy tylko po plaży) przy obecnym stanie zdrowia? 2. Czy zalecane jest kupić jakieś naprawdę dobre buty do biegania po lesie lub po plaży? 3. Czy bieganie w obecnym stanie dobije moje kolana (przy obecnej wadze + zmianach zwyrodnieniowych)? 4. Czy grozi mi kalectwo i jak wygląda leczenie? 5. Jakie warunki jeszcze muszę spełnić, aby móc biegać (o ile to w ogóle możliwe w obecnej chwili)?

Witam. Czy osoba chorująca na chromanie przestankowe może uprawiać jogging (zakładając, że nie ma żadnych przeciwwskazań do tego typu aktywności fizycznej)? Jeśli tak, czy jest coś, na co powinno się szczególnie zwrócić uwagę? A co z jazdą na łyżworolkach? Dodatkowo, czy są jakieś konkretne ćwiczenia, które samodzielnie w domu może wykonywać osoba cierpiąca z powodu chromania, a które pomogą jej zwiększyć dystans pokonywany bez bólu w łydkach? Pozdrawiam i z góry dziękuję.